پژوهش جدیدی از محققان دانشگاه آرکانزاس شواهد جالبی از وجود اقیانوس باستانی در نیم‌کره‌ شمالی مریخ اراعه کرده است. آنها با بازدید تصاویر مدارگرد ناسا ادعا کرده‌اند رودخانه‌هایی در سیاره سرخ جریان داشته که به این اقیانوس سرازیر می‌شده‌اند.

ساختارهای تازه کشف شده در سطح مریخ

این پژوهش که در نشریه‌ Geophysical Research Letters انتشار شده، به رهبری «کوری هیوز»، دانشجوی دکتری زمین‌شناسی دانشگاه آرکانزاس، انجام شده است. هیوز و همکارانش با بازدید تصاویر مدارگرد «کاوشگر شناسایی مریخ» ناسا (MRO)، ویژگی‌هایی را در منطقه‌ شمالی موسوم به Aeolis Dorsa شناسایی کرده‌اند که به ساختارهایی با نام «بعد‌آب» شباهت دارد.

این ساختارها در زمین طبق معمولً در نقاطی شکل می‌گیرند که رودخانه‌ها پیش از ورود به اقیانوس باریک خواهد شد و رسوبات آنها ته‌نشین می‌شود.

برای فهمیدن بهتر این اتفاق، محققان ویژگی‌های زمین‌شناسی مریخ را با سازه‌های ماسه‌سنگی شمال‌غرب آرکانزاس (عکس زیر) قیاس کرده‌اند. در این منطقه، بعد از خشک شدن رودخانه‌ها، رسوبات زیر سختی‌و‌گرما به سنگ‌های ماسه‌ای تبدیل خواهد شد و با فرسایش لایه‌های نرم‌تر اطراف، ساختارهایی موسوم به «کانال وارونه» به جا ماند. اتفاق‌ای که مطابق این تحقیق در مریخ نیز دیده شده است.

هیوز می‌گوید:

«این فرایند در مقیاسی زیاد بزرگ رخ داده و به همین علت می‌توانیم از فضا آن را روی مریخ ببینیم. این دلتاها زیاد بالغ می باشند و نشانه‌ زیاد خوبی از وجود اقیانوس باستانی، یا دست‌کم دریایی عظیم در شمال مریخ می باشند.»

«جان بی. شاو»، استاد و معاون گروه زمین‌شناسی دانشگاه آرکانزاس، نیز می‌گوید:

«تا امروز هیچ شکلی از حیات را نمی‌شناسیم که بدون آب مایع بتواند وجود داشته باشد. هر قدر شواهد بیشتری از وجود آب در مریخ اشکار کنیم، گمان وجود حیات در قبل‌ آن زیاد تر می‌شود.»