به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری تسنیم، پژوهشگران گزارش خواهند داد که مقدار ابراز جهانی پسوریازیس از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱ افزایش داشته و انتظار می‌رود این روال تا سال ۲۰۵۰ ادامه یابد.

پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی پوست است که هم چنان بار جهانی رو به رشدی را تحمیل می‌کند. این بیماری، یک بیماری طویل‌زمان و مزمن، التهابی و خودایمنی پوست است. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن که طبق معمولً از بدن در برابر تهدیدات دفاع می‌کند، نادرست عمل کرده و به سلول‌های سالم پوست دعوا می‌کند. این عکس العمل علتمی‌شود که چرخه‌ی تشکیل و ریزش سلول‌های پوستی زیاد سریع تر از حالت طبیعی شود.

بر پایه گزارش مدیکال اکسپرس، فهمیدن شدت افزایش ابتلا به این بیماری برای تدوین راهبردهای بهداشت عمومی، بهبود دسترسی به مراقبت‌های درمانی و حمایتاز تشخیص زودهنگام در سراسر جهان حیاتی است.

در این مطالعه با گفتن «بار جهانی پسوریازیس و پیش‌بینی‌ها تا ۲۰۵۰» که به طور یک پژوهشنامه در JAMA Dermatology انتشار شده است، پژوهشگران از تحلیل پیش‌بینی سری‌های وقتی برای برآورد مقدار ابراز جهانی پسوریازیس تا سال ۲۰۵۰ و بازدید تفاوت‌های مربوط به سن، جنس و منطقه منفعت گیری کردند.

بار جهانی پسوریازیس از ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۱ اندکی افزایش نشان داد. نرخ ابراز استانداردشده سنی برای مردان از ۵۶٫۸۹ نفر به ۶۲٫۷۷ مورد در هر ۱۰۰ هزار نفر رسید که افزایش ۱۰٫۳ درصدی را مشخص می کند و برای زنان از ۵۷٫۰۸ به ۶۱٫۲۶ در هر ۱۰۰ هزار نفر رسید که افزایش ۷٫۳ درصدی را مشخص می کند.

پیش‌بینی‌ها بر پایه داده‌های تا سال ۲۰۲۱ مشخص می کند که نرخ استانداردشده ابراز بیماری تا سال ۲۰۵۰ برای مردان به نزدیک به ۷۰ در هر ۱۰۰ هزار نفر و برای زنان به نزدیک به ۶۶ در هر ۱۰۰ هزار نفر خواهد رسید.

تحلیل جغرافیایی، تفاوت‌های جهانی در بار پسوریازیس را آشکار کرد: آمریکای شمالی و اروپای غربی بیشترین مقدار ابراز و شیوع بیماری را داشتند. شرق آسیا و آفریقا برآوردهای پایین‌تری نشان دادند، هرچند باید محدودیت داده‌ها و گمان گزارش‌نشدن موارد در برخی مناطق را در نظر داشت.

بار بالاتر بیماری در مناطق با درآمد بالا می‌تواند با چندین سناریو سازگار باشد؛ از سطح گزارش‌دهی و مقدار حساسیت بالینی گرفته تا نظریه «بهداشت» که می‌گوید شرایط زیاد پاک و بهداشتی در جوامع مدرنِ پردرآمد، سیستم ایمنی را که برای این چنین محیطی تجهیزنبوده، دچار مشکل کرده است. یا احتمالا داده‌ها نشانه وجود نوعی ماده غذایی باشند که به‌مرور زمان و در طول زمان نرخ بیماری را افزایش داده است.

انتهای مطلب/