مردی ۶۳ ساله اهل بوردوی فرانسه بیش از ۲۰ سال پیش به پارکینسون مبتلا شد و مشکلات حرکتی شدیدی از جمله عدم‌تعادل و اختلال در راه‌رفتن داشت. اما پس از دریافت ایمپلنت توانست کاملاً به‌شکل معمولی راه برود و استقلال خود را بازیابد. هدف این ایمپلنت بازگرداندن سیگنال طبیعی به عضلات پا از نخاع است.
براساس گزارش گاردین، این مرد توانست پس از دریافت ایمپلنت به زندگی معمولی و سالم خود بازگردد. او می‌گوید: «من عملاً نمی‌توانستم بدون آن‌که چندین بار در روز زمین بخورم راه بروم. در برخی موقعیت‌ها، مثلاً هنگام ورود به آسانسور، نمی‌توانستم قدم از قدم بردارم و گویی که خشکم می‌زد. حالا دیگر حتی از پله‌ها نمی‌ترسم. هر یکشنبه به دریاچه می‌روم و حدود ۶ کیلومتر پیاده‌روی می‌کنم. این باورنکردنی است.»
ایمپلنتی که می‌تواند مشکلات حرکتی ناشی از پارکینسون را بهبود بخشد
این ایمپلنت هنوز در یک کارآزمایی بالینی کامل آزمایش نشده است. اما محققان سوئیسی که برای توسعه رابط‌های مغز و ماشین به‌منظور غلبه بر فلج برنامه‌ای طولانی‌مدت دارند، امیدوارند که فناوری آن‌ها بتواند رویکردی کاملاً جدید برای درمان نقص حرکتی در مبتلایان به بیماری پارکینسون ارائه دهد.
«جوسلین بلوچ»، جراح مغز و اعصاب و استاد دانشگاه می‌گوید: «ما می‌خواهیم مطمئن شویم که چگونه با تحریک الکتریکی نخاع به شیوه‌ای هدفمند، به همان روشی که در مورد بیماران پاراپلژیک انجام داده‌ایم، اختلالات راه رفتن ناشی از بیماری پارکینسون را اصلاح کنیم.»
آخرین اخبار
- دیگر از گوگل برای جستجو منفعت گیری نمیکنم_آفتاب شرق
- مدیر اسبق فیسبوک رهبر قسمت اپلیکیشنهای OpenAI شد_آفتاب شرق
- شبی ۷۰ میلیون تومان؛ نرخ های نجومی زایمان در بیمارستانهای خصوصی_آفتاب شرق
- هیچ کشوری نمیتواند به تنهایی پیروز رقابت هوش مصنوعی شود_آفتاب شرق
- گزینههای غذایی گیاهی که سرشار از امگا۳ هستند_آفتاب شرق
بیماری پارکینسون به دلیل ازبین‌رفتن تدریجی نورون‌های تولیدکننده دوپامین ایجاد می‌شود. در حدود ۹۰ درصد از بیماران مبتلا به شکل پیشرفته بیماری، این امر منجر به مشکلات راه‌رفتن، ازجمله نقص تعادل و فلج مقطعی می‌گردد. درمان‌های مرسوم، مانند داروی لوودوپا، می‌تواند علائم را کاهش دهد، اما قادر به بازگرداندن کامل حرکت طبیعی نیست. این ایمپلنت مستقیماً ناحیه‌ای در طناب نخاعی را هدف قرار می‌دهد که مسئول فعال‌کردن عضلات پا در طول راه‌رفتن است.
در این روش از یک حسگر حرکتی روی هر پای بیمار استفاده می‌شود. هنگامی که بیمار شروع به راه‌رفتن می‌کند، ایمپلنت به طور خودکار روشن می‌شود و با ارسال پالس‌هایی نورون‌های نخاعی را تحریک می‌کند. این ایمپلنت به اصلاح سیگنال‌های غیرعادی مغز به نخاع و پاها کمک می‌کند تا بدن بیمار حرکت طبیعی خود را بازیابد.
نتایج یافته‌های این پژوهش در مجله Nature منتشر شده است.
منبع
