به نقل از افتاب شرق، عصر سه شنبه هفته قبل سپس از سوت داور ژاپنی به نشانه آخر بازی با الدحیل و حذف پرسپولیس از آسیا هیچ کدام از پرسپولیسی‌ها توان عبور از روبه رو بلاک چند هزار نفره هواداران سرخپوش در سکوهای روبروی جایگاه را نداشتند. سپس از ۵ دقیه هراس و اضطراب بالاخره یحیی گل محمدی پیش قراول ارتش ناکامی خورده‌اش شد و بقیه با کمترین شدت ممکن و بیشترین احتیاط ملزوم به سمت خروجی  و مسیر منتهی به رختکن حرکت کردند.

اینجا می بود که شعارها بالا گرفت، عبارت‌های «بی غیرت….بی غیرت» خطاب به بازیکنان با «حیاکن رها کن»هایی که یحیی را نشانه گرفتند میکس شده می بود .خشم هواداران در بیشترین حد ممکن با این شعارها خطاب به سرمربی و بازیکنان تیم محبوب‌شان ابراز می‌یافت اما فردی باور نمی‌کرد این خشم غیر از شعار و فریاد، بطری آب معدنی را هم به سوی یحیی و بازیکنانش پیشکش داشته باشد.

سپس از آن اتفاق زیاد‌ها، حتی آنها که از نتیجه نگرفتن پرسپولیس در شش مسابقه متوالی غمگین و دلخورده بودند ابراز خشم با پرتاب بطری و حیاکن رها کن را برنتابیدند و این حرکت تقبیح شد. در فضای مجازی زیاد سریع دو قطبی مهمی شکل گرفت که یحیی بماند یا درویش و کنار هم ماندن آنها برای تیم سم است یا اصلا این تیم با همین مدیر و سرمربی پیش برود و همه الدحیل و اتفاقات باختش را فراموش کنند.

اعتراض‌ها اما بعد حمایتاز یحیی و تیمش نهان ماند و گروهی که باور داشتند باید از این تیم حمایتکرد و پرسپولیسی‌ها باید متحد باشند به شکل غیر رسمی اما ملموس برنده شدند. حتی این جریان آنقدر قوی شد که درویش را به ورزشگاه شهید کاظمی کشاند و جلسه اتحاد بین او و یحیی گل محمدی برگزار شد. آنها درست در اوج نقدهایی که به عملکردشان می‌شد و یک نتیجه داشت که« یکی‌شان بیاد برود» ماندند و تصمیم گرفتند برای ماندن و ادامه دادن باید متحد باشند.

مصاحبه وحید امیری که او گفت نمی‌گذاریم دشمنان‌مان شاد شوند و سپس پست فوق العاده سروش رفیعی که خطاب به دشمنان پرسپولیس او گفت در این دریا ماهی‌ای نیست که برایش قلاب انداخته‌اید اوضاع را تحول داد. در کنار این باوجود ساطع شدن موج منفی برخی پیشکسوتان، زیاد از آنها با استوری حمایتی و نگاه واقع بینانه به مشکلات پرسپولیس از گل محمدی و تیمش حمایتکردند و شرایط تا حدودی تحول کرد.

اما فقط چهار روز سپس پرسپولیس باید مجدد همان جا بازی می‌کرد و در تقابل با هواداران خشمگین اوضاع می‌توانست مجدد بحرانی بشود. مطابق انتظار دعوت‌ها و کمپین‌ها برای کشاندن تعداد بسیاری هوادار به ورزشگاه بی نتیجه ماند اما به گمان زیاد آن ۶-۵ هزار نفری که عصر شنبه در ورزشگاه آزادی باشند بهترین هواداران پرسپولیس می توانند لقب بگیرند. آنها که خشم شان را فرو خوردند و با عبور از آن به بلوغ هواداری رسیدند تا تیم شان را تنها نگذارند. 

درست در روز اول هفته و تنها چهار روز سپس از آن ناکامی و حذف خرد کننده فقط یک عزم و اراده قوی برای حمایتاز تیم محبوب می توانست این تعداد تماشاگر را به ورزشگاه بکشاند. اما وجود آنها وجود صرف برای بودن در ورزشگاه نبوده است. آنها آمده بودند که حمایتکنند و این حمایتبه شگفت ترین و پررنگ ترین شکل ممکن خودش را نشان داد. تعدادشان احتمالا نهایتا به شش هزار نفر می‌رسید اما صدایشان به اندازه حداقل دو برابر این تعداد می بود و مهمتر این که قطع نمی‌شد.

در همه سال‌های قبل مدام این انتقاد نسبت به هواداران پرسپولیس و به طور کلی دیگر هواداران تیم‌های بزرگ داخل می بود که قبل از بازی همه انرژی‌شان را برای تشویق می گذارند  اما در جریان بازی صم بکم می باشند و فقط بازی را تماشا می‌کنند اما روز بازی با هوادار، هوادار پرسپولیس پوست انداخته و به شکل عجیبی از تشویق و حمایتخسته نمی‌شد.

این بازی به گمان زیاد بیشترین مقدار تشویق را در بین بازی های چند سال تازه پرسپولیس ثبت کرده و اگر می شد اندازه تشویق ها را  متر گرفت و جمع بندی کرد این بازی حتما رکورددار می‌شد.

عصر شنبه به نحوه خارق العاده‌ای هواداران پرسپولیس خستگی ناپذیر بودند و تقریبا هیچ وقتی از بازی ساکت نمی‌شدند. احتمالا باور نکردنی باشد اما طرفداران خانم پرحرارت تر و خستگی ناپذیرتر هم بودند. آنها حتی وقتی که تیم سپس از گرم کردن به رختکن رفته می بود یا حتی بین دو نیمه هم از تشویق کردن دست برنداشتند و احتمالا به همین خاطر می بود که بیرانوند تیمش را سپس از پیروزی اول سمت آن سکوها برد تا از هواداران بانو تقدیر کنند.

اتفاق مهم و عکس شگفت‌تر اما در لحظه خروج تیم پرسپولیس از زمین چمن رقم خورد. درست چهار روز سپس از آن اتفاقات شگفت، این بار دیگر همه با بغل باز و درحالی که دست‌ها را بالا برد بودند تا هواداران را تشویق کنند در حال ترک زمین بودند صدای سکوها و تشویق‌ها هم در تنیده شده می بود اکنون دیگر حیاکن رها کن جای خود را به «امپراتور» داده می بود.

زیاد ها با طعنه می‌انها گفتند چه شد که یکباره این هواداران تحول رویه دادند؟آن روز این همه بازیکن شوت داخل چارچوب زدند و گل نشد اما امروز دفاع کننده حریف توپ را کرد توی دروازه خودشان و اکنون یحیی امپراتور شد و این تیم می‌رود برای بردن دربی؟

داستان حمایتو شعار علیه تیم پرسپولیس آن هم درست از یک سمت ورزشگاه آزادی می‌تواند سوال‌ها و ابهام‌های اینچنینی را در ذهن تشکیل کند اما باور کنید اینها، آنها نبودند. اینها بهترین و پایبندترین هواداران پرسپولیس بودند که در حمایتاز تیم محبوب‌شان خسته نمی‌شدند.