تیمی از محققان دانشگاه کالیفرنیا توانسته‌اند ترکیبی پپتیدی تشکیل کنند که می‌تواند با یک نوع پروتئین به نام MYC پیوند یا تعامل داشته باشد. کنترل این پروتئین که نقش مهمی در تکثیر سلول‌های سرطانی دارد، می‌تواند راهی برای جلوگیری از گسترش بیماری در بدن به ارمغان بیاورد.

پروتئین MYC بخشی از فعالیت سلولی سالم است. اما وقتی که سلول‌های سرطانی رشد می‌کنند، این نوع پروتئین به نام MYC از بین می‌رود و از نقش طبیعی و کنترل‌شده خود خارج می‌بشود و به گسترش سرطان پشتیبانی می‌کند. اکنون، دانشمندان امکان پذیر راهی برای جلوگیری از این اتفاق اشکار کرده باشند.

پروتئین MYC بی‌شکل است. این کار شناسایی مؤثر MYC و نگه داری حرکت طبیعی آن را برای داروها دشوار می‌کند. تیمی از دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید (UCR) توانسته‌اند ترکیبی پپتیدی تشکیل کنند که می‌تواند با MYC پیوند یا تعامل داشته باشد و به کنترل مجدد آن پشتیبانی کند.

آیا راهکار محققان می‌تواند به جلوگیری از تکثیر سلول‌های سرطانی پشتیبانی کند؟

یکی از محققان این تیم می‌گوید: «پروتئین MYC شباهت کمتری به غذای سلول‌های سرطانی دارد و زیاد تر همانند استروئیدی است که رشد سریع سرطان را تحکیم می‌کند. به همین علت است که MYC در ۷۵ درصد موارد سرطان در انسان تقصیر کار شناخته می‌بشود.»

به‌طور معمول، فعالیت MYC به شدت کنترل می‌بشود. اما در سلول‌های سرطانی، این پروتئین بیش‌فعال می‌بشود و کارکرد درستی ندارد. محققان توانسته‌اند مقادیر مقداری از ساختاری را که MYC دارد، مطالعه کنند. آنها مجموعه‌ای از پپتیدها تشکیل کردند، و به‌طور اشکار، یکی از این پپتیدها، NT-B2R است که در غیرفعال کردن MYC توانایی خاصی دارد.

محققان، آزمایش‌هایی را با منفعت گیری از کشت سلول‌های سرطانی مغز انسان انجام داده‌اند که مشخص می کند NT-B2R با پیروزی به MYC متصل شده و در نهایت متابولیسم و تکثیر سلول‌های سرطانی را افت می‌دهد. این اتفاق مقداری همانند این است که دست‌های فردی را از پشت ببندید و او را از انجام هر کاری بازدارید. کلید این پیشرفت، کار قبلی برخی از همان محققان می بود که تشخیص دادند با تحول ساختار و شکل پپتیدها، این مولکول‌ها در تعامل با پروتئین‌های بی‌شکل همانند MYC بهتر عمل می‌کنند.