۱۰ فوریه ۱۷۲۰، «ادموند هالی» به مقام دومین ستاره‌شناس سلطنتی انگلستان منصوب شد.

راه‌یابی به مقام ستاره‌شناس سلطنتی

هالی تحت تأثیر پروژه فلمستید برای گردآوری فهرستی از ستارگان نیمکره شمالی آسمان، تصمیم گرفت همین کار را برای آسمان جنوب انجام دهد. او برای انجام این کار ترک تحصیل کرد و به جزیره سنت هلنا در غرب آفریقا سفر کرد.

او از آنجا می‌توانست نه تنها ستارگان جنوب، بلکه برخی از ستارگان شمالی را نیز ببیند و برای موقعیت‌یابی منفعت گیری کند. شاه چارلز دوم از تلاش او حمایتکرد و هالی در اواخر سال ۱۶۷۶ به جزیره سفر کرد. سپس رصدخانه‌ای بزرگ با مناظر تلسکوپی راه‌اندازی کرد. در طول یک سال، او مشاهداتی انجام داد که با آن اولین فهرست تلسکوپی آسمان جنوب را تشکیل کرد.

هالی در ماه مه ۱۶۷۸ به انگلستان برگشت و از داده‌های خود برای تهیه نقشه‌ای از ستارگان جنوب منفعت گیری کرد. اما آکسفورد اجازه برگشت به او را نمی‌دهد چون زمان عزیمت به سنت هلنا شرایط اقامت خود را نقض کرده می بود.

او به چارلز دوم متوسل شد و چارلز نامه‌ای را امضا کرد که در آن خواست می‌کرد به هالی بدون قید و شرط مدرک کارشناسی ارشد را که کالج در ۳ دسامبر ۱۶۷۸ اعطا کرد، بازگردانند. درست چند روز قبل، هالی در سن ۲۲ سالگی به‌گفتن یکی از اعضای انجمن سلطنتی انتخاب شده می بود.

در سال ۱۶۷۹، او کاتالوگ ستارگان جنوب را انتشار کرد که شامل نقشه و توضیحات او از ۳۴۱ ستاره است.

دستاوردهای هالی

هالی در سال ۱۷۰۵ محاسبه کرد که یک دنباله‌دار درخشان، دوره‌ای است و در سال ۱۷۵۸ ظهور فرد دیگر خواهد داشت. این دنباله‌دار همان گونه که پیش‌بینی شده می بود ظاهر شد و اکنون به‌گفتن دنباله‌دار هالی شناخته می‌بشود.

متأسفانه او در سال ۱۷۴۲ درگذشت و هیچ زمان احقاق پیش‌بینی خود را مشاهده نکرد. هالی در فهمیدن ما از جزر و مد، نقشه‌برداری، ناوبری دریایی، جداول مرگ و میر و حرکات مناسب ستارگان پیشگام می بود. او به نادرست نظر کرد که زمین از کره‌های متحدالمرکز به اندازه سیارات درونی ساخته شده است که هر کدام امکان پذیر حاوی حیات باشند.

بااین‌حال، احتمالا بزرگ‌ترین کشف او این می بود که «ایزاک نیوتن»، دانشمند معاصر او یک فرمول ریاضی قوی از گرانش را کشف کرده است.