NGC 253 یکی از درخشانترین کهکشانهای مارپیچی قابل مشاهده و این چنین یکی از غبارآلودترین کهکشانها است.
برخی آن را کهکشان سکه نقرهای بهعلت ظاهرش در تلسکوپهای کوچک، یا فقط کهکشان مجسمهساز بهعلت موقعیتش در مرزهای صورت فلکی با همان نام مینامند.
این کهکشان غبارآلود که در سال ۱۷۸۳ توسط ریاضیدان و ستارهشناس «کارولین هرشل» کشف شد، تنها ۱۰ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.
در عکس روز ناسا چه میبینیم؟
NGC 253 با وسعتی در نزدیک به ۷۰ هزار سال نوری، بزرگترین عضو گروه کهکشانهای مجسمهساز و نزدیکترین آنها به گروه محلی کهکشانهای ماست.
در این پرتره رنگارنگ کهکشانی، علاوهبر خطوط گردوغبار مارپیچی، پیچکهایی از غبار قرص کهکشانی دارد.
این پیچکها با خوشههای ستارهای جوان و نواحی ستارهزایی پوشیده شدهاند. محتوای بالای گردوغبار با راه اندازی ستارههای پرانرژی همراه است و NGC 253 را بهگفتن کهکشان ستارهباران معارفه میکند.
NGC 253 این چنین بهگفتن منبع قوی و پرانرژی اشعه ایکس و پرتوهای گاما شناخته شده است که به گمان زیادً بهعلت سیاهچالههای عظیم در نزدیکی مرکز کهکشان است.
منبع