به گزارش “افتاب شرق”، دوران وجود یورگن کلوپ در لیورپول امشب به آخر خواهد رسید. مرد آلمانی سپس از بازی با ولورهمپتون برای همیشه از قرمزها خداحافظی می‌کند و مطابق وعده خودش برای مدتی احتمالا طویل استراحت کند. 

او قطعا دیگر در لیگ برتر مربیگری نخواهد کرد. فصل سپس به جای او آرنه اسلوت هلندی روی نیمکت لیورپول خواهد نشست.

کلوپ در آخرین مصاحبه خود در رابطه مربی بعدی قرمزها او گفت: «یک مربی خوب می‌آید و باشگاه در دستان شخص مناسبی قرار خواهد گرفت. من واقعا می‌خواهم که او کارکرد مساعد داشته باشد. اینطور نیست که من فکر کنم خدای من، چه اتفاقی قرار است رخ بدهد؟ من این افتخار را داشتم که بتوانم برای این زمان در این باشگاه بزرگ کار کنم. برای مدتی طویل این یک افتخار و امتیاز می بود و اکنون نفرات بعدی می‌توانند این‌ کار را انجام بدهند.»

کلوپ تایید کرد که برای مدتی احتمالا طویل استراحت کند: «استراحت من طویل خواهد می بود حتی اگه ۱۰۰ درصد موجبات این نوشته فراهم نباشد. قطعا دوران من در انگلیس به آخر رسیده چون من در این سرزمین مربی تیم فرد دیگر نخواهم شد. اگر مجدد مربیگری کنم، این اطراف نخواهم می بود.»

وداع با آنفیلد: «یکشنبه من با وجود ۶۰ هزار تماشاگر در آنفیلد و میلیون‌ها انسان در سراسر جهان سخن بگویید خواهم کرد. دیدن آنفیلد برای آخرین بار واقعا سخت خواهد می بود، که اگر سخت نبوده است یعنی این که ما با هم لحظات بدی را سپری کردیم. ما اوقات خوبی را داشتیم به این علت سخت بودن خداحافظی تنها بهای این نوشته است که باید بپردازیم.»

کلوپ در رابطه ۱۱۵ تهمت مالی منچسترسیتی او گفت: «این نوشته به این معناست که هرکاری بخواهند می‌توانند انجام بدهند؟ یقیناً که نه. اما من نمی‌دانم چه کرده‌اند یا چه می‌کنند. من برای اظهارنظر در این مورد اینجا نیستم. یقیناً دوست دارم یک روزی بفهمم اما آن روز اینجا نیستم، اما این واقعا مهم است. با وجود هر اتفاقی که در سیتی افتاده، پپ گواردیولا بهترین سرمربی جهان است چون هر مربی فرد دیگر را که به این تیم بیاورید، آنها ۴ بار متوالی قهرمان لیگ نخواهند شد (از نظر کلوپ سیتی قهرمان خواهد شد).»

کلوپ در رابطه این که بازیکنان لیورپول جلسه کوچکی برای خداحافظی با او ترتیب دادند، او گفت: «بازیکنان کار بسیار‌ای انجام دادند و درمورد من، کادرفنی و افرادی که باشگاه را ترک می‌کنند سخن بگویید کردند. این کار ویرژیل فن‌دایک باورنکردنی می بود. تنها کاری که توانستم آن لحظه کنم این می بود که با آنها شوخی کنم. اگر اغاز می‌کردم به گفتن چیزی که در ذهنم می بود، قطعا کنترل خودم را از دست می‌دادم اما چیزهایی را که گفتم، هیچکس به‌خاطر نمی‌آورد چون واقعا سخن‌هایم بی‌معنی می بود.»