تحقیقات تازه مشخص می کند که ریسک ژنتیکی ابتلا به بیماری آلزایمر زیاد تر تحت تأثیر مادر است و نسبت پدری در این نوشته نقش کمرنگ‌تری دارد.

این مطالعه که روی داده‌های بیشتر از ۴۰۰۰ نفر انجام شده مشخص می کند افرادی که مادرانشان سابقه از دست دادن حافظه دارند، در هر سنی زیاد تر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر می باشند.

مطالعه‌ای تازه که در مجله JAMA Neurology انتشار شده است، مشخص می کند که خطر ژنتیکی ابتلا به بیماری آلزایمر زیاد تر تحت تأثیر سمت مادری نسبت به سمت پدری قرار دارد. آلزایمر می‌تواند خاطرات، استقلال و توانایی ربط با عزیزان را از بین ببرد و شایع‌ترین نوع زوال عقل است که نزدیک به ۶۰ تا ۷۰ درصد از موارد را راه اندازی می‌دهد.

آلزایمر و نقش ژنتیکی نیرومندتر مادران: یافته‌های تازه علمی

در سال ۲۰۲۰ بیشتر از ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان با زوال عقل زندگی می‌کردند و پیش‌بینی می‌شود که تعداد افراد مبتلا به این اختلال هر ۲۰ سال تقریباً دو برابر شود. این مطالعه می‌تواند برای محققانی که به جستوجو گسترش درمان‌های تازه می باشند، سودمند باشد.

این مطالعه نشان داد افرادی که مادرانشان سابقه از دست دادن حافظه دارند، در هر سنی زیاد تر در معرض خطر ابتلا به آلزایمر می باشند. با این حال، اگر پدر فردی دچار از دست دادن حافظه زودرس (قبل از ۶۵ سالگی) باشد، آن فرد نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارد.

این تحقیق که روی ۴۴۱۳ نفر بین ۶۵ تا ۸۵ سال که هیچ مشکل شناختی یا حافظه‌ای نداشتند انجام شد، مشخص می کند که سطح آمیلوئید بتا در مغز افرادی که مادرانشان سابقه اختلال حافظه داشته‌اند بالاتر است. این سطوح در قیاس با افرادی که فقط سابقه پدری از اختلال حافظه داشته‌اند یا هیچ سابقه خانوادگی نداشته‌اند، به طور قابل توجهی زیاد تر است.

یکی از فرضیات محققان این است که اختلالات میتوکندری که از سمت مادر به ارث می‌رسد، می‌تواند نقش مهمی در این ربط داشته باشد. میتوکندری‌ها ساختارهایی می باشند که انرژی سلول‌ها را فراهم می‌کنند و نقص در آن‌ها می‌تواند تبدیل اختلالات شناختی و در نهایت بیماری آلزایمر شود.

این مطالعه بر اهمیت ژنتیک در گسترش آلزایمر پافشاری دارد اما عوامل خطر فرد دیگر همانند دیابت، سختی خون بالا، بیماری‌های قلبی و رژیم غذایی نامناسب نیز می‌توانند به طور قابل توجهی در تشکیل این بیماری نقش داشته باشند.