پژوهش تازه اخترشناسان چینی مشخص می کند که کهکشان ما به گمان زیادً بزرگ‌تر از چیزی است که قبلاً فکر می‌کردیم. آن‌ها دریافته‌اند که راه شیری یک کهکشان با تراکم زیاد زیاد ستاره‌ها نیست.

مطابق یک مقاله منتشرشده در ژورنال Nature Astronomy، تراکم ستاره‌ها در مرکز کهکشان راه شیری کمتر از دانسته‌های قبلی است. این یعنی کهکشان ما در مرکز خود مسطح‌تر است.

راه شیری یک کهکشان مارپیچی بسته است که چندین بازو از مرکز آن به بیرون کشیده شده‌اند. در مرکز این کهکشان یک یک برآمدگی با ستارگان متراکم وجود دارد که سیاه‌چاله کمان ای* در مرکز آن واقع است. چیزی بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد ستاره در راه شیری وجود دارند؛ اما تخمین عدد دقیق، به‌علت وسعت زیاد کهکشان و غبارهایی که دید را مسدود می‌کنند، دشوار است.

در دهه‌های تازه، دانشمندان توانسته‌اند به‌لطف ابزارهای رصدی پیشرفته به فهمیدن بهتری از راه شیری برسند. آن‌ها ساختارهای راه شیری (همانند ضخامت دیسک، بازوهای مارپیچی و شکل میله‌ای وسط آن) را با دقت بالا مطالعه کرده‌اند.

اندازه‌گیری توزیع ستاره‌ها در کهکشان راه شیری

دانشمندان چینی برای پژوهش خود از داده‌های APOGEE، اولین تلسکوپ نقشه‌برداری طیفی ستاره‌ای فروسرخ نزدیک در دنیا منفعت گیری کرده‌اند. این تلسکوپ دانشمندان را قادر می‌سازد تا موانعی همانند غبارهای فضایی را کنار بزنند و به یک عکس کامل از ساختار کهکشان ما برسند.

اخترشناسان درخشش همه قسمت‌های راه شیری را اندازه‌گیری و غول‌های سرخ سراسر راه شیری را اشکار کرده‌اند. این یافته‌ها نشان خواهند داد که برخلاف باور متداول، راه شیری یک دیسک نمایی (یک ساختار مسطح که تراکم ستاره‌ها با حرکت به سمت لبه‌ها افت می‌یابد) ندارد.

در عوض، فقط دیسک بیرونی (که از فاصله ۲۴ هزار سال نوری از مرکز کهکشان اغاز می‌شود) ساختار نمایی دارد. اما دیسک داخلی، توزیعی مسطح‌تر دارد و تراکم ستاره‌ها در آن نسبتاً ثابت است.

این یافته‌ها اهمیت بسیاری دارند. مطابق دانسته‌های قبلی، تراکم کهکشان راه شیری در مرکز آن زیاد زیاد تر از کهکشان‌هایی با جرم شبیه می بود. اما اکنون این یافته‌ها نشان خواهند داد که راه شیری به گمان زیادً از تصورات قبلی بزرگ‌تر است و تراکم ستاره‌های آن همانند همه کهکشان‌های هم‌جرم خودش است.

به زبان علمی‌تر، «شعاع نیم-نور» یا «شعاع مؤثر» کهکشان راه شیری بزرگ‌تر از چیزی است که اخترشناسان پیش‌تر تخمین می‌زدند. شعاع مؤثر شعاعی است که نصف نور یا درخشش یک جرم کیهانی داخل آن قرار دارد. به گفتن دیگر، شعاع مؤثر راه شیری، فاصله مرکز کهکشان تا نقطه‌ای است که نصف نور کهکشان در دایره‌ای به آن شعاع قرار دارد.