تحقیقات « کمیسیون روانپزشکی لنست » درمورد سلامت روان جوانان نشان داد که پرداختن به این عوامل محرک و بهبود درمان‌های سلامت روان برای جلوگیری از مرگ‌های زودرس، ناتوانی و پتانسیل‌های از دست رفته الزامی است. این چنین همه این عوامل در دو دهه قبل افزایش یافته‌اند.

پروفسور مطالعه تازه، « پاتریک مک گوری » او گفت: «این جدی‌ترین مشکل بهداشت عمومی است که ما داریم. اگر وخامت سلامتی در هر حوزه بهداشتی فرد دیگر؛ همانند دیابت یا سرطان رخ می‌داد، عمل های چشمگیری از سوی دولت‌ها انجام می‌شد.»

آمار دلواپس‌کننده از مقدار رسیدگی به بهداشت سلامت روان

این گزارش مشخص می کند درحالی‌که بیماری‌های روانی حداقل ۴۵ درصد از بار کلی بیماری را در افراد ۱۰ تا ۲۴ ساله راه اندازی خواهند داد، تنها ۲ درصد از بودجه بهداشت جهانی به مراقبت‌های بهداشت روان تعلق می‌یابد!

در این گزارش آمده‌ است که حتی در ثروتمندترین کشورها نیز کمتر از نیمی از نیازها رفع شده‌ است.

مک گوری اذعان داشت که پافشاری جهانی بر فردگرایی علتمی‌شود پیوندهای اجتماعی، رفاه عمومی و خدمات از بین بروند و صنایع و شرکت‌های زیان اور را توانمند می‌کند.

او گفت: «امکان پذیر در ظاهر به نظر برسد که نسل‌های قبلی با دقت به جنگ‌های جهانی و تهدیدات هسته‌ای، شرایط سخت‌تری داشته‌اند. اما درواقع، امنیت و امید به آینده حوالی نسل جاری کمتر از همیشه وجود دارد. چالش‌هایی که نسل جوان امروز با آن روبه رو است بی‌سابقه، ویران‌کننده و بدتر از همیشه است.»

اهمیت محیط دیجیتال در بیماری‌های روانی

مک گوری او گفت در تعداد بسیاری از کشورها، ​​قیمت یک خانه چندین برابر میانگین حقوق سالانه است. او افزود: «علاوه‌بر این، رسانه‌های اجتماعی و پلت‌فرم‌های دیجیتالی که دارای مقررات ضعیف می باشند، علتدوقطبی‌سازی سیاسی خواهد شد و جوانان حس انزوا می‌کنند. اتفاقات زیان اور بسیاری روی پلتفرم‌ها اتفاق می‌افتد که غول‌های فناوری مسئول آن می باشند. این جوانان نیستند که مشکل دارند. ما باید محیط دیجیتال را مکانی امن برای وجود آنان قرار دهیم.»

مقاله کمیسیون، که توسط روانپزشکان، روانشناسان، محققان و جوانان تهیه شده است، توضیح می‌دهد که چطور جوانان بیشترین کاربران اینترنت می باشند. آنها به‌طور مداوم آنلاین می باشند و این پتانسیل صدمه رساندن‌ به سلامت روان را دارد.

این کمیسیون هشدار می‌دهد؛ «بیماری روانی که دهه‌ها نوشته مهم سلامت و اجتماعی اثرگذار بر زندگی و آینده جوانان بوده است، داخل مرحله خطرناکی شده‌ است. این یک تهدید بزرگ برای زندگی و آینده جوانان است. شواهد هشداردهنده‌ نیز مشخص می کند که شیوع و تأثیر آن در تعداد بسیاری از محیط‌ها به‌طور مدام درحال افزایش است.»

فراگیری بیماری‌های روانی، بزرگ‌تر از آنچه فکر می‌شود

یک تحلیل همراه نیز اذعان می‌کند که تعداد بسیاری از شواهد زیربنای گزارش کمیسیون، از کشورهایی با درآمد بالا آمده‌ است که گزارش را مشکل‌سازتر می‌کند. چون ۹۰ درصد از کودکان و نوجوانانی که در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط ​​زندگی می‌کنند بیشترین بار بیماری روانی را دارند.

« کارلا دریسدیل »، سخنگوی سازمان جهانی بهداشت (WHO) او گفت: «در کشورهای کم درآمد و با درآمد متوسط، سطح نیاز برآورده نشده به خدمات بهداشت روان می‌تواند به نزدیک ۱۰۰ درصد برسد. همه کشورها، بدون دقت به محدودیت منبع های، می‌توانند اقداماتی را برای بهبود پیشگیری از سلامت روان و مراقبت از جوانان انجام بدهند.»

او او گفت که حتی تشکیل یک نیروی کار غیرمتخصص که شامل مشاوران مدرسه، کارگران جامعه محور و همسالان باشد، زیاد مهم است.

سازمان WHO از کوششهای کشورها برای تشکیل مراقبت‌های بهداشت روانی، طراحی خدمات و مسیرهای مراقبت به طوری که آنها را در دسترس جوانان قرار دهد، حمایتمی‌کند.

خودکشی عامل مهم مرگ در بین افراد ۱۵ تا ۴۴ ساله در استرالیا، ۱۵ تا ۱۹ ساله در نیوزیلند و ۱۵ تا ۳۹ ساله در هند است.

دکتر « پل دنبرو »، روانپزشک کودک و نوجوانی که در گزارش کمیسیون دخالتی نداشت، مقاله لنست را این‌گونه توصیف کرد: «جامعه‌ای که در آن نابرابری و حاشیه‌نشینی زیاد تر وجود دارد، زیاد مخرب است.»

او او گفت: «سیاست‌های دولت‌ها واقعاً به سود جوانان نیست. جوانان از بی‌عدالتی بین نسلی در سیاست‌ها آگاه می باشند. آنها می‌گویند شما بزرگترها درمورد ما حرفی نمی‌زنید.

دنبرو او گفت که شناخت عوامل استرس‌زای بسیاری که جوانان با آن روبه رو می باشند و رسیدگی به علل مهم آن ناراحتی مهم است، نه این که به‌طور خودکار به جوانان برچسب بیماری روانی بزنند. او افزود: «نابرابری، فقدان مسکن مقرون به صرفه، اشتغال ناامن و سیاست‌هایی که علتاین امر خواهد شد، زیاد تر علت مهم حالت جاری می باشند.»