به گزارش آفتاب شرق
تعداد نوزادان پدران ۵۰ ساله و بالاتر به آرامی رو به افزایش است اما برخلاف باورهای رایج، پدران مسنتر عمدتاً اندوختهدار ثروتمند یا افراد مشهور نیستند. این روال پیشینههای نژادی و سطوح تحصیلات گوناگون را در بر میگیرد و کلیشهها را با حقایق و آمارهای محکم از بین میبرد.
این پدران چه افرادی می باشند؟
آنان زیاد تر شامل اساتید دانشگاه، تاجران ماهر، پرسنل نظامی بازنشسته و متخصصان در عرصههای گوناگون همانند مهندسی و مراقبتهای بهداشتی می باشند. این مورد فقط خبر آماری نیست و تصمیم این پدران برای بچهدار شدن در آینده میتواند بهطور بالقوه بر سلامت و آینده فرزندان آنها تأثیر بگذارد.
خطرات
نوزادانی که از پدران بالای ۵۰ سال به دنیا میآیند خطر تولد زودرس و وزن کم زمان تولد را مقداری بالاتر از سایرین دارند. در حالی که اینها خطرات دلواپسکننده مهمی نیستند، اما نیاز به دقت و بازدید زیاد تر دارند. مردان بالای ۷۰ سال کمتر گمان دارد بچههای پسر داشته باشند.
فناوری پشتیبانی باروری نیز بهطور فزایندهای توسط پدران بالقوه مسن تر مورد منفعت گیری قرار میگیرد. این مردان با بالا رفتن سن، به علم و فناوری روی میآورند تا به آنها پشتیبانی کند پدر شوند. این نشاندهنده نقش مهمی است که درمانهای باروری جاری در تنظیم خانواده ایفا میکنند.
این تغییرات اجتماعی مداوم بر نیاز به آموزش عمومی و تحقیقات زیاد تر در رابطه مزایا و معایب تأخیر پدر شدن پافشاری میکند. همانطور که ناظر تغییرات اجتماعی هستیم که چهره پدری را تحول میدهد، باید ذهنی باز داشته باشیم. زمان آن فرا رسیده است که پیامدهای تأخیر پدر شدن را برای والدین و برای فرزندانشان فهمیدن کنیم.
به گزارش ایسنا، درگذشته اوتیسم را زیاد کمیاب میدانستند، اما در سالهای تازه بر پایه سیستمهای آماری، بسیاری آن، نزدیک به ۲ درصد است. افزایش ثبت آماری اوتیسم، شانس دستیابی زیاد تر به مراکز تشخیصی و برسی، افزایش آگاهی و تحول عوامل محیطی است و ثابتترین دادهها در بین تعداد بسیاری از عوامل خطرزای محیطی که تا به امروز تحقیق شدهاند، افزایش سن پدر (اسپرمهای مسنتر) و در برخی دادهها، افزایش سن مادر است. اما تا این مدت نمیدانیم این تأثیر ازنظر علمی، در هر مورد، چطور رخ میدهد.
دسته بندی مطالب
اخبار سلامتی