۲۴ آگوست ۲۰۰۲، ماهواره انتگرال بعد از سفری از مرکز آزمایش آژانس فضایی اروپا در «نوردویک»، هلند، به ایستگاه «کیهان‌دروم» در بایکونور رسید.

این ماهواره که در دو ماژول جداگانه پرتاب شد، از طریق جاده به فرودگاه «اسخیپول» منتقل شد. انتگرال در آن فرودگاه، در محفظه بار یک هواپیمای «آنتونوف ای‌ان ۱۲۴» بارگیری شد و بعد از توقفی در مسکو، در ۲۴ آگوست به فرودگاه «یوبیلینی» قزاقستان رسید.

سرانجام، قطاری کانتینرهای ماهواره را از فرودگاه به تأسیسات بایکونور منتقل کرد. برای جلوگیری از هرگونه صدمه به ماهواره، این انتقال نهایی بیشتر از ۶ ساعت برای مسافت ۲۰ کیلومتری طول کشید.

ماهواره انتگرال نهایتاً در اکتبر ۲۰۰۲ راه‌اندازی شد و چهار انفجار را در چهار ماه فعالیتش، درست در میانه میدان دید خود ثبت کرده می بود. ماهواره برای اراعه تصویربرداری و طیف‌سنجی از منبع های کیهانی طراحی شده است و در محدوده انرژی MeV، حساس‌ترین رصدخانه پرتو گاما در فضا است.

ابزارهای این فضاپیما میدان دید زیاد وسیعی دارند که به اختصاصی برای تشخیص تابش اشعه گاما از منبع های گذرا سودمند است. چون می‌توانند به‌طور مداوم قسمت‌های بزرگی از آسمان را رصد کنند.

این چنین مشاهدات دقیقی چشم‌انداز قابل‌توجهی از انفجارهای پرتو گاما را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهد.این انفجارها به‌طور اتفاقی رخ خواهند داد، در عرض چند ثانیه محو خواهد شد و درعین‌حال با شدت میلیون‌ها میلیون خورشید می‌درخشند.

حساسیت بالا و دقت ابزارهای انتگرال به آن امکان داد تا این اجرام آسمانی را شناسایی کند. درحالی‌که تلسکوپ‌های دیگر، برای بیشتر از سی سال، چیزی جز مه مرموز و عکس تار از پرتوهای گاما ندیده بودند.

در مارس ۲۰۲۳، عملیات علمی انتگرال تا آخر سال ۲۰۲۴ تمدید شد، که با فعالیت دو ساله آن تا ورود مجدد تخمینی در فوریه ۲۰۲۹ جستوجو خواهد شد.