آبله میمون یک بیماری عفونی واگیرا ناشی از ویروس آبله میمون است که می‌تواند در برخی از جانوران و این چنین انسان نیز تشکیل شود. نشانه‌های آن با تب، سردرد، درد‌های ماهیچه‌ای، لنفادنوپاتی و حس خستگی اغاز می‌شود که به جستوجو آن دانه‌هایی تشکیل خواهد شد که تاول‌ها و پوسته‌ها را روی پوست بیمار مبتلا تشکیل می‌کند.

متخصصان دریافتند که دوره نهفتگی آن نزدیک به ۱۰ روز و زمان زمان نشانه‌های بیماری طبق معمولً دو تا چهار هفته است و تشخیص ضایعه را می‌توان با آزمایش دی‌ان‌ای ویروس قبول کرد؛ این بیماری می‌تواند همانند آبله‌مرغان باشد. 

آبله میمون نخستین بار در سال ۱۹۵۸ در بین میمون‌های آزمایشگاهی در کپنهاگ دانمارک شناسایی شد و این بیماری زیاد تر در مناطق دورافتاده سرزمین‌های مرکز و غرب آفریقا در نزدیکی جنگل‌های بارانی استوایی دیده شده‌است. بنابر همین موقعیت مکانی، ویروس آبله میمون به دو سویه مهم آفریقای غربی و آفریقای مرکزی دسته‌بندی می‌شود که نخستین مورد در انسان در سال ۱۹۷۰ در جمهوری دموکراتیک کنگو یافت شد.

در همین جهت بابک عشرتی معاون فنی بیماری های واگیر وزارت بهداشت در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان، او گفت: بیماری آبله میمون از طریق تماس پوستی و نوع تازه آن که در آفریقا شیوع اشکار کرده نیز از طریق تنفس به افراد دیگر منتقل می‌شود.

وی فرمود: بازدید ها مشخص می کند که از دو سال قبل تنها یک مورد بیماری آبله میمون در سرزمین شناسایی شده است. 

عشرتی در خصوص عکس انتشار شده در فضای مجازی در ادامه گفت: تشخیص بیماری آبله میمون از روی عکس و حتی بالین انجام شدنی نیست و اگر فرد مشکوکی مبتلا به این بیماری شود، مایع تاول‌های فرد مذکور در آزمایشگاه بازدید و آزمایش می‌شود.

معاون فنی بیماری های واگیر وزارت بهداشت اصرار کرد: علائم بیماری آبله میمون با مرغان این چنین آنفولاآنزا همانند به یکدیگر است و زیاد تر تب، درد چشم، قرمزی پوست از جمله علامت های بیماری آبله میمون است.

او همین طور گفت: برای پیشگیری از انتفال ببماری آبله میمون باید دست‌ها را به طور مرتب با آب و‌صابون شستشو داده و یا از مواد ضد غونی کننده برای مراعات بهداشت منفعت گیری کرد.