ناسا عکس جدیدی از یک خوشه ستاره‌ای را انتشار کرده که توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شده است و نمایی منحصر‌به‌فرد و خیره‌کننده از آن اراعه می‌کند.

خوشه ستاره‌ای NCG 346؛ مقصد تازه دوربین‌های هابل

درست خارج از کهکشان راه شیری، در فاصله تقریباً ۲۱۰ هزار سال نوری از زمین، کهکشان کوتوله‌ای وجود دارد که با نام ابر ماژلانی کوچک (SMC) شناخته می‌شود. SMS با قطری در نزدیک به ۱۸۹۰۰ سال نوری که حاوی تقریباً ۳ میلیارد ستاره است همراه با همتای خود که ابر ماژلانی بزرگ (LMC) نام دارد، به‌گفتن کهشکان‌های ماهواره‌ای به دور راه شیری می‌چرخند.

یکی دیگر از ویژگی‌های دلنشین SMC، خوشه ستاره‌ای معروف به NGC 346 است که در نزدیکی مرکز درخشان‌ترین ناحیه ستاره‌زایی آن، یعنی سحابی غنی از هیدروژن N66 قرار دارد. عکس منتشرشده توسط ناسا این خوشه ستاره‌ای را مشخص می کند.

این تصاویر به‌لطف وضوح قابل‌دقت هابل و توانایی بی همتا آن در تشکیل مشاهدات فرابنفش به‌دست آمده است.

تعامل بین ده‌ها ستاره داغ، جوان، آبی و گرد‌و‌غبار و گاز اطراف آن‌ها، این منطقه را به یکی از پویاترین و پیچیده‌ترین خوشه‌های ستاره‌سازی که تا بحال مشاهده شده، تبدیل کرده است.

در حالی که خوشه ستاره‌ای NGC 346 در قبل نیز توسط هابل مشاهده شده و اخیراً تلسکوپ فضایی جیمز وب نیز آن را رصد کرده است، تصاویری که آن‌ها گرفته‌اند ترکیبی از نور مرئی و فروسرخ را شامل می‌شود که ساختار گازوغبار اطراف سحابی را نمایش می‌دهد. این عکس تازه نمای ماوراءبنفش و برخی از داده‌های نور مرئی دوربین پیشرفته هابل برای بازدید (ACS) و دوربین میدان گسترده ۳ (WFC3) آن را با یکدیگر ترکیب می‌کند.

مقصد این رصدها، کسب اطلاعات زیاد تر در رابطه نحوه شکل‌گیری ستاره و نحوه شکل‌گرفتن محیط بین‌ستاره‌ای (ISM) کهکشان‌هایی همانند SMC است. دانشمندان باور دارند که این شرایط شباهت بسیاری به دوران اولیه کیهان دارد، وقتی که عناصر سنگین زیاد مقداری وجود داشت.