دکتر ربکا وانیچ طیفی از حالت‌های گوناگون نشستن را تجزیه و تحلیل کرده و دریافته است که هر شیوه نشستن گویای چه نوع شخصیتی است.

وانیچ می‌گوید که کارهایی ساده‌ همانند کاری که فرد با بالشتک‌های روی مبل و کوسن انجام می‌دهد، جای نشستن و نحوه استراحت دادن به پاها معانی مختلفی دارند.

در اینجا به شش مورد از رایج‌ترین انواع نشستن روی کاناپه و تحلیل آن‌ها اشاره می‌کنیم.

بالش بغل‌کردن

وانیچ می‌گوید که این کار گویای این است که با یک درون‌گرا روبه رو‌اید.

افرادی که دوست دارند بالش یا کوسن را در بغل بگیرند، زیاد تر نشان خواهند داد که تمایل دارند بخشی از بعد‌عرصه یک موقعیت باشند و کمتر جلب نظر کنند. او افزود که این کار امکان پذیر راهی برای پوشاندن حرکت خجالتی یا معذب بودن فرد باشد.

چهارزانو نشستن

نشستن چهارزانو امکان پذیر معنی عمیق‌تری داشته باشد. دکتر وانیچ می‌گوید که این مدل نشستن «زیاد تر نشان‌دهنده تمایل فرد به پیچیدگی و خونسردی است». او افزود: «این فرد می‌خواهد او را مبادی آداب و آرام برداشت کنند.»

لم دادن

دکتر وانیچ می‌گوید افرادی که روی مبل لم خواهند داد و همه فضای کاناپه را اشغال می‌کنند، «با اشغال فضای زیاد تر راحت‌اند و از راحتی‌شان لذت می‌برند.»

کِز کردن

این تصمیم فردی است که کاربرد را بر فرم ترجیح می‌دهد. به حرف های وانیچ، افرادی که از کز کردن و مچاله نشستن روی مبل لذت می‌برند، این کار را به این علت انجام خواهند داد که به راحتی خودشان زیاد تر علاقه‌مندند، نه به تصوری که دیگران امکان پذیر از آن‌ها داشته باشند.

پاها روی زیرپایی

این روان‌شناس او گفت که افرادی که ترجیح خواهند داد درحالی‌که روی کاناپه نشسته‌اند پاهایشان را دراز کنند و روی زیرپایی بگذارند نیز حس کاربردی بودن را نشان خواهند داد. این کار این چنین مشخص می کند که آنان به سازگاری با محیط تمایل دارند.