تاریخ : چهارشنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۳ ساعت ۰۹:۲۱

به گزارش هنرنیوز ، اسفندماه سال ۹۹ می بود که ایسنا خبر تعطیلی سینما عصرجدید را اظهار کرد ، در همان مقطع عبدالله علیخانی – مدیر سینما – با تایید این خبر او گفت: من و آقای فرحبخش ۱۱ سال است که این سینما را خریداری کرده‌ایم، چون سینما علاقه ما می بود اما با این حالت (رکود و تعطیلی دوران کرونا) نمی‌دانیم باید چه کنیم و برای رسیدن به تصمیمی قطعی آن را تعطیل کرده‌ایم.

او با اشاره به سابقه طویل فعالیت این سینما و جایگاهی که داشته، معتقد می بود برای نگه داری این سینماهای قدیمی باید فکری اساسی شود.

فعالیت‌های ابتدایی در محل سینما «عصر تازه» جاری به دهه ۱۳۲۰ برمی‌گردد که در مقطعی کاملا تخریب می‌شود و سپس به شکل سینمای جاری بازسازی می‌شود.

انتشار کردن خبر تعطیلی سینما عصر تازه و اصرار بر نوستالژیک بودن سینماهای قدیمی بازتاب‌های بسیاری داشت که علتشد یک سال سپس محمدحسین فرحبخش در یک او گفت‌وگوی صریح با ایسنا نکاتی را نقل کند.

او به گفتن یکی از مالکان سینما عصرجدید اصرار کرد: «همه سخن‌ها درمورد نوستالژی سینما “عصر تازه” افترا است.»

این تهیه‌کننده قدیمی در او مباحثه با ایسنا او گفت: «من از آن‌هایی که درمورد نوستالژی سینما عصر تازه سخن بگویید می کنند – چه مردم و چه سینماگران – چند سوال دارم. زیاد از آن‌ها امکان پذیر در سال‌های قبل یعنی یک سال، پنج سال، ۱۰ سال یا ۲۰ سال قبل پدر و مادرهای خود را از دست داده باشند. به من بگویند که در این زمان چند بار بر سر مزار پدر و مادر خود رفته‌اند؟ پدر و مادرشان نوستالژیک‌تر است یا سینما عصر تازه؟ اول تکلیف این را اشکار کنند سپس درمورد مال و اموال مردم اظهار نظر کنند. اگر من این سوال را می‌پرسم، فردی هستم که ۲۵ سال قبل مادرم به رحمت خدا رفته و هر هفته سر خاک او می‌روم. پدرم تا وقتی که در قید حیات می بود ۶۰ سال از فوت مادرش می‌گذشت و جمعه به جمعه در همه آن ۶۰ سال بر سر مزار مادرش رفت. این‌ها یعنی نوستالژی. سوال بعدی این است که آن‌هایی که درمورد نوستالژی سینما عصرجدید سخن بگویید می کنند چرا در این چند سال به این سینما نیامدند تا فیلم ببینند؟ خودشان پیش وجدانشان قضاوت کنند چرا در این سال‌ها نیامدند؟ اکنون الان در فضای مجازی حس نوستالژیک نسبت به سینما اشکار کرده‌اند؟ همه این‌ها حقه بازی و افترا است، همانند بقیه چیزها.»

به هرحال تعطیلی سینما «عصرجدید» همانند دیگر سینماهای قدیمی او گفت و گو تازه‌ای نیست و با وجود پردیس‌های سینمایی در پاساژهای بزرگ، طبیعی است که این سالن‌ها کارکرد خود را از دست داده باشند اما با تعمیرات و تغییراتی که در این سالن سینمایی از جمله نمایش فیلم‌های قدیمی، نشست‌های خاص سینمایی، پاتوق فیلم مختصر و مستند و.. که می‌توان برقرار کرد، احتمالا بتوان این سالن سینما را اکنون که در کنارش سالن تئاتر «لبخند» در اغاز افتتاح است، احیا کرد.

احتمالا هم بد نباشد این نوشته را به نظرسنجی کارشناسان و اهالی هنر گذاشت تا پیشنهاداتی را برای احیای این سالن به گفتن مکانی فرهنگی اراعه دهند بلکه صاحبان این سالن هم (که حق طبیعی‌شان است اندوخته بلاتکلیف خود را احیا کنند) به بازگشایی آن به شکلی متفاوت ترغیب شوند و این سالن قدیمی تحول کاربری اشکار نکند.

تا چند روز دیگر مجموعه سالن‌های تئاتر لبخند در کنار عصرجدید باز خواهد شد و جمعی از علاقه‌مندان برای تماشای تئاتر گردهم می‌آیند و در بین مخاطبان، حتما قدیمی‌ترهایی با خاطرات عصرجدید و تماشای فیلم‌های مهم تاریخ سینما و انتظار صف‌های جشنواره فیلم فجر و… داخل این سالن تئاتر تازه تاسیس خواهد شد.