به گزارش “افتاب شرق”، در حال سپری کردن روزهای پایانی اولین ماه از فصل پاییز هستیم و تا این مدت جنجال جدایی علیرضا بیرانوند از پرسپولیس به آخر نرسیده است. هفته‌ها انتظار هواداران فوتبال ایران در نهایت با حکم غیرمنتظره محرومیت تعلیقی این سنگربان و جریمه ۲۰ میلیاردی او به آخر رسید و یقیناً به نظر می‌رسد باشگاه پرسپولیس تصمیم دارد این دعوا و درگیری را هم چنان ادامه دهد. در سوی روبه رو نیز شب قبل مالک متمول باشگاه تراکتور مصاحبه تند و تیزی داشته و به زعم خود به دفاع از حق و حقوق علیرضا بیرانوند پرداخت.

دور از انتظار به نظر می‌رسد این مناقشه و منازعه بین طرفین حتی تا چند ماه آینده به آخر برسد و بی‌تردید در این بین بزرگترین صدمه فهمید خود علیرضا بیرانوند، تیم ملی ایران و باشگاه تراکتور خواهد می بود. بیرانوند فصل را بسیار اغاز نکرده و به وضوح اشکار است که این حواشی و جنجال‌های همه نشدنی، نقش مهمی در افت تمرکز این دروازه‌بان و دور شدن او از روزهای آمادگی صددرصدی ایفا کرده است.

یقیناً از همان ابتدا نیز اشکار می بود که رقم خوردن این چنین انتقال بزرگ و مهمی، حواشی بسیاری را به همراه خواهد داشت. اما در این بین رابطه بین بیرانوند و هواداران پرسپولیس به شکل وحشتناکی شکرآب شده و طرفداران باشگاه اسبق این دروازه‌بان به شدت خواهان مجازات و تنبیه بیرانوند بابت جدایی از پرسپولیس می باشند.

تردیدی وجود نداشت که وجود بیرانوند در باشگاه تراکتور، به گفتن یکی از رقبای سنتی پرسپولیس در مسیر پیروزی و کسب جام، مورد پسند هواداران پرسپولیس نخواهد می بود و آنها این چنین انتقالی را برنمی‌تابند. بعد تا بخشی از این خشمگینی و آشوب و بلوا در فضای جاری فوتبال ایران قابل گمان و در حقیقت غیر قابل اجتناب می بود، اما رقم خوردن یک فضای زیاد تند التهاب و توام با خشم علیه این سنگربان، احتمالا با دقت به مرور کارنامه درخشان در پرسپولیس، قابل اغماض و تخفیف هم باشد.

نباید فراموش کرد که علیرضا بیرانوند در یک دهه تازه یکی از با اهمیت ترین بازیکنان پرسپولیس بوده و حتی از لحاظ آمار و رقم های می‌توان گفتن بهترین دروازه‌بان تاریخ این باشگاه را نیز به او تعلق داد. کسب شش گفتن قهرمانی در هفت سال، رکوردی می بود که در تاریخ باشگاه پرسپولیس تکرار نشده و یقیناً نباید فراموش کرد به گمان زیادً اگر در آن نیم فصل نیز علیرضا منصوریان و نفت تهران اجازه انتقال بیرانوند به پرسپولیس را داده بودند، برانکو در همان اولین فصل وجود خود در این باشگاه می‌توانست به گفتن قهرمانی را از آن خود کند.

اگر تنها یک لحظه حواشی سال‌های تازه بیرو و یقیناً در حقیقت جدایی تلخ و توام با خشمگینی و آشوب در او در این فصل تابستان را فراموش کنیم، به گمان زیاد قبول داریم که بی‌تردید علیرضا بیرانوند از نامزدهای حتی کسب گفتن یکی از بهترین بازیکنان تاریخ باشگاه پرسپولیس نیز محسوب می‌شود. احتمالا حتی اگر او در دیدار روبه رو اولسان در فینال لیگ قهرمانان در ترکیب پرسپولیس حاضر می بود، این تیم گفتن قهرمانی آسیا را نیز از آن خود می‌کرد. یقیناً تردیدی وجود ندارد که حواشی شگفت و غیرقابل توضیح بیرو در سال‌های تازه نقش مهمی در افت محبوبیت او در بین هواداران پرسپولیس داشته است.

این سنگربان بلندقامت در همان سال‌های ابتدایی وجود خود در این باشگاه با لحنی توام با تمسخر و توهین مدعی شد هواداران پرسپولیس حتی در خواب این قهرمانی باشکوه و مقتدرانه را نمی‌دیدند که این مصاحبه به شدت خشمگینی طرفداران باشگاه را برانگیخت، در سال‌های سپس نیز تهدیدهای بیرو به جدایی و به خصوص در تابستان سال قبل شایعه ها انتقال او به استقلال، قسمت فرد دیگر از محبوبیت و اعتبار بیرانوند در بین هواداران پرسپولیس را تحت الشعاع قرار داد. همین روال در نهایت تبدیل این شد که انتشار کردن اولین شایعه ها جدایی او در این فصل تابستان حتی با استقبال برخی از طرفداران روبه رو شود و در واقع به نظر در این باشگاه فردی دلتنگ بیرو نیست.

یقیناً قطعا نمی‌توان در این بین نقش مهم و پررنگ خود بیرانوند در افت محبوبیتش و در واقع در این بلوای تازه را نادیده گرفت. اما احتمالا هواداران پرسپولیس می‌توانند مقداری اغماض و چشم‌پوشی و با در نظر گرفتن مختصات خاص اخلاقی و شخصیتی بیرانوند، قسمت از این خاطرات تلخ را فراموش کرده و حداقل زمان انتقاد و ابراز خشمگینی، مقداری هم کارنامه درخشان بیرانوند از نظر فنی را دستمایه دقت قرار داده و در حقیقت مقداری به این دروازه‌بان تخفیف بدهند.

فحاشی‌های مکرر به خانواده یا اشاره به قومیت یا قبل بیرانوند، احتمالا برای دروازه‌بانی که نقش مهمی در رقم خوردن طلایی‌ترین عصر تاریخ باشگاه پرسپولیس را داشته، مقداری دور از انصاف و معرفت باشد. احتمالا این چنین برخورد تند و خشمگینی شدیدی را بتوان برای یک بازیکن بزرگ در تیم‌های رقیب متصور می بود، اما نباید فراموش کرد به هر حال نام بیرانوند در تاریخ باشگاه پرسپولیس ماندنی بوده و او چندین دفعه با عکس العمل‌های خود، هواداران این باشگاه را خوشحال کرده است.

مرور تاریخی ماجرا مشخص می کند حتی دروازه‌بان بزرگی همانند ناصر حجازی نیز در روزگاری ناچار به جدایی از استقلال و انتقال به باشگاه شهباز شد و سپس از گذشت یکی دو دهه، چیزی جز نام نیک از او در بین هواداران استقلال باقی نماند. بعد علیرضا بیرانوند نیز می‌تواند امیدوار باشد در آینده غبار تلخی و خشمگینی بین طرفین کم کم زدوده شده و او هم چنان جایگاه خود در تاریخ باشگاه محبوب پرسپولیس را نگه داری کند.

گرچه در فوتبال عمر محبوبیت و اعتبار کمتر از حد فکر است و چه زیاد ستاره‌های بزرگ و مربیان موفقی که سپس از چند هفته ناکامی یک ناکامی و در کسری از ثانیه همه اعتبار و هیمنه خود در بین هواداران یک باشگاه را از دست داده‌اند. به هر حال در این درگیری و منازعه شدید، خود علیرضا بیرانوند نقش مهمی داشته و فلسفه جدایی بازیکنان بزرگ از یک باشگاه در فوتبال، طبق معمول مصادف با رقم خوردن این چنین خداحافظی‌های تلخ و حتی بعضی اوقات توام با دشمنی نیز بوده است. اما احتمالا اکنون که چند ماه از جدایی بیرانوند از پرسپولیس سپری شده و این باشگاه نیز اکنون یک سنگربان باکیفیت و بزرگ در اختیار دارد، فصل آتش بس و صلح بین طرفین فرا رسیده باشد. رویایی که احتمالا یقیناً در این فضای تند و خشن هواداری در فوتبال ایران چندان هم منطبق با حقیقت نبوده و دور از ذهن باشد.