به گزارش آفتاب شرق
سردار آزمون گلهای شماره ۵۳ و ۵۴ ملی خود را در بهترین زمان و در ورزشگاهی آشنا برای تیم ملی ایران به ثمر رساند.
به گزارش “افتاب شرق”، هنگامی سردار روی هوا بلند شده و بالاتر از همه مدافعان قطر دروازه مشعل برشام را با ضربه سری محکم و غیرقابل مهار فرو میریخت، انگار فنری زیر پای او باز شده می بود تا او را با ارتفاع زیاد تر به آسمان بفرستد. این چیزی می بود که آن را قبلا هم در تیم ملی دیده بودیم. از چه فردی؟ از علی دایی، ستاره قبل فوتبال ایران و بهترین گلزن ملی جهان در دو دهه که مدام بعد از انتقادات با بهترین نمایش ممکن به میدان بازمیگشت و روی افرادی که علیه او سخن بگویید میکردند، کم میکرد. این یک ماموریت شخصی دائمی برای علی دایی می بود که آن را چندین دفعه و چندین دفعه تکرار کرده است.
سردار هم که از زمان اغاز فصل تازه فوتبال در آسیا و امارات مرتب شماتتهایی را بابت انتخاب تیم الاهلی بابت ادامه فوتبال تحمل میکرد، در نهایت کار خود را به بهترین شکل انجام داد و در یکی از حساسترین بازیهای ملی با به ثمر رساندن دو گل روبه رو قهرمان آسیا نشان داد که هم چنان یکی از بهترین فورواردهای قاره کهن محسوب میشود. این اوجی است که او از ابتدای سال ۲۰۱۵ میلادی با اولین بازی رسمی خود با پیراهن تیم ملی ایران روبه رو کره جنوبی پیش از جام ملتهای آسیا اغاز کرده و فوتبال ملی ایران خوشحال است که این پرنده عمود پرواز تا این مدت بالهای خود را در آسمان باز میکند و شکوه پرواز را به رخ رقیب ها میکشد؛ مهاجمی سرپنجه، دوستداشتنی که یقیناً تنبلی ذاتی او مانع از درخششش نمیشود.
پیش از بازی ایران، یکی از کارشناسان شناختهشده فوتبال ایران حرف های می بود که سردار آزمون لیاقت وجود در تیم ملی فوتبال ایران را ندارد، چراکه او به جای ادامه کار در فوتبال اروپا، لیگ امارات را برای فوتبال انتخاب کرده و باید به این تصمیم او با عدم دعوتش به تیم ملی جواب داد (!) این در حالی است که آزمون سپس از ۱۲ سال بازی در اروپا، از روسیه تا آلمان و ایتالیا و توانایی فضای برخی از با اهمیت ترین تیمهای فوتبال قاره سبز همانند رم و بایرلورکوزن میتواند همانند هر انسان فرد دیگر از تحمل سختی و تنگنا و حتی سرمای اروپا خسته شود و مقداری برای آسودن و ایستادن به جایی همانند دبی و تیم الاهلی پناه ببرد؛ باشگاهی آبرومند و باکلاس در سرزمین امارات که برای رضایتنامه سردار ۶ میلیون یورو هزینه کرده است؛ مبلغی که کمتر تیمی در فوتبال دنیا حاضر به پرداخت آن می بود.
یقیناً الاهلی یک تیم عادی در فوتبال امارات نیست و از تعدادی ستارگان و بازیکنان سرشناس خارجی و نقشه دائمی آنها برای جذب ستارگان بینالمللی (به خصوص برزیلی که اتفاقا یکی از آنها اکنون به تیم ملی برزیل بازگشته است)، میتوان به این نوشته پی برد که یک مقصد مناسب محسوب میشود.
ضمن این که حق انتخاب در این عرصه با خود بازیکن است و او به دلایل گوناگون مالی، حرفهای، خانوادگی و… میتواند مسیر خود را به سمتی که احتمالا خوشایند ما هم نباشد تحول بدهد اما مسئله اینجاست که سردار از زمان پیوستن به الاهلی موتور گلزنی خود را روشن کرده و علاوه بر این که با پیراهن قرمز قرمز و سبز الاهلی ۹ گل برای آنها به ثمر رسانده است، در رقابتهای ملی در سال ۲۰۲۴ نیز ۶ گل داخل دروازه دروازه رقیب ها کرده است و یقیناً پیش از ترک رم در سال جاری میلادی هم او سه بار دروازه رقیب ها را با پیراهن سرخ رنگ آاس رم باز کرده می بود.
آمار گلزنی سردار در یک سال تا این مدت بسیار نیست، اما او این زمان را دارد که تا آخر سال میلادی این حدنصاب را به عدد قابل قبولی رساند؛ دو بازی در فیفادی اینده روبه رو کره شمالی و قرقیزستان و این چنین بازیهای باشگاهی با الاهلی فرصتی است تا سردار با دست پرتری از میدان ها بیرون بیاید و روی این انگاره که لیاقت دعوت به تیم ملی را ندارد، به طور کلی خط بطلان بکشد.
او با ویژگیهای منحصربهفردش در زمان وجود هر مربی ملی در یک دهه قبل، از کارلوس کیروش و مارک ویلموتس گرفته تا دراگان اسکوچیچ و امیر قلعهنویی، مرد مورداعتماد و چهره ثابت خط دعوا تیم ملی بوده است و انگار جایگزینی برایش وجود ندارد. او در بازی روبه رو قطر پرانگیزه و بیمهار می بود و اگرچه از خطوط قرمز اخلاقی در زمان نشاط گل هم مقداری عبور کرد اما احتمالا برای جواب به همه آن فشارها یک این چنین انفجاری برایش ملزوم می بود تا از این به سپس با اعصاب راحتتر کار خود را در جبهههای گوناگون پیگیری کند.
سردار بچه گنبد است و عاشق رقابت. ورزشکاری که کنار زمینهای والیبال و پیستهای اسبدوانی بزرگ شده و به کم نیاوردن، ادامه دادن و بردن مسلط است. اینها مفاهیمی می باشند که او یک عمر با انها زندگی کرده، و به همین علت است که هنگامی پیراهن تیم ملی را میپوشد، همانند به سواری میشود که چند متر قبل از خط آخر با همه وجود مشغول هی کردن و پیش راندن اسب برای عبور از خط آخر است؛ لحظهای که گزارشگر کورس در استادیوم سوارکاری گنبد فریاد میزند و با نام اسب و سوار شعر میسازد!
دسته بندی مطالب
اخبار سلامتی
منبع:https://www.namehnews.com/fa/tiny/news-731168