آنچه امروز از اقتصاد جهانی می‌دانیم، با حقیقت‌های تاریخی تفاوت چشمگیری دارد. بازدید‌های تازه بر پایه شاخص برابری قوت خرید (PPP) مشخص می کند که نقشه اقتصادی جهان در حال تغییری اساسی است، تغییری که زیاد تر همانند برگشت به قبل‌های دور است. این تحول عمیق، معادلات قوت اقتصادی را دگرگون کرده و چشم‌انداز جدیدی از توازن اقتصادی جهان را پیش روی ما قرار داده است.

چرخش تاریخی قوت اقتصادی

نگاهی به داده‌های تاریخی مشخص می کند که در سال ۱۸۲۰، وقتی که بریتانیا در اوج قوت دریانوردی خود می بود، چین و هند مجموعاً نیمی از تشکیل ناخالص داخلی جهان را در اختیار داشتند. چین به تنهایی ۳۳ درصد و هند ۱۶ درصد از اقتصاد جهانی را کنترل می‌کردند. این برتری تا زمان انقلاب صنعتی و گسترش استعمار ادامه داشت، اما بعد از آن، ایالات متحده کم کم جایگاه رهبری اقتصاد جهان را به دست گرفت.

چشم‌انداز آینده

امروز ناظر تغییری شگرف در معادلات اقتصادی جهان هستیم. چین از سال ۲۰۱۳ بار دیگر به جایگاه نخست اقتصاد جهان بازگشته و با در اختیار داشتن ۱۹ درصد تشکیل ناخالص داخلی جهان بر پایه برابری قوت خرید، از ایالات متحده با ۱۵ درصد پیشی گرفته است. هند نیز با رشدی دیدنی به سومین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل شده است. با این حال، چالش‌های جدی همانند پیر شدن جمعیت چین و مشکلات ساختاری اقتصاد این سرزمین، آینده این توازن تازه را با ابهاماتی همراه کرده است.