این ۲ رگه نور که در عکس ناسا مشاهده می‌کنید، تفاوت‌های علمی قابل‌توجهی دارند. رگه نور پایین سمت راست، دنباله‌دار سوچین‌شان-اتلس را مشخص می کند که دنباله‌ای بلند و غبارآلود دارد. در روبه رو، رگه بالا مربوط به شهاب‌ است.

دنباله‌دارها اجرام یخی غبارآلود و بزرگی می باشند که طبق معمولً در حاشیه بیرونی منظومه شمسی، در ناحیه‌های دوردست به نام «کمربند کویپر» یا «ابر اورت» شکل می‌گیرند. این اجرام، هنگامی که نزدیک خورشید خواهد شد، بر تاثییر تابش شدید نور خورشید گرم خواهد شد و مواد یخی و غبار خود را آزاد کرده و دنباله‌ای بلند و روشن تشکیل می‌کنند.

اما شهاب‌سنگ‌ها اجرامی سنگی و فلزی می باشند که طبق معمولً از کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری داخل زمین خواهد شد. با برخورد به جو زمین، شهاب‌سنگ‌ها در تاثییر عوامل مختلفی همانند اصطکاک، سختی و فعل‌وانفعالات شیمیایی با گازهای اتمسفر، می‌سوزند و با گاز فوق الاده که برای لحظاتی آنها را احاطه می‌کند، می‌درخشند.

شهاب‌ها امکان پذیر وقتی بخشی از دنباله‌دار یا سیارک بزرگ‌تری بوده باشند. هنگامی دنباله‌دار نزدیکی خورشید قرار می‌گیرد و اغاز به ریزش مواد می‌کند، برخی از ذرات یخی و سنگی که از آن جدا خواهد شد، در فضا پراکنده شده و امکان پذیر با ورود به جو زمین به شهاب‌سنگ تبدیل شوند.

در عکس روز ناسا چه می‌بینیم؟

شهابی که در عکس ناسا مشاهده می‌کنید، به گمان زیادً وقتی جزئی از دنباله‌دار یا سیارکی بوده که به‌مرور تکه‌تکه شده و درنهایت داخل جو زمین شده است. این شهاب‌سنگ در مدتی مختصر به‌شدت از آسمان عبور کرد و ناپدید شد اما خوشبختانه در مجموعه‌ای از عکاسی‌ها که با مقصد ثبت دنباله بلند دنباله‌دار انجام می‌‌شد، اتفاقی شکار شد.

این عکس قشنگ کمتر از یک ماه پیش از استان سیچوان چین گرفته شده است.