در بزرگسالان و کودکان بزرگتر و سالم، علائم RSV خفیف است و طبق معمول همانند سرماخوردگی است و عمل های خودمراقبتی طبق معمولً تنها چیزی است که برای تسکین هر گونه ناراحتی ملزوم است. اما ویروس rsv می‌تواند علتعفونت شدید در برخی افراد، از جمله نوزادان ۱۲ ماهه و کوچکتر، به اختصاصی نوزادان نارس، بزرگسالان مسن، افراد مبتلا به بیماری قلبی و ریوی، یا هر فردی با سیستم ایمنی ضعیف شود.

تشخیص RSV از دیگر عفونت‌ها کار سختی است

علائم RSV طبق معمولً شامل آبریزش بینی، افت اشتها، سرفه و عطسه، تب و خس‌خس سینه می‌شود؛ به این علت تشخیص RSV از دیگر بیماری‌های عفونی دستگاه تنفسی فوقانی سخت است. این بیماری همانند دیگر بیماری‌های تنفسی می‌تواند مستقیماً به واسطه تماس یا ترشحات تنفسی فرد مبتلا انتشار شود. این چنین امکان پذیر با دست‌زدن به سطح آلوده به این ویروس و سپس لمس بینی یا دهان خود به این بیماری دچار شوید.

موارد RSV در زمان‌هایی از سال اوج می‌گیرد و طبق معمولً همان زمان‌هایی است که فصل آنفلوانزا محسوب می‌شود. یعنی زیاد تر در پاییز اغاز می‌شود، در زمستان به اوج خود می‌رسد و در بهار افت می‌یابد.

همان گونه که گفتیم تشخیص این که فرد مبتلا به RSV است یا بیماری فرد دیگر همانند کووید – ۱۹ یا آنفلوانزا یا هر ویروس فرد دیگر زیاد تر کار سختی است. اگر پزشک مشکوک به RSV شود به گمان زیادً بازدید دقیق‌تری از جهت علائمی همانند خس‌خس سینه یا دیگر علائم التهاب ریه انجام می‌دهد. اما این کار برای تشخیص دقیق‌تر کافی نمی‌باشد. یعنی فقط با معاینه بیمار نمی‌توان تشخیص داد آنفلوانزا دارد یا RSV.

به همین علت پزشک طبق معمولً تست سواب انجام می‌دهد تا علائم ویروس را بازدید کند. بعضی اوقات احتمالا نیاز به آزمایش خون باشد تا به تشخیص این بیماری از دیگر بیماری‌ها پشتیبانی کند یا امکان پذیر پزشک دستور عکس‌برداری از ریه‌ها را دهد.

عوارض RSV چیست؟

زیاد تر افرادی که RSV می‌گیرند در عرض یکی دو هفته خوب خواهد شد؛ اما برخی امکان پذیر علائم شدیدتری داشته باشند.

در بزرگسالان سالم، RSV زیاد تر همانند یک سرماخوردگی ملایم حس می‌شود. در رابطه افرادی که در گروه خطر می باشند، خصوصاً کودکان خردسال و سالمندان، ابتلا به RSV می‌تواند جدی باشد و حتی تبدیل بستری‌شدن در بیمارستان شود.

RSV می‌تواند علتبرونشیت و پنومونی شود. کودکان خردسال، نوزادان نارس، سالمندان، افرادی که نقص سیستم ایمنی دارند و افرادی که به علت بیماری‌ها یا عوارضی که دارند جزو گروه‌های ریسک‌پذیر محسوب خواهد شد زیاد تر در معرض ابتلا به بیماری جدی‌تر RSV می باشند.

ربط بین RSV و برونشیت نسبتاً قوی است. زیاد تر پزشکان هنگامی کودکی را می‌بینند که دچار برونشیت است، ناخودآگاه تست RSV پیشنهاد می‌کنند.

چه وقتی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر کودک شما یا هر فردی که در معرض خطر عفونت شدید RSV است، دچار مشکل تنفسی، تب بالا یا رنگ آبی پوست، به اختصاصی روی لب‌ها و بستر ناخن‌ها شد، فوراً به جستوجو مراقبت‌های پزشکی باشید.

درمان RSV

در موارد شدیدتر، امکان پذیر بیمار چند روزی در بیمارستان بستری شود تحت درمان با اکسیژن، تزریق مایعات یا حتی ونتیلاتور برای پشتیبانی به تنفس قرار بگیرد. اگر تشخیص داده شود فرد دچار RSV است؛ اما علائم جدی نداشته باشد، پزشک پیشنهاد می‌کند بیمار در خانه استراحت کند و از دارو‌های مسکن و تب بر، قطره سالین منفعت گیری کند و مایعات زیاد بنوشد تا خوب شود.

اگر بیمار نتواند به طور نرمال غذا بخورد یا مایعات بنوشد، سوراخ‌های بینی‌اش زمان تنفس باز شوند یا سریع تر از حد معمول نفس بکشد باید سریعتر توسط پزشک معاینه شود. اگر بیمار مشکل تنفسی داشت و بهتر نشد باید سریعتر او را به پزشک برسانید.

نکات مراقبتی برای پیشگیری از RSV

این چنین می‌توانید برای پیشگیری از انتشار کردن RSV در خانه اقداماتی انجام دهید. این ویروس می‌تواند تا چند ساعت روی سطوح سخت همانند میز و دستگیره در زنده بماند؛ به این علت اگر فردی در خانه بیمار است، سطوح را به طور مرتب تمیز و ضدعفونی کنید.

اگر کودک خردسال در خانه دارید، نوزاد نارس دارید یا کودکی دارید که سیستم ایمنی ضعیفی دارد، از اطرافیان بیمارتان بخواهید از کودک دوری کنند. خودتان هم از تماس نزدیک با افراد بیمار اجتناب کنید، دست‌ها را مکرراً بشویید و دست‌های نشسته خود را به صورتتان نزنید.