از دیرباز مردم دوست داشته اند که در سینماها بترسند. از همان اغاز حیات سینما به گفتن یک هنر، ژانر وحشت یکی از محبوب‌ترین ژانرها بوده است. در طول سال‌ها، سینمای وحشت به انواع و اقسام شیوه های دلنشین تکامل یافته است. در طول ربع قرن قبل، چندین فیلم ترسناک استثنایی وجود داشته است که به گمان زیادً چند دهه سپس به‌گفتن نقاط عطف این ژانر از آن ها یاد خواهد شد. از فیلم‌های کالت کلاسیک اواخر دهه ۹۰ همانند Audition گرفته تا فیلم‌های اورجینال مدرن‌تر همانند Saw، بهترین فیلم‌های ترسناک ۲۵ ساله قبل را در ادامه این نوشته به شما معارفه می کنیم.

بهترین فیلم های ترسناک ۲۵ سال تازه

• ۱۰- ۲۸ Days Later (۲۰۰۲)
• ۹- The Wailing (۲۰۱۶)
• ۸- Train to Busan (۲۰۱۶)
• ۷- Saw (۲۰۰۴)
• ۶- One Cut of the Dead (۲۰۱۷)
• ۵- Audition (۱۹۹۹)
• ۴- Let the Right One In (۲۰۰۸)
• ۳- The Sixth Sense (۱۹۹۹)
• ۲- The Lighthouse (۲۰۱۹)
• ۱- Get Out (۲۰۱۷)

۱۰- ۲۸ Days Later (۲۰۰۲)

اگرچه دنی بویل امکان پذیر بعضی اوقات اوقات آثارش تفرقه انگیز باشند، اما یکی از متنوع الکارترین فیلمسازان در سینمای امروز است. فیلم‌شناسی او تقریباً در همه ژانرهای قابل فکر، از جمله ترسناک را با فیلم ۲۸ روز سپس در بر می گیرد. در این فیلم علمی تخیلی دیستوپیایی، تعداد انگشت شماری از بازماندگان، چهار هفته بعد از انتشار کردن یک ویروس مرموز و غیرقابل درمان در سراسر بریتانیا، تلاش می کنند پناهگاهی اشکار کنند.

نقد سیاسی تند فیلم به اندازه فضای وهم آلود آن ترسناک است، فضایی که بویل آن را در اوج قوت خود کارگردانی می کند. این یکی از بهترین فیلم های ترسناک با رتبه بندی R در دهه ۲۰۰۰ است، فیلمی زیاد اثرگذار و اساساً بریتانیایی. فیلم‌های زامبی محور طبق معمولً تمثیل‌های دلنشین بسیاری دارند و بویل در فیلم خود، اعتدال کاملی بین تمثیل متفکرانه و یک فیلم ترسناک زامبی محور اشکار می‌کند.

۹- The Wailing (۲۰۱۶)

کره جنوبی با یکی از بهترین رزومه های آثار ترسناک در کشورهای آسیایی، یکی از بهترین فیلم های خود در این ژانر به نام The Wailing را ساخته است. در این فیلم ترسناک، بلافاصله بعد از ورود یک غریبه به یک روستای کوچک، یک بیماری مرموز شیوع اشکار می کند. پلیسی که دچار این حادثه شده است برای نجات دخترش ناچار می شود این معما را حل کند. علیرغم، یا احتمالا به علت زمان دلهره آور ۲ ساعت و نیمه آن، فضای فیلم بدون هیچ زحمتی مخاطبان را به درون یک داستان ماوراءالطبیعه دلهره آور می کشاند که حتی یک ثانیه هم تا تیتراژ پایانی فیلم رهایتان نمی کند.

The Wailing یا شیون، به لطف فضای زیاد آزار دهنده و غمگین کننده، مضامین قابل تامل، و تصاویر و صداگذاری استادانه نا هونگ جین، یکی از بهترین فیلم های ترسناک فولکلور سال های تازه است. بازی با اصول این ژانر به انواع روش های خلاقانه، به همان اندازه که کاملاً سرگرم کننده است، شوق انگیز و ویرانگر نیز هست. برای افرادی که به جستوجو ورود به ژانر فیلم های ترسناک کره ای می باشند، این فیلم امکان پذیر مختصر ترین گزینه ممکن برای اغاز نباشد، اما مطمئنا یکی از بهترین ها است.

۸- Train to Busan (۲۰۱۶)

فیلم مورد علاقه طرفداران ژانر وحشت که علتشد دقت تعداد بسیاری به فیلم های ترسناک زامبی محور کره ای جلب شود، قطار بوسان یکی از بی نقص ترین فیلم های این زیرژانر است. این فیلم ترسناک کره ای داستان گروهی از مسافران را روایت می کند که در بحبوحه شیوه یک بیماری زامبی کننده، در قطار سئول به بوسان برای زنده ماندن تلاش می کنند. این فیلم پر از نقدهای اجتماعی متفکرانه و مضامین عمیقاً انسانی، یکی از دلنشین ترین فیلم های ترسناک دهه ۲۰۱۰ است.

۷- Saw (۲۰۰۴)

وقتی که اکران شد، چه فردی می‌توانست گمان بزند که اره نسبتاً ساده جیمز وان این چنین فرنچایز پرباری را خلق م کند و به یکی از تعیین‌کننده‌ترین فیلم‌های ترسناک قرن بیست و یکم تبدیل می شود؟ ۲۰ سال سپس، این دقیقاً همان چیزی است که رخ داده است. داستان این فیلم ترسناک مشهور درمورد دو مرد است که از خواب بیدار شده، خود را در اتاقی با یک جسد می بینند و هر کدام دستورات خاصی برای کشتن فرد دیگر دارند و در صورت عدم تمکین به این دستورات، با عواقب هولناکی روبه رو می شوند. آنها آخرین قربانیان قاتل ترسناکی به نام جیگساو می باشند.

جدا از این که جهانیان را با داستان‌های زیاد دیده شده این مجموعه نمادین ترسناک پر از خونریزی آشنا می‌کند، Saw به لطف فیلمنامه هوشمندانه، صحنه‌های زیاد تکان دهنده و سبک فیلم‌برداری منحصربه‌فردش در بین همتایان خود نزدیک است. در حالی که لحن تاریک و بیرحمی غیرقابل تکذیب فیلم مطمئناً برای همه مناسب نخواهد می بود، همانطور که در سال ۲۰۰۴ برای همه مناسب نبوده است، این نوشته از این حقیقت که صنعت ترسناک هالیوود بدون جیمز وان و اره چیزی که امروز هست نمی‌می بود کم نمی‌کند..

۶- One Cut of the Dead (۲۰۱۷)

هرچه بینندگان بالقوه کنجکاو، جزییات کمتری درمورد فیلم ترسناک ژاپنی One Cut of the Dead بدانند، بهتر است. این از آن دسته فیلم های ترسناک زامبی محوری است که بعد از یک پیچش داستانی پیشگامانه در آخر پرده اول خود کاملاً خود را بازسازی می کند، و به این ترتیب، وقتی که نسبتاً بدون اطلاعات داخل داستان آن شوید، توانایی زیاد ارزشمندتر و رضایت قسمت ترین خواهید داشت. به طور خلاصه، داستان آن در رابطه یک کارگردان و گروه ساخت فیلم است که در حال فیلمبرداری یک فیلم زامبی محور کم‌هزینه در یک ساختمان متروکه می باشند، جایی که توسط زامبی‌های واقعی مورد دعوا قرار می‌گیرد.

احتمالا ترسناک ترین فیلم ژانر وحشت نباشد، اما یک برش از مردگان مطمئناً یکی از هوشمندانه ترین فیلم های قرن بیست و یکم است و همین برای دیدن آن کافی است. این فیلم یکی از بهترین کمدی‌های ترسناک دهه ۲۰۱۰ است که اعتدال کاملی بین طنز احمقانه و هراس‌ها و شوق‌های به یاد ماندنی اشکار می‌کند. نگاه خوشایند آن به فیلمسازی چیزی است که هر طرفدار سینمایی از آن لذت خواهد برد، خواه طرفدار ترسناک باشند یا نباشند.

۵- Audition (۱۹۹۹)

تاکاشی میکه یکی از او گفت و گو برانگیزترین کارگردانانی است که تا به حال از ژاپن به سینما معارفه شده است، و شاهکار تفرقه انگیز او در سال ۱۹۹۹ به نام آزمون بازیگری همان چیزی می بود که شهرت بین المللی را برای این استاد فیلمسازی به ارمغان آورده و او را به صدایی تعیین کننده در رونق ژانر ترسناک ژاپنی تبدیل کرد. این فیلم یک روایت پر از خونریزی و تکان دهنده است که در آن یک مرد بیوه تصمیم می گیرد دخترانی را در قالب یک تست بازیگری ببیند و از بین آن ها یکی را به گفتن همسر بپذیرد در حالی که این دختران از حقیقت ماجرا خبر نداشته و فکر می کنند واقعا در یک تست بازیگری شرکت کرده اند. اما دختری که این کارگردان انتخاب می کند اصلاً آن چیزی نیست که به نظر می رسد.

گفتن این که این فیلم او گفت و گو برانگیز می بود (و از تعداد بسیاری جهات تا این مدت هم هست)، دست کم گرفتن ماجراست. این فیلم که توسط برخی به گفتن یک فیلم فمینیستی ستایش شده، توسط دیگران به گفتن فیلمی زن ستیزانه مورد انتقاد قرار گرفته است، منبعی برای تفکر در رابطه تجارب زنان در جامعه ای تحت سلطه مردان است که نادیده گرفتن آن غیرممکن است. آزمون بازیگری یکی از تکان دهنده ترین و آزار دهنده ترین فیلم‌هایی است که تا به حال ساخته شده است، با مجموعه‌ای از صحنه‌های ویرانگر که می‌تواند حتی پیشکسوت‌های ژانر ترسناک را نیز به هم بریزد. بدترین نوع فیلم های ترسناک آنهایی می باشند که هیچ واکنشی را برانگیخته نمی کنند. این یکی قطعا از آن نوع فیلم ها نیست.

۴- Let the Right One In (۲۰۰۸)

در طول ۲۵ سال قبل، ژانر ترسناک بین المللی بیشتر از هر زمان فرد دیگر شناخته شده است، و در این دوره، بهترین فیلم ترسناک غیر هالیوودی احتمالا فیلم خون آشامی سوئدی Let the Right One In باشد. این فیلم یک داستان مرتب با بلوغ درمورد اسکار است، پسری که نادیده و مورد آزار و اذیت قرار گرفته است، فردی که عشق و انتقام را در همسایه خود، الی قشنگ اما شگفت و غریب و مرموز می یابد.

یکی از معدود فیلم‌های خون‌آشامی که واقعاً زیاد بی نقص است، آدم درست را راه بده در هر چیزهای که می خواهد انجام دهد خوب و باکیفیت عمل می کند. این یک داستان تکان دهنده در رابطه دوران بلوغ، یک داستان انتقامی قوی و یک فیلم خون آشامی حتی بهتر است. داستان هوشمندانه آن ژانری را ارتقا می دهد که، حداقل در آن مقطع، مقداری دچار کلیشه و ایستایی شده می بود. این فیلم شیطانی و ترسناک است، اما از نظر احساسی نیز زیاد رضایت قسمت خواهد می بود.

۳- The Sixth Sense (۱۹۹۹)

امروزه، ام نایت شیامالان به گفتن یکی از بهترین کارگردانان هالیوود با رزومه ای یک در بین خوب شناخته می شود، اما وقتی که اولین فیلم مشهور و موفق او، حس ششم، انتشار شد، به نظر می رسید که به یکی از استادان تازه ژانر ترسناک تبدیل شده است. این فیلم یک تریلر روانشناختی درمورد یک روانشناس کودک است که اغاز به درمان پسر نوجوانی با یک راز تکان دهنده می کند: او می تواند افراد مرده را ببیند. این فیلم با وجود بروس ویلیس در بهترین بازی خود و هیلی جوئل اوزمنت نامزد اسکار که یکی از بهترین بازی های یک کودک بازیگر تا بحال را اراعه می دهد، به راحتی بهترین تاثییر شیامالان است.

حس ششم یکی از بهترین داستان‌های ارواح در تاریخ سینماست، با یک چرخش داستانی نهایی که امروز به همان اندازه که در سال ۱۹۹۹ می بود تکان‌دهنده است. اگرچه برخی می باشند که استدلال می‌کنند این فیلم زیاد تر یک تریلر است تا یک فیلم ترسناک، اما حس ششم هم چنان یک فیلم زیاد ترسناک است، با فضای سردی که شخصیت های دلنشین و قابل باور بر تحکیم آن می افزایند. این فیلم زیاد تصاویر خشن یا آزاردهنده ای ندارد، اما از آن دسته فیلم های ترسناکی است که زمان ها بعد از پخش تیتراژ پایانی با بینندگان باقی می ماند.

۲- The Lighthouse (۲۰۱۹)

رابرت اگرز از وقتی که اولین فیلم بلندش، جادوگر، در سال ۲۰۱۵ تماشاگران را به وحشت انداخته و مسحور کرد، یکی از استادان تازه ژانر ترسناک بوده است. بهترین فیلم او (حداقل قبل از انتشار کردن برداشتش از داستان نوسفراتو) فیلم فانوس دریایی است، یکی از بهترین فیلم های تریلر روانشناختی ۵ سال تازه. در این فیلم، دو نگهبان فانوس دریایی تلاش می کنند سلامت عقل خود را نگه داری کنند، در حالی که در دهه ۱۸۹۰ در یک جزیره مرموز در نیوانگلند زندگی می کنند.

فانوس دریایی از قرار گرفتن در دسته بندی های ژانری سرپیچی می کند. برخی می‌گویند یک فیلم ترسناک است، برخی می‌گویند یک فیلم تریلر روان‌شناختی است، و برخی می‌گویند که زیاد تر یک مطالعه شخصیتی کمدی تاریک است. هر چه که باشد، فانوس دریایی به قدر کافی ترسناک هست که آن را فیلمی در ژانر وحشت بدانیم. این فیلم بسیار سورئال، تاریک اما بامزه، با بازی‌های قوی رابرت پتینسون و ویلم دفو، و با بن مایه های جنسی، یکی از هوشمندانه ترین، خوش‌ساخت‌ترین و باکیفیت ترین فیلم‌های ترسناک دهه ۲۰۱۰ است.

۱- Get Out (۲۰۱۷)

چه فردی می توانست فکر کند که جردن پیل، بازیگر مشهور سریال های کمدی موقعیت، یکی از بهترین فیلمسازان ژانر ترسناک در قرن بیست و یکم باشد؟ این دقیقا همان چیزی است که او با اولین توانایی کارگردانی خود، Get Out، ثابت کرده است. این فیلم یک کمدی ترسناک تاریک است که در آن یک مرد سیاهپوست جوان برای آخر هفته با والدین دوست دختر سفیدپوستش ملاقات می کند، جایی که حس ناخوشایند او از استقبال شگفت والدین نامزدش به نقطه جوشی تحول دهنده زندگی بدل می شود.

برو بیرون را می‌توان بهترین فیلم ترسناک روان‌شناختی دهه ۲۰۱۰ دانست، به لطف بازی‌های زیاد قوی بازیگرانش (به اختصاصی دانیل کالویا)، کارگردانی سرگرم‌کننده و بسیار ترسناک پیل، و فیلم‌نامه بسیار بامزه اما تامل برانگیزش. تصویرسازی فیلم از مضامین توانایی آفریقایی-آمریکایی تبارها در ایالات متحده دلنشین است، اما Get Out بدن دقت به نقد اجتمای تند و تیزش هم به گفتن یک فیلم ترسناک تکان دهنده نزدیک است. حداقل در ربع قرن قبل، ژانر وحشت هیچ زمان بهتر از این نبوده است.