به گزارش “افتاب شرق”، علی‌رغم این که سری آ در این فصل زیاد دلنشین و دیدنی جستوجو می‌شود و مجدداً به همان حال و هوای نوستالژی و قدیمی خود بازگشته، از همین اکنون رقابت تنگاتنگی بین چهار تیم اول جدول برای به دست آوردن اسکودتو وجود دارد. اما میلان در طول فصل جاری بر خلاف دیگر تیم‌های مدعی، حال و اوضاع آنچنان خوبی با فونسکا نداشت و نتیجه و حسن ختام میلانی‌ها در انتهای نیم فصل اول، برکناری سرمربی اسبق رم و لیل می بود.

فونسکا تیمی را از استفانو پیولی تحویل گرفت که همین تیم در فصل قبل، به مقام نایب قهرمانی رسیده می بود و در طی چند فصل تازه علاوه بر قهرمانی و فتح اسکودتو با سرمربی ایتالیایی بعد از گذشت یازده سال از آخرین قهرمانی، مدام جزء مدعیان و چهار تیم بالای جدول به حساب می‌آمدند.

بولت فولادمرد پرتغالی فصل را با میلان اصلاً خوب اغاز نکرد و در هفته چهارم سری آ، بالاخره موفق شد به اولین برد خود روبه رو تیم ونتزیا دست یابد و باخت در هفته دوم برابر پارما همه را شگفت زده و شوکه کرد. تیم فونسکا در هفده دیدار سری آ، هفت برد، شش تساوی و چهار باخت کسب کرد و تا به اینجا شاگردان مربی پرتغالی در همه رقابت‌ها چهل و چهار گل زدند و بیست و شش بار هم دروازه خود را باز شده دیدند.

هواداران میلان آنچنان رضایت کاملی از کارکرد کلی تیم نداشته و به نوعی تیم حال حاضر هشتم جدول سری آ با نایب قهرمان فصل قبل، به هیچ وجه قابل قیاس با یکدیگر نیستند. ضمن این که میلان نسخه فونسکا در رویارویی با شش تیم مدعی تنها روبه رو حریف سنتی خود یعنی اینتر به برد دست اشکار کرد و در تقابل با تیم‌های یوونتوس، رم و لاتزیو تن به تساوی داد و برابر آتالانتا، ناپولی و فیورنتینا متحمل ناکامی شد.

در واقع سپردن این چنین پروژه‌ای از همان ابتدای تابستان ۲۰۲۴ به فونسکا که دستاورد و توفیق خاصی در رم نداشت و از او زیاد تر به گفتن یک سرمربی ناکام در سری آ یاد می‌شد، یک نادرست نابخشودنی از سوی سران تیم آث میلان می بود. یقیناً نباید از جدایی شخص شخیصی همانند پائولو مالدینی در سمت و جایگاه مدیر ورزشی باشگاه-که تأثیرات بسیاری در ساخت اسکلت میلان آماده و عالی چند سال قبل داشت، به راحتی عبور کرد و از آن غافل شد.

به هر روی میلانی‌ها به دلایل مختلفی نتوانستند با فونسکا به آنچه مورد نظر و دلخواهشان می بود، حتی ذره‌ای نزدیک شوند و به همین خاطر پروژه جری کاردیناله با ناکامی سنگینی در نیم فصل اول روبه رو شد. پروژه‌ای که نشان داد سطح مربیگری فونسکا آنچنان تناسبی با تیم‌های بزرگ و نقل ندارد و چه بسا که اگر استفانو پیولی در این فصل هم هدایت روسونری را برعهده داشت، می‌توانست به نتایج قابل قبولی برسد و علاوه بر کسب سهمیه، با دیگر مدعیان از جمله اینتر و آتالانتا و ناپولی برای کسب اسکودتو به رقابت سخت و جدی بپردازد!

در کل پروژه میلان با فونسکا زیاد سریع و حتی سریعتر از واژه «سریع» به انتها و آخر راه خود رسید و این تیم علاوه بر قبول و پذیرفتن جا ماندن از کورس قهرمانی و به خطر افتادن کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا برای فصل آتی، باید چشم به راه عواقبی همچون ضررهای هنگفت مالی و عدم تمایل ورود بازیکنان و مهره‌های با کیفیت دیگر تیم‌ها به روسونری در مقاطع نقل و انتقالات باشد.

آمدن کونسیسائو به میلان و نشستن بر روی نیمکت سن سیرو، می‌تواند بهترین خبر برای هواداران آث میلان در این برهه وقتی باشد اما آیا کسب سهمیه UCL با سرمربی تازه و رقابت شدید بین شش تیم اول و فاصله زیاد آنها با دیگر تیم‌ها این چنین اتفاقی میسر، امکان پذیر و شدنی است و در خوشبینانه ترین حالت هواداران در آخر فصل می‌توانند با کونسیسائو به UCL فصل سپس راه اشکار کنند؟

همه این موارد، سوالات و ابهاماتی است که بدجوری ذهن عاشقان و علاقه‌مندان به روسونری در سرتاسر جهان را دچار خود کرده و برخلاف فصول قبل، از میلان چند سال قبل خبری نیست و سیاه و قرمز پوشان شهر میلان، از دور باید نظاره‌گر و تماشاگر رقابت شوق انگیز دیگر مدعیان همیشگی سری آ باشند.