به گزارش “افتاب شرق”، اگر به بدبین‌ترین طرفدار تیم استقلال پیش از اغاز دور رفت حرف های می‌شد استقلال در آخر دور رفت در جایگاه دهمی می‌ایستد، این نوشته را باور نمی‌کرد. به خصوص که فصل قبل بهترین تیم در فاز دفاعی می بود و از همه مهمتر در رقابت میلی‌متری با پرسپولیس و در ثانیه‌های پایانی جام قهرمانی را از دست داد. 

استقلال بهترین تیم در فاز دفاعی بیشترین تغییرات را در فاز دفاعی داشت. نتیجه آن شد که در آخر دور رفت ۱۸ بار دروازه خود را بازشده دید. در حالی که فصل قبل در ۳۰ بازی ۱۵ گل دریافت کرده می بود. 

در فاز تهاجمی هم استقلال بدون تحول تا هفته‌های پایانی دور رفت به میدان آمد: مجدد با بلانکو و آرمان رمضانی در نوک خط دعوا می بود. در حالی که آخر فصل قبل تعداد بسیاری از کارشناسان استقلالی به کادر فنی این تیم اصرار کردند؛ در صورتی دستیابی به جام قهرمانی برای آبی‌ها سهل‌تر خواهد شد که استقلال در نوک خط دعوا و به گفتن مهاجم مکمل مهره‌های مؤثرتری به خدمت بگیرد. بلانکو در دور رفت بازی‌های لیگ برتر حتی یک گل هم برای آبی‌ها نزده است. تعداد گل‌های آرمان رمضانی هم زیاد قابل اشاره و اتکاء نیست. 

استقلال در دور رفت بازی‌های لیگ برتر روزهای تلخ تعداد بسیاری را توانایی کرد. طرفدارانش را خون به دل کرد و اشک‌های بسیاری در استادیوم شهدای شهر قدس و در خانه‌ها پای تلویزیون از چشم‌ها جاری شد اما این باخت‌ها برای استقلال بدون سود هم نبوده است. اول؛ استقلال فهمید شد هنگامی نایب قهرمان می‌شود، قرار نیست از همه ظرفیت‌ها در ابتدای فصل برای تحول در ترکیب منفعت ببرد و بعضی اوقات منفعت بردن از همه سهمیه به زیان تیم است. این یک اصل در فوتبال است؛ تیم موفق هر قدر کمتر دستخوش تحول شود، درصد بیشتری شانس برای تکرار پیروزی خواهد داشت. 

از همه مهمتر استقلال فهمید شد که برای ماندن در کورس قهرمانی باید سراغ بازیکن بزرگ برود. فقط وجود درخشان بازیکن در یک تیم دیگر نمی‌تواند استقلال را به خواسته‌هایش رساند. بار مسئولیت در استقلال اینجا سنگین‌تر از یک تیم متوسط است و هر بازیکنی نمی‌تواند این سختی را تحمل کند.

استقلال در یکی-دو ماه تازه سپس از جذب مسعود جوما که در بازی با سپاهان نشان داد، می‌تواند نقطه امید آبی‌ها باشد، به سراغ کوجو مهاجم تیم ملی قرقیزستان رفته است. بازیکنی که در بازی با ایران دو بار دروازه علیرضا بیرانوند را باز کرده است. 

استقلال برای علی قلی‌زاده نامه زده است. این چنین عارف ایمن ستاره مالزیایی که پرسپولیس هم به جستوجو اوست. استقلال با علی کریمی و این چنین باشگاهش یعنی کایسری اسپور هم داخل سخن بگویید شده و یقیناً نامه‌های ابتدایی استقلال برای محمد مهدی لطفی و مهدی تیکدری بازیکنان گل گهر و آلومینیوم اراک ارسال شده می بود… حقیقت این است که استقلال زیاد تر روی مذاکره و نامه‌نگاری با ستاره‌ها زوم است. حتی تصمیم دارد صالح حردانی را در دفاع راست به ترکیب اضافه کند. یکی دیگر از بازیکنانی که استقلال برای جذبش با روس‌ها نامه‌نگاری کرده محمد قربانی هافبک دفاعی فصل قبل سپاهان و تیم ملی است.

اسامی دیگر هم می باشند، از رضا غندی‌پور تا اللهیار صیادمنش. تیم تازه مدیریتی هر طور شده می‌خواهد بازیکن بزرگی را به باشگاه اضافه کند.

اکنون هنگامی اسامی تیم ملی اظهار می‌شود، تنها یکی دو بازیکن از استقلال وجود دارند: سید حسین حسینی، روزبه چشمی و بعضی اوقات ابوالفضل جلالی. دلنشین اینجاست که هیچ‌یک از این‌ها جایی در ترکیب ثابت تیم ملی ندارند. اما روزگاری استقلال نیمی از تیم ملی را راه اندازی می‌داد یا دست کم ۵-۶ بازیکن در تیم ملی داشت تا جایی که تمرینات استقلال در روزهای فیفا بی‌نظم و کم‌تعداد برگزار می‌شد.

استقلال این فصل شانس قهرمانی در لیگ برتر را از دست داده و هیچ زمان نتوانسته هوادارانش را به آینده خوشبین کند و همین روزهای تلخ می‌تواند آینده را بسازد که این دستاورد مقداری نیست. استقلال بازیکنان بزرگ می‌خواهد. جوانانی می‌خواهد همانند مهدی قایدی که پندار توفیقی برای جذب او شخصا راهی بوشهر شد. یا جوانی می‌خواهد همانند امید نورافکن که علیرضا منصوریان مانع از حضورش در اردوی تیم ملی جوانان و تیم ملی امید می‌شد، چون آن روزها امید در سن ۱۹ سالگی یکی از ارکان مهم تیم استقلال می بود.

استقلال در زمین نتیجه را داد، اما در بیرون از زمین نتیجه گرفت با اهمیت ترین پروسه در قسمت فنی تیم‌سازی ابتدای فصل است. این که تیمش را باید زیاد تر با بازیکنان ملی‌پوش ببندد. هنگامی برای مهاجمی ۷۰۰ یا ۸۰۰ هزار دلار یا مقداری کمتر یا مقداری زیاد تر هزینه می‌کند، این بازیکن باید در نوک خط دعوا زهردار باشد نه این که نیم‌ فصل بگذرد و بدون گل زده کار را به آخر ببرد و اگرچه مهاجم آرژانتینی پرتلاش و فداکار و باکلاس است، اما او باید در کورس آقای گلی وجود داشته باشد وگرنه بازدهی ملزوم به‌دست نیامده است.

این تیم در دور رفت بازی‌های لیگ برتر در ۱۵ بازی ۱۴ گل زده. یعنی معدل گل زده‌اش در هر بازی یک گل نبوده. بعد اینطور نبوده که آبی‌ها در دور رفت فقط در فاز دفاعی ضعیف بوده باشند. استقلال در فاز تهاجمی هم یک تیم ضعیف می بود و باید تحکیم شود. نه با بازیکنانی همانند ابتدای فصل. با بازیکنان بزرگ‌تر و حتی ملی‌پوش. یکی از حسن‌های فوتبال این است حافظه‌اش ضعیف است و ادامه دارد. استقلال می‌تواند در ادامه مسیر با کارکرد متفاوت کاری کند که همه این روزهای تلخ را فراموش کنند و دیگر در موردش سخن نزنند.

این زمان تا چند روز دیگر اغاز می‌شود.