به گزارش “افتاب شرق”، فلورنتینو پرز در آخرین مجمع اعضای رئال مادرید هشدار داده می بود: «بارسلونا و رئال مادرید باید به هم پشتیبانی کنند، این را با کمال صداقت می‌گویم. باید فکر کنیم که این یک باشگاه است که در بین بزرگ‌ترین‌های جهان قرار دارد. چرا باید عصبانی شویم؟» اکنون این حرف های به عمل تبدیل شده است. رئال مادرید کارلو آنچلوتی، بی‌برنامه، با عملکردی خنده‌دار و واکنشی که عملا دیده نشد، پنج تیر به پای خود شلیک کرد تا اولین گفتن فصل را در اوج بحران بارسا (۲-۵) به آنها تقدیم کند.

تیم هانسی فلیک که در دور رفت در سانتیاگو برنابئو به راحتی پیروز شده می بود، در عربستان یک برگشت تاریخی روبه رو رئال رقم زد. انتقام سفید وجود نداشت، بلکه شب دیگر افسانه‌ای برای خاطرات هواداران بارسا رقم خورد، درست همانند آنچه ژاوی هرناندز دو سال پیش در سوپرجام عربستان با آنچلوتی روی نیمکت به دست آورد.

اکنون دیگر عادی شده است که پیروزی‌های بزرگ بارسا در سال‌های تازه علیه رئال مادرید رقم بخورد. رئال در میدان همانند حرکت مدیریت خود در دفتر باشگاه نسبت به پرونده اولمو عمل کرد. آنها از خود بی‌تفاوتی شگفتی‌برانگیزی نشان دادند و بیشترین تسهیلات ممکن را به هم‌پیمان وفادار خود دادند که جهت خشم هوادارانشان شد. این همان چیزی می بود که فلورنتینو پرز در جنگش علیه رئیس لالیگا، خاویر تباس، و در جست‌وجوی سوپرلیگ با خوان لاپورتا به جستوجو آن می بود. همه چیز با یک بغل بین آنها به آخر رسید.

یک سقوط غیرقابل توضیح

این که بارسا دو موقعیت اول بازی را از دست داد و کیلیان امباپه با یک دویدن فوق‌سریع رئال مادرید را در دقیقه پنج جلو انداخت، چندان اهمیتی نداشت. بارسا یک رئال مادرید مضحک، کوچک و از نظر تاکتیکی، فنی، جسمی و روحی برتر را از صحنه روزگار محو کرد. رئال اگر هشت گل دریافت نکرد، برای تیبو کورتوا می بود و در دعوا تنها کیلیان امباپه می بود که در قالب خودش ظاهر شد.

هیچ توپی به وینیسیوس نرسید و مربی ایتالیایی سیستم دفاعی رئال مادرید را، با دو بزرگراه بین دفاع کننده کناری و دفاع کننده مرکزی و میانه میدان که کاملاً عقب‌تر از حریف قرار داشت، طراحی کرد. لوکاس واسکز، منبع همه ضعف‌ها در نیم فصل، در زیاد تر عکس‌های مربوط به گل‌های بارسای وجود داشت. این چنین اورلین شوآمنی، دفاع کننده اضطراری آنچلوتی که به جای رائول آسنسیو بازی کرد.

رئال مادرید در نتیجه بازی جلو افتاد و در میدان عقب‌نشینی کرد. با اکثریت بازیکنان در زمین خود، آنچلوتی وینیسیوس جونیور و کیلیان امباپه را از ماموریت های دفاعی خود آزاد کرد که این کار جهت شد اتاق کنترل رئال مادرید از نظر عددی کاملاً در ضعف باشد. نتیجه این شد که پدری، گاوی و لواندوفسکی بدون مزاحمت پشت کاماوینگا و والورده توپ می‌گرفتند، افرادی که به رغم کوششهای دفاعی‌شان کاملاً تحت سختی بودند و ناکامی خوردند. برنامه ضعیف مرد ایتالیایی در طول فصل مجدد در برابر رقیب مهم‌اش نمایان شد.

رئال، مضحک‌تر برابر بارسای ۱۰ نفره

پنالتی بی‌معنی کاماوینگا روی گاوی، به وضوح و به نحوه کودکانه‌ای، به بارسا اجازه داد تا در دقیقه ۳۶ پیش بیفتد. بارسا بهتر از رئال مادرید بازی می‌کرد، چه با توپ و چه بدون توپ، و در سختی و پرس زیاد فعال می بود. اما آنچه تا آخر نیمه اول اتفاق افتاد، همه را شگفت‌زده کرد. بارسا همانند غلطک از روی رئال مادریدی که دفاعی ضعیف و بی‌ارامش داشت، می‌گذشت؛ خط میانی‌ای که قادر به تسلط نبوده است و سیستم دفاعی جمعی ضعیف و گمراه‌کننده‌ای داشت که نقاط ضعف لوکاس واسکز و شوآمنی را تشدید می‌کرد.

در کمتر از ۲۰ دقیقه سپس از پنالتی لواندوفسکی، بارسا با نتیجه ۱-۴ به رختکن رفت. گل الکس بالده، بعد از یک کرنر به سود رئال، فاجعه کلی یک تیم را خلاصه کرد. با این حال، آنچه بعد از برگشت به رختکن اتفاق افتاد حتی بدتر می بود؛ وقتی که بعد از گل رافینیا، وویچک شزنی برای اشتباه روی امباپه کارت قرمز دریافت کرد.

رئال ۳۰ دقیقه با یک بازیکن زیاد تر از بارسا بازی می‌کرد، اما این برتری عددی را به راحتی از دست داد. بدون خطراتی قابل ذکر و فقط یک موقعیت از امباپه. و بارسایی که با نگه داری اسایش در میدان بازی می‌کرد. این اخراج گلر لهستانی، یقیناً، از یک ناکامی تحقیرآمیزتر برابر بارسا جلوگیری کرد.

لاپورتا جام را بالا برد

تیم آنچلوتی نمی‌دانست با توپ چه کند و اگرچه رودریگو در دقیقه ۶۰ فاصله را افت داد، رئال مادرید دیگر به بارسا نزدیک نشد. در آخر بازی، مربی ایتالیایی به وضوح او گفت: «این یک شب بد می بود. ما غمگین هستیم. این یک ناامیدی است. نباید آن را نهان کرد. ما گل‌ها را به سادگی دریافت کردیم، پرس از بالا و بلوک پایین دفاعی را به خوبی انجام ندادیم. ما از توپ‌های بلند بیشتر از حد منفعت گیری کردیم و در نیمه اول اصلا در زمین نبودیم. می‌توان ناکامی خورد، اما نه به روشای که در نیمه اول بازی کردیم.»

رئال باخت در شبی که فلورنتنیو پرز و تیمش یک بار دیگر برابر بارسلونا منفعل و بی اعتنا بودند و لاپورتایی که جام را جلوی چشم پرز بالای سر برد. شکستی که باید دید چه عواقبی خواهد داشت.