مطالعه‌ جدیدی مشخص می کند که دیابت نوع ۲ امکان پذیر علتتغییراتی در مغز شود که شبیه مرحله های اولیه بیماری آلزایمر است. پژوهشگران دانشگاه نوادا در لاس‌وگاس (UNLV) به بازدید ربط بین سطح بالای قند خون و کارکرد بخشی از مغز به‌نام «قشر کمربندی قدامی» (ACC) پرداخته‌اند. این قسمت از مغز نقش اساسی در پردازش پاداش، حافظه، انگیزه و تصمیم‌گیری ایفا می‌کند. یافته‌های این تحقیق مشخص می کند که دیابت کارکرد این ناحیه را تضعیف کرده و تبدیل ابراز اختلالاتی می‌شود که شباهت بسیاری به تغییرات اولیه در مغز بیماران آلزایمری دارد.

دیابت یک بیماری متابولیکی است که جهت افزایش قند خون و اختلال در کارکرد انسولین می‌شود. تحقیقات قبلی نشان داده‌اند که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ زیاد تر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های عصبی و روانی همانند آلزایمر می باشند. آمارها حاکی از آن است که گمان ابتلا به آلزایمر در افراد دیابتی ۶۵ درصد زیاد تر از سایرین است، اما مکانیسم دقیق این ربط تا بحال به‌خوبی شناخته نشده می بود.

در این پژوهش، که نتایج آن در مجله «علوم اعصاب» انتشار شده است، اشکار شد که دیابت با تضعیف کارکرد قشر کمربندی قدامی، تأثیر مستقیمی بر فرایندهای شناختی همانند پردازش پاداش و حافظه دارد. این اختلالات علتابراز مشکلاتی همانند به مرحله های اولیه آلزایمر می‌شود و می‌تواند به افت توانایی یادآوری ازمایش ها لذت‌قسمت منجر شود.

محققان برای فهمیدن بهتر این ربط، حرکت و فعالیت مغزی موش‌های مبتلا به دیابت را مورد بازدید قرار دادند. یافته‌های آنها در وهله اول نشان داد که انتظار برای دریافت پاداش (همانند یک خوراکی شیرین) در موش‌های دیابتی شدیدتر از موش‌های سالم می بود. آنها این چنین دریافتند بعد از دریافت پاداش، موش‌های سالم مکث کرده و از آن لذت می‌بردند، اما موش‌های دیابتی به‌شدت به جستوجو دریافت پاداش بعدی بودند.

این یافته‌ها مشخص می کند که دیابت جهت ضعف در پردازش پاداش توسط مغز می‌شود. این اختلال می‌تواند تبدیل افت لذت از ازمایش ها مثبت و افزایش رفتارهای جبرانی همانند پرخوری یا رفتارهای تکانشی شود. به‌عبارت‌دیگر، مغز افراد دیابتی به‌درستی پاداش‌ها را پردازش نمی‌کند و نمی‌تواند ازمایش ها مثبت را در حافظه نگه دارد.

در ادامه این تحقیق، دانشمندان دریافتند که علت مهم این تغییرات، ضعف در ربط بین هیپوکامپ (ناحیه‌ای از مغز که مسئول حافظه و مکان‌یابی است) و قشر کمربندی قدامی (ACC) است.

در شرایط عادی، هیپوکامپ و ACC با همکاری یکدیگر اطلاعات مربوط به موقعیت مکانی، فعالیت‌های در حال انجام و پاداش‌های دریافت‌شده را پردازش می‌کنند. این ربط به مغز پشتیبانی می‌کند که ازمایش ها خوشایند را به‌درستی ثبت کند و به‌خاطر بسپارد. اما در افراد مبتلا به دیابت، به علت سطح بالای قند خون، این ربط دچار اختلال شده و در نتیجه، فرد امکان پذیر کمتر از لذت‌های روزمره منفعت ببرد و حتی دچار افسردگی شود.

ازآنجایی‌که مسیر ارتباطی بین هیپوکامپ و ACC در مرحله های اولیه آلزایمر نیز صدمه می‌بیند، این تحقیق مشخص می کند که دیابت می‌تواند یکی از عوامل مهم در تسریع روال آلزایمر باشد. این نوشته می‌تواند توضیح دهد که چرا افراد دیابتی زیاد تر در معرض ابتلا به بیماری‌های عصبی همانند آلزایمر قرار دارند.

این پژوهش بر اهمیت مدیریت سطح قند خون از طریق رژیم غذایی سالم و فعالیت بدنی پافشاری دارد. ازآنجایی‌که ۹۰ درصد موارد دیابت نوع ۲ ناشی از سبک زندگی ناسالم است، تحول در شیوه زندگی می‌تواند از صدمه‌های عصبی و شناختی جلوگیری کند.

باتوجه‌به این که ACC در تنظیم حالات روحی و بیماری‌هایی همانند افسردگی نقش دارد، یافته‌های این مطالعه می‌توانند به پیداکردن اهداف درمانی تازه برای افسردگی و مشکلات شناختی مرتبط با دیابت پشتیبانی کنند.