خشونت چیزی است که اکثر مردم (امیدواریم) در زندگی واقعی از آن اجتناب کنند، اما امکان پذیر هنگامی پای فیلم در بین باشد، بعضی اوقات اوقات افراد مشتاقانه به جستوجو این خشونت باشند. تماشای اکشن روی صفحه نمایش می‌تواند علتتخلیه شوق شود، به خصوص اگر در حال تماشای یک فیلم اکشن باشید… اما همین نوشته را می‌توان در رابطه فیلم‌هایی که به ژانرهای جنایی، تریلر یا ترسناک نیز تعلق دارند، او گفت. در سال‌های تازه به علت افت سانسور و سخت‌تر شدن شوکه کردن بینندگان، فیلم‌ها خشن‌تر و ترسناک‌تر شده‌اند. در این نوشته تصمیم داریم شما را با ۱۰ مورد از خشن‌ترین، شوکه‌کننده‌ترین و خونین‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما آشنا کنیم.

خشن ترین فیلم های تاریخ سینما

• ۱۰- Casino (۱۹۹۵)
• ۹- The Raid 2 (۲۰۱۴)
• ۸- The Passion of the Christ (۲۰۰۴)
• ۷- Dead Alive (۱۹۹۲)
• ۶- Ichi the Killer (۲۰۰۱)
• ۵- Revenge (۲۰۱۷)
• ۴- I Saw the Devil (۲۰۱۰)
• ۳- Tokyo Gore Police (۲۰۰۸)
• ۲- The Night Comes for Us (۲۰۱۸)
• ۱- Cannibal Holocaust (۱۹۸۰)

۱۰- Casino (۱۹۹۵)

در فیلم‌شناسی مارتین اسکورسیزی هیچ کمبودی برای خشونت وجود ندارد، برای تایید این نوشته به نقطه اوج به یاد ماندنی اما ترسناک فیلم راننده تاکسی و سکانس‌های واقعاً بیرحمانه بوکس در گاو خشمگین نگاه کنید. اما به گمان زیادً کازینو – که در رابطه فعالیت های مافیا در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در لاس وگا است – به‌گفتن بی‌رحمانه‌ترین و خشن ترین فیلم او در نظر گرفته می شود، فیلمی که رفقای خوب در قیاس با آن همانند یک فیلم انیمیشن خانوادگی ساخت دیزنی است.

قساوت غیرقابل انکاری در سکانس های ارعاب فیزیکی و مرگ در این فیلم وجود دارد، همراه با برخی از بدترین وسیله های ارعاب شامل اشیایی همانند چکش، گیره، و چوب‌ بیسبال. هیچ چیز باشکوه یا حتی بامزه ای در رابطه زندگی جنایی که در کازینو به عکس کشیده شده است وجود ندارد، و اسکورسیزی می خواهد هنگامی اوضاع به سمت خشونت زیاد تر اجتناب ناپذیر پیش می رود، انتظار آن به بدترین شکل ممکن را داشته باشید.

۹- The Raid 2 (۲۰۱۴)

در حالی که The Raid (۲۰۱۱) مطمئناً به شدت دارای خشونت می بود، تا آنجا که به کشتار روی صفحه نمایش مربوط می شود، به حد و اندازه دنباله اش نمی رسد. Raid 2 دارای اکشن زیاد تر، تنوع زیاد تر در طراحی و تمایل به نشان دادن خشونت بیشتری از طریق درد است. علاوه بر این، هر دو فیلم هنگامی پای جراحات و مرگ‌ها در بین باشد، به نحوه وحشتناکی اقناع کننده و واقعی به نظر می‌رسند. بعضی اوقات اوقات به نظر می رسد که شخصیت هایی را تماشا می کنید که واقعاً یکدیگر را تا سر حد مرگ یا حتی برای مرگ کتک می زنند.

احتمالا وقتی که فیلم شما شخصیت هایی به نام دختر چکشی و مرد چوب بیسبالی دارد و شخصیت آن ها با ابزارهایی که برای کتک زدن افراد دیگر بدون ذره ای درنگ و پشیمانی انتخاب می کنند تعریف شده است، این چنین حجمی از خشونت غیرمنتظره نباشد. فیلم یورش ۲ خشونت هنرهای رزمی را به سطوح جدیدی ارتقا می دهد و به گمان زیادً از زمان انتشارش تنها از یک فیلم هنرهای رزمی دیگر از نظر خشونت عقب افتاده است (که در ادامه زیاد تر در رابطه آن فیلم توضیح خواهیم داد).

۸- The Passion of the Christ (۲۰۰۴)

هنگامی سخن بگویید از خشونت به بین می‌آید، کوششهای کارگردانی مل گیبسون زیاد تر پرتنش و بی تعارف است، همانطور که در فیلم‌هایی همانند Braveheart، Apocalypto، و Hacksaw Ridge دیده می‌شود. با این حال، خشن ترین فیلم او به گمان زیادً مصائب مسیح است که بر آخرین روز زندگی عیسی مسیح تمرکز دارد و او را در حال شکنجه روحی و جسمی قبل از مصلوب شدن به عکس می کشد.

این فیلم تصاویری به شدت تکان دهنده و ناخوشایند اراعه می دهد که یقیناً در کلیت خود برای دین مسیحیت نوشته حیاتی و پذیرفته شده است، به این علت به همان اندازه که مصائب مسیح تکان دهنده است، تا این مدت حداقل توجیهی برای افراط و تفریط حاضر در آن وجود دارد. فیلم گیبسون قطعاً او گفت و گو برانگیز است، اما چه از رویکردی که در اینجا اتخاذ شده حمایتکنید یا نه، یک چیز قطعی است: مصائب مسیح در بین خونین ترین و تکان دهنده ترین فیلم‌های همه دوران قرار دارد.

۷- Dead Alive (۱۹۹۲)

فیلم‌های ترسناک بسیاری ساخته نشده اند که بتوانند خونین تر و/یا خشن تر از فیلم مخ تعطیل یا زنده‌ی مرده باشند، که به گمان زیادً بهترین فیلمی است که پیتر جکسون قبل از این که برای کارگردانی فیلم‌های ارباب حلقه‌ها به شهرت جهانی دست یابد، ساخته است. این یک فیلم در ژانر زامبی است که بیشتر از همه به سوق دادن همه چیز به سمت افراط می پردازد، با یک روایت قابل مطمعن و سرراست همراه با میل شدید به خونریزی و یک حس شوخ طبعی نامتداول که مانع از ساده بودن چیزها می شود.

این فیلم از همان ابتدا خونین و خشن است، اما با ادامه Dead Alive همه چیز تشدید می‌شود و حجم عظیم کشتار اوج داستان را باید ببیند تا باور کنید. این حقیقت که فیلم مخ تعطیل خنده دار هم هست، تا حدودی تأثیر خشونت را افت می دهد، اما در آخر، تا این مدت هم فیلمی است که به گفتن جنبه ای مثبت از فیلم، در حجم بسیاری از خونریزی غوطه می خورد.

۶- Ichi the Killer (۲۰۰۱)

ایچی قاتل ترکیبی پر هرج و مرج اما خوشایند از ژانرهای اکشن، ترسناک و جنایی و فیلمی است که تاکاشی میکه را در تحریک آمیزترین حالت خود می بیند (که مطمئناً چیزهای بسیاری برای گفتن در رابطه این کارگردان و فیلمش دارد). این فیلم در رابطه دو شخصیت روانی است ​​که در درگیری بین یاکوزاها دچار شده اند و در همه این زمان از تشکیل یا دریافت درد لذت می برند.

به این علت، ایچی قاتل، فراتر از نمایش مقدار بسیاری از آشفتگی خشونت آمیز و مرگ، به سادومازوخیسم نیز اشاره می‌کند، و در هیچ نقطه‌ای از داستان، علاقه‌ای به عقب‌نشینی و/یا به مهار شدن به هر شکل و در هر اندازه ای نشان نمی دهد. این ویژگی علتمی‌شود که این فیلم چیزی همانند به سلیقه اکتسابی باشد که رفته رفته به آن علاقمند می شویم و فیلمی باشد که می‌تواند به خوبی حتی افرادی را که تحمل تماشای سکانس های وحشیانه و خونین را دارند نیز به چالش بکشد، اما اگر شما به جستوجو فیلمی تحریک آمیز هستید، Ichi the Killer بهترین گزینه برای رسیدن به این نوشته است (بعضی اوقات اوقات، در برخی سکانس ها، حتی زیاد تر از آن چیزی که می خواهید).

۵- Revenge (۲۰۱۷)

مطمئناً، The Substance یک حمام خون زیاد تکان دهنده می بود، اما فیلم قبلی کورالی فارگیت، Revenge، به گمان زیادً وحشتناک تر از این فیلم است. انتقام فیلمی است که تماماً در رابطه – درست گمان زدید – انتقام است، با محوریت زن جوانی که مورد تعرض قرار گرفته و با این فکر که مرده است، در بیابان رها می شود. اما او به طور معجزه آسایی زنده مانده و نزد سه مردی که به او تجاوز کرده اند باز می گردد تا بتواند از آن ها انتقام بگیرد.

در همه زمان زمان روایت فیلم انتقام هیچ مماشات و خودداری در به عکس کشیدن خشونت وجود ندارد، و برخی از سکانس‌های این فیلم آنقدر پرجزییات و وحشتناک می باشند که باید انسان زیاد سرسخت و نترسی باشید که حالتان بد نشود. گرفتن این چنین روایت ساده‌ای و تبدیل آن به چیزی اینچنین جسورانه و شگفت‌انگیز نیازمند توانایی است، و اگر فارگیت بتواند در مسیر انواع کارهایی که در این فیلم و در ماده انجام داده است، ادامه دهد، می‌تواند به گفتن یکی از بزرگ‌های ژانر وحشت شناخته شود.

۴- I Saw the Devil (۲۰۱۰)

در اصل، من شیطان را دیدم تا جایی که به فیلم های جنایی/تریلر/ترسناک مربوط باشد، روایت و فضایی کاملاً آشنا دارد: یک قاتل زنجیره‌ای در حال ارتکاب جنایت است و یک کارآگاه مصمم که می‌خواهد او را اشکار کند. ماهیت موش و گربه این فیلم امکان پذیر در ابتدا همانند فیلم های دیگر این ژانر به نظر برسد، اما من شیطان را دیدم به شدت تبدیل به روایتی منحصربفرد و نزدیک می شود، و هر چه زیاد تر پیش می رود، ناآشناتر و متفاوتر می شود.

اساساً، همه چیز به نهایت و مرز خود می رسد و سپس بدتر از آن، با خشونت شدید و غیرقابل تحملی که توسط هر دو شخصیت مهم انجام می شود، و در طول یک زمان نسبتا طاقت فرسا که به دو ساعت و نیم نزدیک می شود، باید نظاره گر همه این تصاویر تکان دهنده باشید. اگر این فیلم را برای تماشا انتخاب می کنید، باید برای سفری که این فیلم برایتان مهیا کرده کاملاً آماده باشید، اما تا وقتی که با تنش و خشونت تقریباً غیرقابل تحمل و تصویرسازی بی پروایانه از انواع خشونت های پلید مشکلی ندارید، تماشای این فیلم ارزشش را خواهد داشت.

۳- Tokyo Gore Police (۲۰۰۸)

چه فردی می توانست انتظار این فیلم را در این فهرست داشته باشد: فیلمی به نام پلیس کشتار توکیو که در نهایت زیاد منزجر کننده و هولناک است؟ گفتن فیلم مطمئناً به شما هشدار می دهد، اما حتی در آن صورت، مقدار خشونت حاضر در فیلم امکان پذیر هم چنان مقداری غافلگیر کننده و غیرقابل تحمل باشد. این خونریزی بی وقفه است، و هر نوع خونریزی و کشتاری که فکر کنید، در این فیلم اتفاق می افتد.

اگر حس شوخ طبعی شیطانی و دل و جرات بسیاری دارید و فکر می‌کنید ایده فیلمی به نام «پلیس کشتار توکیو» دلنشین به نظر می‌رسد… خوب، بعد از این فیلم دوری نکنید و به تماشایش بنشینید. در غیر این صورت، بهتر است از هر فیلمی که واژه Gore را در گفتن ترسناک خود دارد دوری کنید.

۲- The Night Comes for Us (۲۰۱۸)

همانطور که قبلاً حرف های شد، فیلم یورش ۲ در بین خشن ترین فیلم های رزمی همه دوران قرار دارد، اما The Night Comes for Us به گمان زیادً از نظر خشونت و خونریزی توانسته این فیلم را ناکامی دهد. این یکی انصافاً تکان دهنده است و به گمان زیادً همه چیز را مقداری فراتر از فکر پیش می برد، فیلمی که احساسی – به گمان زیادً اتفاقی – همانند ترکیبی از یک فیلم اکشن و یک فیلم غرق در خونریزی و کشتار است؛ تقریباً همانند یک فیلم ترسناک به شدت شوکه کننده.

از نظر روایی، این فیلم در رابطه … اه، چه اهمیت داره؟ آدم‌هایی در داستان می باشند، با هم اختلاف دارند، و سپس دعواهای بسیاری اتفاق می‌افتد، فقط شب به سراغ ما خواهد آمد، در همه سکانس‌های مبارزه وحشیانه‌اش، به شکلی عمیق روی صدمه داخل شده به بدن‌های گوناگون تمرکز می‌کند. باز هم، همه چیز مقداری زیاده روی است، اما اگر می‌توانید با خونریزی و کشتار فراتر از فکر کنار بیایید و دوست دارید فیلم های اکشن موردنظرتان بیشتر از حد خشن باشند، دیدن فیلم هایی اینچنینی که همه چیز را از محدوده های قبلی فراتر می برند خالی از لطف نخواهد می بود.

۱- Cannibal Holocaust (۱۹۸۰)

برای بیشتر از ۴۰ سال، کانیبال هولوکاست مقدار بسیاری بدنامی اجتناب ناپذیر همراه با نام خود می دید که دست از سر این فیلم بر نمی داشت، و دور از انتظار است که همه این بدنامی به این زودی ها از بین برود. همانند پلیس کشتار توکیو، اینجا نیز می توانید از گفتن فیلم فهمید شوید که همه چیز ناخوشایند خواهد می بود، جایی که «کانبیال هولوکاست» دقیقاً همانند عنوانش نهایت خشونت و بیرحمی ممکن را به عکس می کشد.

اکنون که سخن بگویید از وقاحت و پلیدی شد، این فیلم برای نمایش برخی تصاویر کشتار واقع گرایانه در کنار صحنه‌های او گفت و گو‌برانگیزتر از بیرحمی نسبت به حیوانات، بدنام است که در نوشته دوم قطعاً همه حد و نزدیک به را زیر پا می گذارد. اما… یک حال و هوای هجوآمیز در فیلم کانیبال هولوکاست وجود دارد که نقدی اجتماعی را نقل می کند و تا جایی که پای یک فیلم ترسناک با فضای ویدیوهای اشکار شده در بین باشد، یک فیلم دوراندیشانه است، به این علت در کنار همه چیزهایی که به راحتی می‌توان از آنها منزجر شد، چیزهایی برای تحسین کردن نیز در این فیلم وجود دارد. تماشای این فیلم قطعاً توانایی ناخوشایند و تکراری است بعد پیشنهاد می کنیم تا جایی که می توانید از آن دوری کنید.