سال قبل یک فعال حوزه کار در گفتگو با یکی از رسانه‌ها جمعیت جامعه کارگری ایران را ۵۰ درصد از کل گفت.

ناصر چمنی تصریح کرد: عمده مطالبات کارگران در حوزه اجتماعی است و بیشتر از ۵۰ درصد جمعیت سرزمین را کارگران راه اندازی خواهند داد لذا انتظار این است که این جامعه ۵۰ درصدی دیده شود.

 چمنی او گفت: هلدینگ بزرگ‌ شستا اگر چه به نام کارگران است ولی سودش به جامعه کارگری نمی‌رسد. از وزیر کار می‌خواهیم که در او گفت و گو افزایش دستمزد و رفاه کارگران و بازنشستگان و پرداخت بدهی‌های صندوق‌های بازنشستگی منفعت گیری از ظرفیت شستا را مورد دقت قرار بدهد.

 وی درمورد برنامه‌های اراعه شده وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی او گفت: برنامه روی کاغذ مهم نیست، مهم آن است که ایشان بتواند برنامه‌های روی کاغذ را عملیاتی کند. آقای میدری در برنامه‌های خود به گسترش و تحکیم تشکلات تعاونی، افزایش رفاه اجتماعی اصلاح نظام دستمزد و مسکن ارزان برای کارگران  اشاره کرده است، به این علت توقع داریم در جهت بهبود معیشت و دستمزد کارگران عمل کنند.

 چمنی تصریح کرد: در برنامه ایشان او گفت و گو جلوگیری و پیشگیری از حوادث ناشی از کار در محیط‌های کار نقل شده است. متاسفانه سوانح و حوادث شغلی در سرزمین ما از استاندارد بین المللی بالا رفته است لذا وزیر کار باید در جهت مقابله با حوادث و صدمه‌های شغلی کارگران برنامه ریزی کند.

اما نیمی‌از جمعیت سرزمین چطور روز خود را به شب می‌رسانند؟

۹۶ درصد با قرارداد موقت کار می‌کنند

رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی سرزمین اخیراً از تبعات حالت قراردادی و معیشیی بر زندگی میلیون‌ها خانواده ایرانی سخن او گفت و اصلاح جدی سیاست‌ها برای حمایتاز کارگران را خواستار شد.

فتح الله بیات معتقد است که با وجود افزایش جمعیت جامعه کارگری سرزمین، مطالبات این قشر هم چنان بر زمین مانده و نیاز است که به این خواسته که در صدر آنها بهبود معیشت و امنیت شغلی کارگران است، دقت اختصاصی شود.

بیات با تشریح ابعاد پیچیده مشکلات کارگران سرزمین، آن را حاصل سال‌ها اجرای ناقص قوانین کار و نبوده است همت جدی برای از بین بردن تبعیض و ناامنی‌های شغلی در جامعه کارگری دانست.

زیاد تر بخوانید: انفجاری که حافظه‌ها را پاک کرد/ کارگر قادر به رفتن تا سر کوچه هم نیست/دولتی‌ها کجای این شوربختی ایستاده‌اند؟

وی با اشاره به گستردگی روزافزون قراردادهای موقت و پیمانی در بازار کار ایران، اصرار کرد: امروز زیاد تر از ۹۶ درصد کارگران سرزمین با قراردادهای موقت، مختصر‌زمان و پیمانی کار می‌کنند. این یعنی قسمت عمده‌ای از جمعیت کارگری فاقد امنیت شغلی می باشند و هرساله ناچار به تمدید قراردادهایی می باشند که آینده شغلی‌شان را نامطمئن و زندگی‌شان را پریشان کرده است.

رئیس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی سرزمین بر این مسئله اصرار داشت که ترویج قراردادهای موقت، نه تنها یک مشکل صنفی، بلکه معضلی جدی برای جامعه است و تشریح کرد: هنگامی یک کارگر با دغدغه تمدید قرارداد و اخراج ناگهانی، برای کمترین حق و حقوق خود باید بجنگد، دیگر زمان، انرژی و انگیزه‌ای برای بهتر کار کردن و برنامه‌ریزی زندگی باقی نمی‌ماند. این حالت مستقیم روی سلامت روانی، امید اجتماعی و حتی روابط خانوادگی کارگران تأثیر می‌گذارد.

۳۰۰ هزار تومان در روز همه پول یک کارگر

نبوده است امنیت شغلی که جهت می‌شود کارگر زحمت کش حتی در حوادث کار نیز حمایتدرستی نداشته باشد از یک طرف و قرارداد با کف حقوق از طرف دیگر جهت شده نیمی‌ از جمعیت سرزمین به واقع با توکل به خدا و امید به آرزوهای دست نیافتنی روز خود را به شب برسانند.

به اعداد جزئیات حقوق قانون کار ۱۴۰۴ برای کارگران و کارمندان دقت کنید و گشتی در بازار بزنید تا اشکار شود که این قشر تعداد بسیاری از نیازها و امکانات را از زندگی خود حذف کرده و فقط به نان شب، جای خواب و اگر بتواند هزینه‌های درمان می‌اندیشد.

حداقل دستمزد روزانه: ۳,۴۶۳,۶۵۶ ریال

حداقل دستمزد ماهیانه: ۱۰۳,۹۰۹,۶۸۰ ریال

حق مسکن ماهیانه: ۹,۰۰۰,۰۰۰ ریال​

حق بن نقدی (پشتیبانی هزینه اقلام مصرفی): ۲۲,۰۰۰,۰۰۰ ریال​

حق اولاد برای هر فرزند: ۱۰,۳۹۰,۹۶۸ ریال

حق سنوات (ماهیانه): ۲,۸۲۰,۰۰۰ ریال

مجموع دریافتی بدون فرزند و بدون سابقه کار: ۱۳۴,۹۰۹,۶۸۰ ریال​

جمع دریافتی با یک فرزند: ۱۴۵,۳۰۰,۶۴۸ ریال

مجموع دریافتی با دو فرزند: ۱۵۵,۶۹۱,۶۱۶ ریال​

بسیار مزد ساعتی اضافه‌کاری: ۶۶۱,۵۴۳ ریال​

بسیار مزد ساعتی شب‌کاری: مزد ساعتی ضربدر ۰.۳۵ ضربدر ساعات شب‌کاری​

بسیار مزد هر روز جمعه‌کاری: مزد ساعتی ضربدر ۰.۴ ضربدر ساعات جمعه‌کاری​

بسیار نوبت‌کاری صبح-عصر-شب معادل ۱۵٪ حقوق ماهیانه (حق شیفت): ۱۵,۵۸۶,۴۵۲ ریال​

بسیار نوبت‌کاری صبح-عصر معادل ۱۰٪ حقوق ماهیانه (حق شیفت): ۱۰,۳۹۰,۹۶۸ ریال

بسیار نوبت‌کاری صبح-عصر یا عصر-شب معادل ۲۲.۵٪ حقوق ماهیانه (حق شیفت): ۲۳,۳۷۹,۶۷۸ ریال​

عیدی و پاداش سال: ۲۰۷,۸۱۹,۳۶۰ ریال

سنوات (آخر کار) به شرط داشتن یک سال سابقه کار: ۳۴,۵۶۳,۶۵۶ ریال​

این رقم های بر پایه مصوبات رسمی ‌شورای عالی کار برای سال ۱۴۰۴ تعیین شده‌اند.​

در این چنین شرایطی است که باید سوال کرد دولت و نهادهایی که مدعی حمایتاز قشر کم‌برخوردار می باشند کجا ایستاده‌اند.

آیا باید با همان فلسفه بافی که اگر گوشت گران است خوب نخورید، این قشر زحمت کش را که در واقع مهم‌ترین اندوخته صنعت و تشکیل سرزمین می باشند، از خواسته‌هایشان محروم نگاه داشت؟

آن سلبریتی‌هایی که از البسه لوکس خود به گفتن سبک زندگی یاد می‌کنند می‌توانند با روزی ۳۰۰ هزار تومان هم اجاره خانه بدهند و هم برای فرزندان خود غذا و پوشاک مناسب و هزینه تحصیل فراهم کنند؟