به گزارش آفتاب شرق
سال ۲۰۲۴ میلادی یکی از پرحادثهترین سالها در تاریخ سیاسی معاصر جهان می بود. در این سال، رکوردی بیسابقه در برگزاری انتخابات در کشورهای گوناگون به ثبت رسید. بیشتر از دو میلیارد نفر در ۴۰ سرزمین جهان پای صندوقهای رأی رفتند تا درمورد سرنوشت سیاسی خود تصمیمگیری کنند. این حجم از شراکت مردمی نشاندهنده سطح بالای حساسیت جهانی نسبت به تغیرات قوت و نظامهای حکومتی است.
اما با این تغییرات گسترده، اعتدال قوت جهانی به چه سمتی حرکت کرده است؟ کدام نوع حکومت بیشترین سهم را در جمعیت جهانی دارد و آیا میتوانیم از روی این دادهها تصویری از آینده سیاسی جهان ترسیم کنیم؟ این گزارش به تحلیل دادههایی میپردازد که از شاخص «پارلمان جهانی» (Global Parliament Index) استخراج شدهاند و حالت حکومتها را با در نظر گرفتن سهم آنها از جمعیت جهانی بازدید میکند.
پارلمان جهانی فرضی و مبنای تحلیل
شرکت Arden Strategies با طراحی شاخص پارلمان جهانی، یک سناریوی فرضی را در نظر گرفته است. در این مدل، یک پارلمان جهانی با هزار کرسی تعریف شده که هر کرسی نماینده نزدیک به ۸ میلیون نفر از جمعیت کره زمین است.
در این مدل، با بازدید دقیق مواضع سیاسی، اسبق اجرایی، برنامههای انتخاباتی و گرایشهای حزبی دولتها، کرسیها به طیفهای گوناگون سیاسی تعلق یافتهاند. در مواردی که یک دولت دارای ساختار پیچیده یا چندگانه بوده، از نظر کارشناسی تیم تحلیلگر منفعت گیری شده تا مناسبترین جایگاه برای آن اشکار شود.
ترکیب حکومتها در سال ۲۰۲۵
بر پایه دادههای بهروزشده برای سال ۲۰۲۵، ترکیب حکومتها در جهان به شکل زیر است:
نوع حکومت | تعداد کرسی | درصد از کل کرسیها |
---|---|---|
چپگرا | ۱۰۶ | ۱۱٪ |
میانهچپ | ۸۸ | ۹٪ |
میانهرو | ۶۲ | ۶٪ |
میانهراست | ۳۰۷ | ۳۱٪ |
راستگرا | ۵۷ | ۶٪ |
اقتدارگرا* | ۶۳ | ۶٪ |
خودکامه یا سلطنتی قوی | ۳۱۷ | ۳۲٪ |
جمع کل | ۱۰۰۰ | ۱۰۰٪ |
* گروه اقتدارگرا شامل حکومتهای چپ پوپولیست یا اقتدارگرا، میانهگرای اقتدارگرا و راست پوپولیست یا اقتدارگرا میشود.
سلطه حکومتهای خودکامه بر اکثریت جمعیت جهان
بازدید دادهها مشخص می کند که حکومتهای خودکامه یا سلطنتی قوی، بیشترین سهم را از جمعیت جهانی در اختیار دارند. کشورهای بزرگی همانند چین، روسیه، ایران و مصر همه انها در این دسته قرار میگیرند.
این حکومتها بهواسطه ساختار تمرکزگرای خود، کنترل بسیاری بر منبع های، سیاستهای خارجی و داخلی، و روندهای رسانهای دارند. افزایش قوت این کشورها میتواند تأثیرات ژئوپولیتیکی چشمگیری بر توازن قوت جهانی داشته باشد.
تغییرات ژئوپولیتیکی و جابهجایی قوت
در سال ۲۰۲۵، تغییرات مهمی در گرایشهای سیاسی برخی کشورها رقم خورد. یکی از مثالهای بارز این تحول، آمریکا می بود که با پیروزی دونالد ترامپ از حالت میانهچپ به میانهراست تحول گرایش داد. ترامپ در صد روز نخست ریاستجمهوری خود، رکورد صدور دستورات اجرایی را ناکامی و روال سیاستگذاری را بهطور جدی تحتتأثیر قرار داد.
در نقطه روبه رو، کشورهایی همانند بریتانیا و فرانسه که از متحدان سنتی آمریکا به شمار میآیند، در سال ۲۰۲۵ به سمت طیف چپ سیاسی متمایل شدند. این چرخش نشاندهنده تمایل فزاینده برخی جوامع به سیاستهای اجتماعیمحور، عدل اقتصادی و تحکیم خدمات عمومی است.
آینده در اغاز تحول
با رشد سریع حکومتهای غیرمیانهرو، جهان در اغاز یک نقطه عطف ژئوپولیتیکی قرار گرفته است. اگرچه میانهراست هم چنان بیشترین سهم را در ساختار پارلمان جهانی دارد، اما افزایش سهم حکومتهای اقتدارگرا و سلطنتی مشخص می کند که اعتدال جهانی به سمت تمرکزگرایی و محدود شدن دموکراسی در حال حرکت است.
در این چنین فضایی، دسترسی به دادههای دقیق و تحلیلهای بهموقع، نقشی کلیدی در آمادگی کشورها، نهادها و مردم برای روبه رو با چالشهای اینده ایفا میکند.
دنیای امروز، با پیچیدگی و شدت تحولاتش، بیشتر از هر زمان فرد دیگر نیازمند اطلاعات راهبردی و تصمیمگیریهای آگاهانه است. دادههای امروز، میتوانند زیربنای تابآوری فردای ما باشند.
دسته بندی مطالب
اخبار سلامتی