داده‌های تازه کوپرنیکوس مشخص می کند که ماه می ۲۰۲۵ با میانگین دمای ۱۵.۷۹ درجه سانتی‌گراد در سطح زمین، دومین ماه می گرم جهان بوده که ۰.۵۳ درجه سانتی‌گراد بالاتر از میانگین دوره ۱۹۹۱-۲۰۲۰ است. این ماه این چنین ۱.۴ درجه سانتی‌گراد گرم‌تر از میانگین دوره ۱۸۵۰-۱۹۰۰ (دوره پیشاصنعتی) می بود. این آمار، دوره بی‌سابقه ۲۱ ماه از ۲۲ ماه قبل را که دمای جهانی بیشتر از ۱.۵ درجه سانتی‌گراد بالاتر از سطح پیشاصنعتی می بود، متوقف کرد.

کارلو بوانتمپو، مدیر C3S در مرکز پیش‌بینی‌های بین‌زمان آب‌وهوای اروپا (ECMWF)، او گفت: می ۲۰۲۵ به طویل‌ترین دوره بی‌سابقه ماه‌های با دمای بیشتر از ۱.۵ درجه بالاتر از سطح پیشاصنعتی آخر داد. اگرچه این امکان پذیر فرصتی مختصر برای تنفس سیاره باشد، اما انتظار داریم به علت ادامه روال گرمایش سیستم آب‌وهوایی، اغاز ۱.۵ درجه در آینده نزدیک مجدد شکسته شود.

مقصد ۱.۵ درجه‌ای، توافق اقلیمی پاریس در سال ۲۰۱۵ است. این مقصد بر پایه میانگین یک یا دو دهه اندازه‌گیری می‌شود، به این علت تکرار آن در یک سال به معنی ناکامی توافق نیست، اما نشان‌دهنده تشدید حالت اضطراری آب‌وهوایی است. هر سال در دهه قبل در بین ۱۰ سال گرم تاریخ از سال ۱۸۵۰ تا بحال قرار داشته است.

در ماه می ۲۰۲۵، قسمت‌های بسیاری از شمال و مرکز اروپا و این چنین مناطق جنوبی روسیه، اوکراین و ترکیه خشک‌تر از حد معمول بودند. برخی از مناطق شمال غرب اروپا کمترین مقدار بارندگی و رطوبت خاک را حداقل از سال ۱۹۷۹ توانایی کردند.

این چنین در قسمت‌های بسیاری از آمریکای شمالی، شاخ آفریقا، آسیای مرکزی، جنوب استرالیا و قسمت‌های وسیعی از جنوب آفریقا و آمریکای جنوبی، ماه می خشک‌تر از میانگین می بود.

بر پایه داده‌های کوپرنیکوس، دمای سطح دریا در شمال شرقی اقیانوس اطلس در ماه مه به طور غیرعادی بالا می بود و به بیشترین مقدار ثبت‌شده در تاریخ رسید.