این تحلیل شامل داده‌هایی از سیستم نظارت بر عوامل خطر رفتاری ۲۰۲۱-۲۰۲۲ (۴۷ ایالت) می بود. این تحلیل شش عامل خطر قابل اصلاح برای زوال شناختی را بازدید کرد شامل چاقی، دیابت، خواب نامناسب (کمتر از شش ساعت خوابیدن)، سیگار کشیدن، سختی خون بالا و عدم فعالیت بدنی.

نتایج نشان داد که تقریباً از هر چهار مواظب بیمار مبتلا به زوال عقل، یک نفر (۲۴.۳ درصد) عوامل خطر بسیاری برای زوال شناختی گزارش کرده است.

مراقبان افراد مبتلا به زوال عقل، زیاد تر از جمعیت عمومی دچار چاقی (۸ درصد زیاد تر)، دیابت (۱۲ درصد زیاد تر)، خواب نامناسب (۲۱ درصد زیاد تر)، سیگار کشیدن (۳۰ درصد زیاد تر) و سختی خون بالا (۲۷ درصد زیاد تر) بودند. در روبه رو نیز عدم فعالیت بدنی در بین مراقبان بیماران مبتلا به زوال عقل کمتر می بود (۹ درصد کمتر).

به گزارش نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس»، علاوه بر این، مراقبان جوان‌تر (زیر ۴۵ سال) به اختصاصی در برابر داشتن عوامل خطر قابل اصلاح برای زوال شناختی صدمه‌پذیر بودند، به طوری که مراقبان جوان‌ترِ مبتلایان به زوال عقل، زیاد تر گمان داشت که عوامل خطر بسیاری داشته باشند (۲۱.۶ در روبه رو ۱۵.۵ درصد در جمعیت عمومی).

در همین حال «متیو باومگارت»، معاون ارشد سیاست‌های سلامت در انجمن آلزایمر آمریکا در بیانیه‌ای او گفت: این تحلیل، صدمه‌پذیری مراقبان بیماران مبتلا به زوال عقل را برجسته می‌کند. مراقبان بیماران مبتلا به زوال عقل زیاد تر آنقدر مشغول مراقبت از یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود می باشند که سلامت خود را نادیده می‌گیرند. این تحلیل باید زنگ خطری برای سلامت عمومی باشد تا استراتژی‌هایی را تدوین کند که به سلامت مراقبان رسیدگی و به این جمعیت در معرض خطر پشتیبانی کند.

برای افرادی که به هر دلیلی چه ژنتیکی و چه سبک زندگی ناسالم، دچار این اختلال عصبی پیش‌رونده خواهد شد یک مسئله قابل تامل و حیاتی در روال مدیریت بیماری وجود دارد و آن، نقش زیاد مهم افرادی است که از این بیماران مراقبت می‌کنند. باید دقت داشت که خانواده ها و بستگان مبتلایان به زوال عقل و آلزایمر نیز با پیشرفت مرحله به مرحله‌ی این بیماری، تحت تاثییر قرار می‌گیرند. افرادی که با این بیماران در تماس می باشند، علاوه بر رنج این که عزیزانشان هر روزه بخشی از توانمندیهای خود را از دست خواهند داد و نیاز به مراقبت دارند، می‌بایست به این بیماران پشتیبانی کنند تا حد امکان کارکرد و توانمندیهای خودشان را نگه داری کنند و در عین حال از صدمات احتمالی مرتبط با عوارض این بیماری در امان بمانند.

هزینه‌های بالای چکاپ‌های پزشکی و داروهای این بیماری که باید برای مبتلایان به آلزایمر تهیه کرد نیز از دیگر مشکلاتی است که خانواده‌های این بیماران در زیاد تر کشورها با آن روبرو می باشند.

این چنین از آنجایی که امکان پذیر مراقبت کنندگان به علت این که این بیماری، توانمندیها و ابعاد گوناگون بیمار از جمله قوت تصمیم گیری، قوت تکلم، توانمندیهای شناختی و … را تحت تاثییر قرار می‌دهد، دچار کلافگی و خستگی شده و برای تعامل با بیمار دچار مشکل شوند، به همین علت پیشنهاد می‌شود که مراقبت کنندگان از مبتلایان به آلزایمر و زوال عقل هم از همان ابتدای تشخیص این بیماری در بیمارشان تا مرحله های زیاد پیشرفته آن، نسبت به سلامت روان خود نیز مراقبت‌های ملزوم را انجام بدهند، چون حالت روانی و حالات مراقبت کنندگان می‌تواند بر حالت و حالات این بیماران تاثییر بگذارد.