محققان آزمایشگاه متا یک مچ‌بند هوشمند گسترش داده‌اند که می‌تواند سیگنال‌های عصبی عضلات را بخواند و به کاربران امکان دهد تا فقط با ژست‌های ظریف دست با دنیای دیجیتال تعامل کنند. این فناوری کاملاً غیرتهاجمی با عینک‌های حقیقت افزوده این شرکت نیز آزمایش شده و به گفتن «پارادایم تازه تعامل انسان و کامپیوتر» معارفه شده است.

انسان تا بحال با راه حلهای مختلفی با کامپیوترها تعامل داشته است. اکنون محققان متا با انتشار کردن مقاله‌ای علمی در ژورنال نیچر روش جدیدی برای پل‌زدن بین انسان و دنیای دیجیتال معارفه کرده‌اند. فناوری تازه الکترومیوگرافی سطحی (sEMG) نام دارد که از روی مچ دست عمل می‌کند.

فناوری sEMG مچ‌بند متا چطور کار می‌کند؟

برخلاف پروژه‌هایی همانند نورالینک که نیازمند جراحی و کاشت تراشه در مغز می باشند، این ‌مچ‌بند تازه که حاصل همکاری متا و دانشگاه کارنگی ملون آمریکا است، از یک فناوری کاملاً خارجی و بدون خطر منفعت می‌برد.

هر زمان که شما تصمیم حرکت دادن دست یا انگشتان خود را دارید، مغز سیگنال‌های الکتریکی را از طریق اعصاب به عضلات شما ارسال می‌کند. سنسورهای حاضر در این دستگاه، این سیگنال‌های زیاد ضعیف را از روی سطح پوست مچ دست شما می‌خوانند. مسئله شگفت‌انگیز این است که مدل‌های یادگیری ماشینی پیشرفته متا می‌توانند تصمیم شما برای حرکت را حتی قبل از این که حرکت فیزیکی انجام شود، تشخیص و تفسیر کنند.

این سیگنال‌های تفسیرشده سپس به دستورات دیجیتال تبدیل خواهد شد و به کاربر اجازه خواهند داد کارهایی همانند ضربه‌زدن، کشیدن و نیشگون‌گرفتن را تنها با حرکات ظریف دست و درحالی‌که دست به راحتی در کنار بدن قرار دارد، انجام دهد.

این فناوری کاربردهای عملی و شگفت‌انگیزی را ممکن می‌کند؛ با منفعت گیری از فناوری تشخیص دست‌خط، کاربران می‌توانند به شدت بر روی هر سطح سختی همانند میز یا حتی پای خود، مطلب بنویسند؛ قابلیتی که امکان ربط خصوصی و سریع را در هر مکانی فراهم می‌کند.

 این سیستم به طوری طراحی شده که برای افراد معلول نیز به‌کار بیاید. در افراد مبتلا به فلج کامل دست نیز مغز هم چنان سیگنال‌های الکتریکی را به عضلات ارسال می‌کند. این مچ‌بند با خواندن همین سیگنال‌های باقی‌مانده، می‌تواند «تصمیم» کاربر را فهمیدن کند و به او اجازه دهد تا مجدد با دنیای دیجیتال تعامل داشته باشد.

متا نه تنها این فناوری را گسترش داده، بلکه برای تسریع پیشرفت در این حوزه، گامی بزرگ برداشته است. این شرکت یک پایگاه داده عظیم شامل بیشتر از ۱۰۰ ساعت ضبط sEMG از بیشتر از ۳۰۰ شرکت‌کننده را به طور عمومی و متن‌باز انتشار کرده است تا محققان دیگر نیز بتوانند رابط‌های عصبی-حرکتی خود را بسازند

متا پیشتر نمونه اولیه این دستبند را با اولین عینک حقیقت افزوده خود، Orion، با پیروزی آزمایش کرده می بود. این مشخص می کند که این پروژه، فراتر از یک تحقیق آزمایشگاهی، بخشی از چشم‌انداز طویل مدت این شرکت برای آینده تعامل های انسان و کامپیوتر است.