نوزاد پسری که اواخر هفته قبل متولد شد، رکورد جدیدی را به‌گفتن «قدیمی‌ترین نوزاد» جهان ثبت کرده است. «تدیوس دنیل پیرس» که در تاریخ ۲۶ ژوئیه به دنیا آمد، از رویانی شکل گرفته که به زمان ۳۰ سال و نیم در آزمایشگاه فریز شده می بود.

به گزارش نشریه MIT، «لینزی پیرس»، مادر نوزاد، می‌گوید: «زایمان سختی داشتیم، اما اکنون هر دو حالمان خوب است. او زیاد آرام است. از داشتن این چنین نوزاد ارزشمندی در شگفتی هستیم» این زن و همسرش «تیم پیرس» که در ایالت اوهایو زندگی می‌کنند، این رویان را از زنی که آن را در سال ۱۹۹۴ تشکیل کرده می بود، به فرزندخواندگی پذیرفتند. او می‌گوید خانواده‌اش و این چنین اعضای کلیسا فکر می‌کنند این نوشته همانند چیزی از یک فیلم علمی-تخیلی است.

این نوزاد بیشتر از ۳۰ سال در خزانه آزمایشگاه فریز شده می بود

ریشه‌های این داستان به اغاز دهه ۱۹۹۰ بازمی‌گردد، وقتی «لیندا آرچرد» بعد از ۶ سال تلاش ناموفق برای باردارشدن، تصمیم گرفت همراه با همسرش از روش لقاح مصنوعی (IVF) منفعت گیری کند، فناوری‌ای که در آن زمان تا این مدت نسبتاً تازه می بود.

بااین‌حال آنها کار را انجام دادند و در ماه مه ۱۹۹۴ موفق شدند چهار رویان تشکیل کنند. یکی از این رویان‌ها به رحم لیندا منتقل شد و نتیجه آن، تولد یک دختر سالم می بود. ۳ رویان باقی‌مانده نیز به روش انجماد (کرایوپرزرویشن) نگهداری شده و در یک مخزن مخصوص ذخیره شدند.

این ماجرا مربوط به ۳۱ سال پیش است. آن نوزاد دختر سالم اکنون یک زن ۳۰ ساله است که دختری ۱۰ساله دارد. اما ۳ رویان دیگر هم چنان در گذر زمان منجمد باقی ماندند.

آرچرد در ابتدا تصمیم داشت خودش از آن رویان‌ها منفعت گیری کند؛ اما همسر آن زمانش نظر متغیری داشت. در نهایت، آرچرد از او جدا شد، اما حضانت رویان‌ها را به دست آورد و آنها را در مخزن نگهداری کرد، با این امید که روزی، احتمالا با شریک جدیدی، بتواند از آن‌ها منفعت گیری کند.

به حرف های آرچرد، همه چیز وقتی تحول کرد که داخل دوران یائسگی شد. او اغاز به بازدید گزینه‌های پیش رویش کرد. او نمی‌خواست رویان‌ها را دور بیندازد یا آنها را برای تحقیقات اهدا کند. این چنین تمایلی نداشت آنها را به‌صورت ناشناس به خانواده‌ای دیگر اهدا کند. او می‌خواست پدر و مادر آینده و نوزادانی را که از آن رویان‌ها به دنیا می‌آیند، بشناسد.

سپس او با مفهوم «فرزندخواندگی رویان» آشنا شد. این نوعی از اهدای رویان است که در آن هم اهداکنندگان و هم دریافت‌کنندگان حق دارند درمورد این که رویان‌هایشان را به چه فردی واگذار کنند یا از چه فردی فرزندخواندگی کنند، تصمیم بگیرند. این فرایند توسط سازمان‌هایی طبق معمولً با مذهب اشکار نظارت می‌شود که اعتقاد دارند رویان از نظر اخلاقی معادل یک انسان متولد شده است.