آشفتگی و اختلافات مدیریتی در باشگاه استقلال به نقطه‌ای رسیده که دیگر نمی‌توان آن را یک بحران معمولی دانست. مجموعه‌ای از تناقضات، استعفاهای نصفه‌نیمه، نقل‌وانتقالات آشفته و تصمیم‌گیری‌های متناقض، استقلال را به تیمی تبدیل کرده‌اند که بیشتر از آنکه آماده رقابت باشد، دچار رقابت‌های درونی شده است. اما آنچه این روزها از دل خبرهای رسمی و غیررسمی به بیرون درز کرده، تنها اختلاف داخلی مدیران نیست؛ بلکه نقش و دخالت آشکار چهره‌ای بیرون از باشگاه یعنی امیر قلعه‌نویی است که بیشتر از همه در این جنگ قوت خودنمایی می‌کند.

 قلعه‌نویی کجای این بازی ایستاده؟

رد پای قلعه‌نویی در استقلال این روزها پررنگ‌تر از هر زمان فرد دیگر دیده می‌شود؛ از پیشنهاد به بازیکن‌گیری و تماس‌های مشکوک برای جذب چهره‌های خاص تا حمایتاز مدیرانی که در ساختار رسمی باشگاه تعریف مشخصی ندارند.

برخی منبع های نزدیک به باشگاه قبول می‌کنند که سختی برای ابقای علی نظری جویباری با حمایتمستقیم یا غیرمستقیم قلعه‌نویی همراه بوده است. در حالی که قرار می بود علی تاجرنیا سکان‌دار تازه امور اجرایی استقلال شود، همه‌چیز به نحوه سوال‌برانگیزی معکوس شد. حتی در مقطعی او گفت و گو استعفای تاجرنیا و ماندن جویباری نقل شد؛ آن‌هم در حالی که کارنامه مدیریتی جویباری طی هفته‌های تازه چیزی جز بی‌نظمی، سردرگمی و بحران نبوده است.

آیا این نتیجه‌ دخالت فنی و غیررسمی سرمربی تیم ملی در روال باشگاهی‌ست؟ اگر این چنین است، سوال بزرگ این است که چرا هیچ نهادی از جمله وزارت ورزش یا هلدینگ خلیج فارس، جلوی این نفوذ را نمی‌گیرد؟

 تیم در بحران، باشگاه در سکوت

همزمان با این درگیری‌های قوت، تیم استقلال تنها ۱۳ بازیکن بزرگسال در اردوی ترکیه داشت و در همه نقل‌وانتقالات تابستانه، تنها یک بازیکن جذب شده: حسین گودرزی. در حالی که خبر جذب آدان، آسانی، اخباری و فرعباسی یکی‌یکی می‌آیند و بی‌سرانجام تکذیب یا رها خواهد شد، هواداران استقلال تنها نظاره‌گر تناقض‌گویی‌های مدیرانی می باشند که به نظر نمی‌رسد قوت و اختیار مستقلی داشته باشند.

فسخ بی‌برنامه قرارداد عیسی آل‌کثیر، اختلاف بر سر فهرست بازیکنان خارجی، شکایت کاریله و گمان شکایت آل‌کثیر، همه انها گواهی بر ضعف تصمیم‌گیری می باشند. این تصمیم‌ها در نهایت دودش به چشم استقلال می‌رود و هواداران، بی‌آنکه نقشی داشته باشند، قربانی بی‌مدیریتی خواهد شد.

هشدار به محمد شریعتمداری؛ زمان ورود است

محمد شریعتمداری، رئیس هیئت مدیره هلدینگ خلیج فارس، به گفتن نهاد بالادستی باشگاه استقلال مسئول مستقیم حالت جاری است. سکوت ایشان و دیگر اعضای هلدینگ در برابر نفوذهای بیرونی، بی‌ثباتی ساختاری و حاکم شدن مدل «دخالت از بیرون، فرمان از بالا» در این باشگاه قابل پذیرفتن نیست.

اگر امروز جلوی نفوذ غیرفنی و غیراصولی قلعه‌نویی در باشگاه گرفته نشود، فردا باید پاسخگوی آشفتگی شدیدتری می بود. این هشدار فقطً یک هشدار رسانه‌ای نیست، بلکه خواست جدی قسمت بزرگی از هواداران استقلال است که دلواپس تبدیل‌شدن تیم‌شان به حیاط خلوت منافع سیاسی و روابط شخصی می باشند.

نظری جویباری باید برود

در این شرایط، ادامه وجود علی نظری جویباری در رأس باشگاه دیگر توجیهی ندارد. مدیری که نتوانسته اسایش به باشگاه بیاورد، در جذب بازیکن ناکام بوده، با کادر فنی هم‌نظر نیست و حتی تا این مدت نتوانسته تیم را تکمیل کند، نباید با پشتیبانی‌های پشت‌پرده نگه داری شود.

اگر استقلال می‌خواهد در سوپرجام روبه رو تراکتور آبرومند ظاهر شود و فصل آینده را بی‌حاشیه اغاز کند، باید هرچه سریعتر تصمیمات قاطع بگیرد؛ نه تنها در نقل‌وانتقالات، بلکه در شفاف‌سازی ساختار مدیریتی باشگاه و مقابله با نفوذی که نه به استقلال وفادار است، نه مسئولیتی در قبالش دارد.

جنگ قوت در استقلال اکنون دیگر فقط یک بحران داخلی نیست. پای نفوذهای بیرونی به بین آمده که با پشتوانه غیررسمی، معادلات باشگاه را تحول خواهند داد.

در این بین، سکوت شریعتمداری و هلدینگ خلیج فارس اگر ادامه‌دار باشد، به معنی قبول غیرمستقیم همین نفوذهاست. زمان تصمیم‌های جدی فرا رسیده است.