پژوهشی تازه مشخص می کند قرارگرفتن در معرض آلودگی هوا می‌تواند خطر وقوع نوعی خونریزی مغزی مرگبار (خونریزی زیر عنکبوتیه آنوریسمی) را به‌طور قابل‌توجهی افزایش دهد. این مطالعه که در یکی از آلوده‌ترین مناطق آمریکا انجام شده، مشخص می کند که اوج آلودگی هوا، چند ماه سپس، خود را به شکل افزایش موارد پارگی آنوریسم مغزی مشخص می کند.

اگرچه خطرات آلودگی هوا روی ریه‌ها و قلب به‌خوبی شناخته شده، تا بحال کمتر به تأثیر آن بر مغز پرداخته شده است. اکنون محققان دانشگاه یوتا با بازدید داده‌های مربوط به ۷۰ بیمار که به‌علت خونریزی زیر عنکبوتیه آنوریسمی (یک نوع سکته مغزی زیاد خطرناک ناشی از پارگی یک رگ در مغز) بستری شده بودند، به یک الگوی وقتی اشکار رسیدند: نرخ پارگی آنوریسم‌های مغزی، سه تا شش ماه بعد از رسیدن آلودگی هوا (به اختصاصی ذرات معلق PM2.5) به اوج خود، به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.

چطور آلودگی هوا علتخونریزی مغزی می‌شود؟

به گزارش ScienceAlert، محققان اعتقاد دارند که ربط بین آلودگی هوا و خونریزی مغزی، یک فرایند تدریجی و فرسایشی است. آنها فرضیه خود را بر پایه یک زنجیره بیولوژیکی نقل کرده‌اند:

1. آلاینده‌های حاضر در هوا، به‌اختصاصی ذرات ریز PM2.5، با ورود به بدن یک آبشار التهابی را در سراسر بدن به راه می‌اندازند.
2. این التهاب مزمن علت تجمع صدمه‌های سلولی می‌شود و فرایندهای طبیعی ترمیم DNA را مختل می‌کند.
3. در طویل مدت این صدمه‌ها می‌توانند دیواره رگ‌های خونی در مغز را تضعیف و آنها را مستعد پارگی (آنوریسم) کنند.

این پژوهش در منطقه Wasatch Front در ایالت یوتا انجام شده است؛ منطقه‌ای که به‌علت موقعیت جغرافیایی خاص خود (قرار گرفتن در بین کوه‌ها) با دوره‌های شدید آلودگی هوا روبه رو می‌شود. این ویژگی، آن را به یک آزمایشگاه طبیعی ایده‌آل برای مطالعه تأثیرات طویل مدت آلودگی تبدیل کرده است. محققان با تحلیل داده‌های ۵ ساله مربوط به کیفیت هوا و قیاس آن با زمان بستری‌شدن بیماران، این ربط آماری معنادار را کشف کردند.

با دقت به این که آلودگی هوا سالانه علتمرگ نزدیک به ۸ میلیون نفر در سراسر جهان می‌شود، این یافته‌ها یک هشدار جدی را به صدا درمی‌آورد. محققان می‌گویند: «ما امیدواریم که تحقیقات ما به آگاه‌سازی مردم درمورد خطرات بهداشت عمومی آلودگی هوا پشتیبانی کند و علتتغییراتی شود.» محققان بر لزوم اقداماتی همانند تشویق به منفعت گیری از حمل‌ونقل عمومی، اعمال مقررات سخت‌گیرانه‌تر برای آلودگی و افزایش بودجه تحقیقات زیست‌محیطی به‌گفتن راهکارهایی برای افت این خطر خاموش و مرگبار پافشاری می‌کنند.

یافته‌های این پژوهش در نیچر انتشار شده است.