نسل پنجم جنگنده‌ها در قرن بیست و یکم گسترش یافت و به کار گرفته شد و هم چنان به قوت خود ادامه می‌دهد، در حالی که جنگنده‌های تازه این نسل هم چنان در حال ساخت می باشند. این شامل جنگنده Shenyang J-35 (و مدل زمین‌پایه آن، J-35A) ساخت چین می‌شود که اواخر سال قبل معارفه شد. با دقت به این که رقیب مهم اقتصادی و سیاسی چین ایالات متحده است، طبیعی می بود که مردم بلافاصله اغاز به قیاس J-35 با جنگنده نسل پنجمی ایالات متحده — F-35 Lightning II — کردند.

قیاس اف- ۳۵ و سوخو-۵۷؛ جنگنده نسل پنجم آمریکایی بهتر است یا روسی؟

F-35 نام خود را از یک نیروی واقعی طبیعت؛ رعد و برق (lightning) گرفته است و از نظر طراحی و تکنولوژی، زیاد متفاوت از جنگنده‌های دوران جنگ جهانی دوم همانند P-38 Lightning است. نیروی هوایی ایالات متحده F-35 Lightning II را «گسترش یافتهترین جنگنده چندمنظوره جهان» می‌نامد، به این علت J-35 چینی باید ویژگی‌های بسیاری را دارا باشد تا بتوان آن را مستقیماً با F-35 قیاس کرد. خوشبختانه، تا بحال هیچ درگیری‌ای پیش نیامده که جهت نبرد بین این دو جنگنده شده باشد (اگرچه امکان پذیر چین از مدل‌های همانند‌سازی شده F-35 برای آزمایش‌ها و آموزش‌ها منفعت گیری کند). بهترین راه برای قیاس بهترین جنگنده نیروی دریایی ایالات متحده با چین، بازدید مشخصات و ویژگی‌های شناخته‌شده هر کدام است.

طول F-35 برابر با ۱۵.۷ متر و ارتفاع آن ۴.۴ متر است، با بال‌هایی به طول ۱۰.۷ متر. خود بال‌ها مساحتی معادل ۴۲۷ متر مربع را پوشش خواهند داد، در حالی که مساحت دم افقی آن ۶.۸ متر است. وزن خالی این جنگنده ۱۳,۳۰۶ کیلوگرم بوده و می‌تواند ۸,۲۳۷ کیلوگرم سوخت حمل کند. اطلاعات کمتری در رابطه J-35 چینی در دسترس است چون تا این مدت پروژه‌ای محرمانه محسوب می‌شود، اما بر پایه مشاهدات، تخمین‌هایی وجود دارد. J-35A که برای برخاست‌ از روی زمین طراحی شده، نزدیک به ۱۷.۳ متر طول و ۴.۸ متر ارتفاع دارد و با بال‌هایی به طول ۱۱.۴ متر شناخته می‌شود. با دقت به این اندازه‌ها، J-35 مقداری از F-35 بزرگتر است.

آیا J-35 سریع تر از F-35 است؟

هنگامی که F-35 به طور کامل با محموله‌هایش بارگذاری می‌شود، شدت حداکثر آن به ۱.۶ ماخ معادل ۱,۹۳۲ کیلومتر در ساعت می‌رسد و به همین علت است که نام “Lightning II” را دریافت کرده. این جنگنده نرخ صعودی برابر با ۱۳,۷۰۰ متر در دقیقه دارد و می‌تواند تا ۹ جی سختی را تحمل کند. برد آن بیشتر از ۲,۲۲۲ کیلومتر بوده، که مقداری کمتر از برد J-35 است. شعاع عملیاتی J-35 بر پایه تخمین‌ها بین ۱,۲۰۰ تا ۱,۵۰۰ کیلومتر خواهد می بود، که دورترین مسافتی است که این جنگنده می‌تواند طی کند قبل از این که ناچار به برگشت به پایگاه و سوخت‌گیری مجدد شود. این یعنی برد حداکثری آن در تئوری می‌تواند ۳,۰۰۰ کیلومتر باشد که به طور قابل توجهی زیاد تر از F-35 است. این چنین تخمین زده می‌شود که J-35 سریع تر از Lightning II باشد با شدت حداکثری ۱.۸ ماخ؛ اختلافی برابر با ۲۷۳ کیلومتر در ساعت به سود جنگنده نسل پنجمی چین.

نباید شگفتی‌آور باشد که شدت‌های دو جنگنده یکسان نیست، چون آنها دارای پیکربندی‌های موتور متغیری می باشند. F-35 با موتور Pratt & Whitney F135 که یک توربوفن با بعد‌سوز است و به‌طور خاص برای این جنگنده گسترش یافته، پرواز می‌کند که آن را به بیشتر از ۱۸,۱۴۷ کیلوگرم نیروی پیشرانه تجهیزمی‌کند. از نظر دیگر، J-35A قبلاً از دو موتور WS-13 منفعت گیری می‌کرد، اگرچه اکنون به موتورهای دوقلوی WS-19 Huangshan ارتقا یافته است. موتورهای WS-19 با فناوری تحول جهت نیروی رانش همه‌جانبه ساخته شده‌اند و می‌توانند بیشتر از ۱۰ تن نیروی پیشرانه تشکیل کنند.

نیروی هوایی ایالات متحده در طراحی اف-۳۵ برتری را به پنهانکاری داده، اما چین در طراحی خود امکان پذیر زیاد تر به قابلیت‌های مانور در نبردهای هوایی علاقه‌مند باشد.

به طور قابل توجهی، طراحی هر دو جنگنده برتری را به پنهانکاری داده‌اند که نشان‌دهنده اهمیت نظارت و اطلاعات در جنگ‌های مدرن است. ظاهر آیرودینامیکی هر دو هواپیما به طوری طراحی شده‌اند که نسبت به رادار مقاوم‌تر باشند و شکل V همانند دارند که نه تنها رادار را بهتر منحرف می‌کند بلکه آشفتگی هوا را نیز افت می‌دهد. با این حال، J-35A دارای تثبیت‌کننده‌های بزرگ‌تری است که به اندازه F-35 زاویه‌دار نیستند، به این علت امکان پذیر استراتژی‌ها و اهداف نظامی چین زیاد تر بر چابکی تمرکز داشته باشد، دستکم در قیاس با همتای آمریکایی‌اش.

یکی دیگر از نکاتی که این گمان را تحکیم می‌کند، طراحی بال‌های هر دو هواپیماست. بال‌های زاویه‌دار J-35 مانورپذیری را افزایش خواهند داد، در حالی که بال‌های صاف‌تر و با انحنای زیاد تر F-35 به طوری طراحی شده‌اند که بازتاب رادار و آشفتگی هوا را در شدت‌های بالا افت دهند. این ویژگی به جنگنده آمریکایی این امکان را می‌دهد که مخفی بماند و زمان بیشتری در آسمان‌ دشمن فعالیت کند. این چنین، ویژگی‌های رادارگریزی هر دو جنگنده با منفعت گیری از محفظه‌های داخلی مهمات حمایتخواهد شد که ردپای سلاح‌ها را از رادار دور نگه می‌دارد. هر دو جنگنده این چنین می‌توانند سلاح‌ها را به‌صورت خارجی حمل کنند. F-35 قادر است تا ۸,۱۶۰ کیلوگرم بار حمل کند و می‌تواند از انواع مختلفی از تسلیحات برای مأموریت‌های خاص منفعت گیری کند که شامل موشک‌های هوا به هوا AIM-120C AMRAAM و AIM-9X Block II و بمب‌های JDAM می‌شود، و یقیناً مهمات‌های دیگر.

فکر می‌شود که برای J-35 و دیگر هواپیماهای چینی، سلاح‌های نسل تازه هوا به هوا و هوا به سطح در حال گسترش باشند، از جمله یک نسخه با دم تاشو از موشک PL-15E. به نظر می‌رسد که J-35 قادر باشد تا شش عدد از این موشک‌های فشرده‌تر را به‌صورت داخلی حمل کند. اکنون، حداقل ۱۹ سرزمین از F-35 منفعت گیری می‌کنند، از جمله ایالات متحده و متحدان آن. از آنجا که J-35 یک هواپیمای تازه است، چین تا این مدت آن را به هیچ نیروی نظامی فرد دیگر نفروخته یا به اشتراک نگذاشته است. اما فارغ از این که این جنگنده‌ها از کجا برخاسته‌اند یا در کدام آسمان‌ها گشت می‌زنند، هر دو جنگنده نسل پنجم می‌توانند ادعا کنند که جزو گسترش یافتهترین جنگنده‌هایی می باشند که تا به حال ساخته شده‌اند.