هنگامی به همه تسلیحاتی که یگان اختصاصی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا (SEAL) حمل می‌کنند فکر می‌کنیم، فکر این که چاقو جزو آن‌ها نباشد دشوار است. چاقو هم یک سلاح است، هم یک ابزار و در نهایت آخرین خط دفاعی یک سرباز محسوب می‌شود. حتی یک سازمان شبه‌نظامی و ابتدایی همانند پسران پیشاهنگ (Boy Scouts) هم اهمیت همراه داشتن یک چاقوی خوب در فضای باز را یادآوری می‌کند. یقیناً اینجا سخن بگویید از نیروی دریایی آمریکاست؛ به این علت آن‌ها نمی توانند با هر چاقویی کنار همراه شوند. چاقو باید محکم، چندمنظوره و در زیاد تر موارد مقاوم در برابر خوردگی و رطوبت محیط‌های دریایی شور باشد.

ناگفته نماند که یگان اختصاصی نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا از ساعت‌های رولکس نیز منفعت گیری می‌کند که خبر از علت منفعت‌بردای از برخی مدل‌های آن نیز خالی از لطف نیست. قبول همه چاقوهایی که ادعا می‌شود استاندارد نیروی دریایی را دارند، کار چندان آسانی نیست، اما برخی از آن‌ها بدون شک توسط یگان اختصاصی نیروی دریایی آمریکا منفعت گیری خواهد شد. یکی از این چاقوها، چاقوی Ontario Mark 3 Navy (MK3) است که به‌طور رسمی برای یگان اختصاصی نیروی دریایی ایالات متحده صادر می‌شود. یقیناً منظور ما این نیست که تنها چاقوی مورد منفعت گیری توسط این یگان همین یک مورد است؛ در واقع، برخی از یگان‌ها در قبل MK3 را یک وسیله دست و پاگیر می‌دانستند و ترجیح می‌دادند از چاقوهای خودشان منفعت گیری کنند.

علاوه بر آن، چاقوی مخصوص بقا و عملیات نجات (Survival Rescue Knife) نیز به‌طور استاندارد برای آموزش پایه جهت عملیات انفجاری زیر آب (BUDS) در نظر گرفته شده است. این چاقو مقاوم است و می‌توان آن را آنلاین تهیه کرد، اما از MK3 سبک‌تر است. این چنین چاقوی مختصر و سبک SOG SEAL Pup نیز در اختیار یگان اختصاصی نیروی دریایی قرار گرفته و مطابق حرف های مدیر برند SOG، دارای شماره ملی انبار ایالات متحده است که اعتبار این ادعا را افزایش می‌دهد. در رابطه چاقوهای تاشو، مدل Emerson CQC-7 وجود دارد که یکی از آن‌ها بعد از منفعت گیری یک نیرو اختصاصی دریایی در عملیات اسامه بن لادن، به قیمت ۳۵۴۰۰ دلار فروخته شد.

همه چیز درمورد چاقوی استاندارد MK3

چاقوی Ontario مدل ۴۹۷ Mark 3 MOD 0، جانشین مدل Mark 2 (Ka-Bar) است که از دوران جنگ جهانی دوم تا جنگ ویتنام در خدمت نیروی دریایی می بود. این چاقو در ابتدا برای تفنگداران دریایی طراحی شد اما بعدها نیروی دریایی نیز از آن منفعت گیری کرد. از دهه ۱۹۸۰ به سپس، Mark 3 جانشین آن شده و به‌طور اختصاصی با مقصد منفعت گیری در نبردهای دریایی طراحی شده است.

Mark 3 توسط شرکت آمریکایی Ontario Knife Company (OKC) در نیویورک تشکیل شد؛ شرکتی که از سال ۱۸۸۹ فعالیت خود را اغاز کرده می بود. تا سال ۲۰۲۳، شرکت Ontario که با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم می‌کرد، توسط شرکت Blue Ridge Knives, Inc خریداری شد و دفتر مرکزی آن رسماً به شهر Marion در ایالت ویرجینیا منتقل گردید. اکنون تشکیل متوقف شده و اشکار نیست که آیا شرکت تازه به تشکیل این چاقوهای رزمی ادامه خواهد داد یا خیر.

چاقوی MK 3 MOD 0 دارای دو نوع تیغه متفاوت است: نسخه اولیه با نوک خمیده که گمان شکستن داشت و نسخه بعدی با نوک تخت (Flat Clip Point) از اواخر دهه ۱۹۹۰ که نوک آن برای افزایش قوت اهرمی و باز کردن راحت‌تر اجسام طراحی شده می بود؛ هر دو هم چنان با همان نام‌گذاری شناخته خواهد شد.

تیغه با شیب کم و نوک تخت از فولاد ضدزنگ ۴۴۰A با پوشش اکسید مشکی ساخته شده و طول لبه تیز آن نزدیک به ۱۵ سانتی‌متر است (کل طول تیغه نزدیک به ۱۶.۵ سانتی‌متر) و پشت تیغه دندانه‌هایی برای بریدن طناب یا تسمه‌های خیس تعبیه شده است. دسته آن از پلی‌آمید پرشده با شیشه ساخته شده که گرفتن یقین، عایق برق و مقاومت در برابر ضربه را فراهم می‌کند و دارای یک سر فولادی جداگانه برای منفعت گیری به‌گفتن چکش است.

این چاقو زیاد محکم است، نگهداری آسانی دارد و ابزار مناسبی برای منفعت گیری در دریا به حساب می اید، اما برخی از نیروهای یگان اختصاصی نیروی دریایی ایالات متحده آن را مقداری سنگین و دشوار برای حمل کردن در میدان نبرد می‌دانند. احتمالا به همین علت جزو محبوب‌ترین تجهیزات یگان اختصاصی نیروی دریایی در نظر گرفته نمی‌شود.

۵ نیروی هوایی برتر جهان در سال ۲۰۲۴؛ از تفنگداران دریایی آمریکا تا نیروی هوایی روسیه