در تحقیق تازه دانشمندان دریافتند که سلول‌های بنیادی انسان در فضا سریع تر علائم پیری از خود نشان خواهند داد. این مطالعه مشخص می کند که عوامل استرس‌زای فضا همانند ریزگرانش و تشعشعات کیهانی می‌توانند فرایندهای مولکولی پیری را در سطح سلولی تسریع کنند. این پژوهش توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو و با حمایتناسا انجام شده است.

بر پایه گزارش Engadget، تحقیق تازه روی سلول‌های بنیادی و خون‌ساز (HSPCs) متمرکز می بود؛ HSPCها همه سلول‌های خونی و ایمنی بدن را راه اندازی خواهند داد. محققان با منفعت گیری از نانوبیورآکتورهای اختصاصی‌ای که برای نظارت لحظه‌ای طراحی شده بودند، مثالهایی از این سلول‌ها را برای دوره‌های ۳۲ تا ۴۵ روزه به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) ارسال کردند؛ برای قیاس نتایج نیز یک گروه کنترل در یک مرکز فضایی روی زمین باقی ماند.

تأثیر محیط فضا بر سلول‌های بنیادی انسان

تجزیه‌وتحلیل سلول‌هایی که از فضا بازگشته بودند، مجموعه‌ای از تغییرات دلواپس‌کننده را نشان داد که همه انها از مشخصه‌های پیری سلولی می باشند؛ سلول‌ها قوت خود را برای تکثیر و جایگزینی از دست داده بودند. این چنین این سلول‌ها در برابر صدمه‌های ژنتیکی حساس‌تر شده و میتوکندری‌ها دچار التهاب شده بودند. تلومرها (کلاهک‌های محافظ انتهای کروموزوم‌ها که با افزایش سن مختصر خواهد شد) نیز سریع تر تحلیل رفته بودند.

دکتر «کاتریونا جمیسون» (Catriona Jamieson)، مدیر مؤسسه سلول‌های بنیادی در دانشگاه سن دیگو، می‌گوید: «فضا یک آزمون استرس حداکثری برای بدن انسان است. این یافته‌ها زیاد مهم می باشند چون نشان خواهند داد که استرسورهای فضا می‌توانند پیری مولکولی سلول‌های بنیادی خون را تسریع کنند.»

با وجود این نتایج دلواپس‌کننده، یک خبر خوب نیز وجود دارد: به نظر نمی‌رسد این صدمه‌ها دائمی باشند. تیم تحقیقاتی مشاهده کرد که بعد از برگشت سلول‌ها به محیط زمین، این تغییرات حداقل به طور جزئی معکوس شدند. این نوشته مشخص می کند که امکان پذیر راه‌هایی برای مقابله با این اثرات و محافظت از سلامت فضانوردان در طول مأموریت‌های طویل وجود داشته باشد.

یافته‌های این پژوهش در ژورنال Cell انتشار شده است.