یک تحقیق تازه مشخص می کند که کمربند سیارکی منظومه شمسی (حلقه بزرگ سنگ‌های فضایی بین مریخ و مشتری) به آرامی درحال فرسایش و ناپدیدشدن است. این چنین دانشمندان برای اولین‌بار موفق شده‌اند نرخ این نابودی تدریجی را محاسبه کنند.

بر پایه گزارش Gizmodo، کمربند سیارکی که هم‌سن منظومه شمسی است، دائماً تحت تأثیر دو نیروی قوی قرار دارد. از یک سو، کشش گرانشی سیاره مشتری مدار سیارک‌ها را مختل و آنها را به بیرون از کمربند یا به سمت داخل منظومه شمسی پرتاب می‌کند. از نظر دیگر، سیارک‌هایی که در این کمربند باقی می‌همانند، به‌طور مدام با یکدیگر برخورد می‌کنند و کم کم به قطعات کوچک‌تر و درنهایت به غبار تبدیل خواهد شد. این دو فرایند در کنار هم به آرامی این منطقه از فضا را خالی از سیارک می‌کنند.

ناپدیدشدن کمربند سیارکی منظومه شمسی

بر پایه مقاله محققان که تا این مدت قضاوت نشده، قسمت فعال کمربند سیارکی در هر یک میلیون سال، نزدیک به ۰.۰۰۸۸ درصد از جرم خود را از دست می‌دهد. این عدد امکان پذیر در نگاه اول زیاد کوچک به نظر برسد، اما در مقیاس‌های وقتی کیهانی، زیاد قابل دقت است. محققان تخمین می‌زنند که نزدیک به ۳.۵ میلیارد سال پیش، کمربند سیارکی به گمان زیادً ۵۰ درصد جرم بیشتری داشته و نرخ فرسایش آن دو برابر نرخ امروزی بوده است.

بر پایه محاسبات این تحقیق، جرم ازدست‌رفته کمربند سیارکی به دو قسمت تقسیم می‌شود. نزدیک به ۸۰ درصد آن در تاثییر برخوردها به غبار زیاد ریز تبدیل شده و به ابر غباری که منظومه شمسی را پر کرده است، می‌پیوندد. ۲۰ درصد باقی‌مانده به طور سنگ‌های بزرگ‌تر از کمربند به بیرون پرتاب خواهد شد. اینها همان اجرامی می باشند که بعضی اوقات اوقات به طور شهاب‌سنگ داخل جو زمین خواهد شد.

آیا کمربند سیارکی به‌طور کامل ناپدید خواهد شد؟ جرم کل کمربند سیارکی اکنون نزدیک به ۳ درصد از جرم ماه تخمین زده می‌شود. با نرخ جاری، میلیاردها سال دیگر طول خواهد کشید تا این کمربند به‌طور کامل از طریق برخورد و پرتاب‌شدن، ناپدید شود. بااین‌حال قبل آنکه این کمربند از این طریق ناپدید شود، سرنوشت محتوم فرد دیگر اتفاق خواهد افتاد: نزدیک به ۵ میلیارد سال دیگر، عمر خورشید به آخر می‌رسد و با تبدیل‌شدن به یک غول سرخ، همه منظومه شمسی، از جمله کمربند سیارکی، را خواهد بلعید.