احمدرضا خاتون آبادی، مدیر گروه سالمندشناسی و رئیس دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران درمورد بحران سالمندی و چالش‌های آن در سرزمین او گفت: او گفت و گو سالمندی به نظر می‌رسد موضوعی غیرمعمولی نیست، در همه کشورها وجود دارد و سرزمین ما نیز به‌طور خاص این او گفت و گو را عمیق‌تر توانایی می‌کند. به‌طور خاص، مسائلی نظیر افت مقدار ازدواج و تولدها و این چنین پیشرفت‌های پزشکی به افزایش جمعیت سالمندان سرزمین منجر شده است. این نوشته هم به‌گفتن یک افتخار برای کشوری محسوب می‌شود که جمعیت سالمند آن در حال افزایش است، چون سالمندان به‌گفتن نماد خرد و توانایی شناخته خواهد شد. 

او گفت: اما با دقت به محدودیت‌های حاضر، خطر ابتلا به مشکلات سلامتی در بین سالمندان افزایش می‌یابد و رسیدگی به نیازهای آن‌ها زیاد الزامی است. به این علت، ما باید دو حوزه را نگه داری کنیم: اول، دقت به رشد سالمندی که غیرقابل تحول است و ناشی از بهبود حالت پزشکی و افزایش طول عمر است، و دوم، لزوم اراعه خدمات بهتر به سالمندان تا از سلامت آن‌ها محافظت کنیم. در قبل، افرادی که دچار سکته می‌شدند، به گمان زیادً جان خود را از دست می‌دادند، اما اکنون با بهبود خدمات پزشکی، امکان بهبود و ادامه زندگی آن‌ها زیاد تر شده است. 

خاتون آبادی با گفتن این که ابعادی که به سالمندان مرتبط می‌شود، نیاز به کنترل و هدایت دارند تا کیفیت زندگی آن‌ها به بهترین شکل ممکن مدیریت شود، اظهار داشت: در این راستا، دو حوزه مهم وجود دارد. نخست، حوزه طب سالمندی که پزشکان و اساتید این رشته باید حالت پزشکی سالمندان را مداوا و مراقبت کنند. دوم، حوزه توان‌بخشی سالمندی است. در این عرصه، مدام با چالش‌هایی روبه رو هستیم، به‌اختصاصی وقتی که سالمندانی که به مشکلات جسمی دچار خواهد شد، نیاز به درمان دارند. به‌گفتن مثال، فردی که دچار سکته شده و به مشکلات شنوایی یا گفتاری دچار است، باید تحت مراقبت و توان‌بخشی مناسب قرار گیرد. 

به حرف های وی، مسئله زیاد مهم‌تر این است که باید پیش از ورود به دوران سالمندی، اقداماتی انجام دهیم تا از ابراز مشکلات جلوگیری کنیم. این چنین، باید به افرادی که به سن سالمندی رسیده‌اند و هیچ مشکلی ندارند، دقت اختصاصی‌ای داشته باشیم تا بتوانند از زندگی سالم و با کیفیتی برخوردار شوند. 

رئیس دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه خاطرنشان کرد: به‌طور کلی، ما باید سه حوزه را به‌طور مؤثر مدیریت کنیم و خدمات توان‌بخشی را به سالمندان اراعه دهیم. نخست حوزه قبل از سالمندی: افراد باید از عواقب سالمندی آگاه شوند. این عواقب شامل آتروفی عضلات، افت توان جسمی و ابراز مشکلاتی همانند افسردگی ناشی از تنهایی یا بازنشستگی است. به این علت، افرادی که در سنین ۵۰ تا ۶۰ سالگی می باشند، باید آمادگی ملزوم را داشته باشند و برنامه‌ریزی کنند، برای مثالً با یافتن مشاغل تازه سپس از بازنشستگی. 

وی در ادامه او گفت: گروه فرد دیگر که باید بر روی آن‌ها تمرکز کنیم، سالمندانی می باشند که اکنون سالم به نظر می‌رسند. این افراد باید تحت برنامه‌های مدیریت سلامتی قرار گیرند تا از ابراز مشکلات جلوگیری شود. سوم، توان‌بخشی سالمندان: این گروه شامل سالمندانی است که به مشکلات جسمی یا روحی دچار شده‌اند و نیاز به مراقبت و توان‌بخشی دارند. مدیریت صحیح این سه حوزه می‌تواند به ترقی کیفیت زندگی سالمندان پشتیبانی کند. 

گروه فرد دیگر که باید بر روی آن‌ها تمرکز کنیم، سالمندانی می باشند که اکنون سالم به نظر می‌رسند

سریعترین موتور جستجوگر خبر پارسی – اخبار لحظه به لحظه از معتبرترین خبرگزاری های پارسی زبان در آفتاب شرق

خاتون آبادی با اشاره به این که سالمندان به‌طور طبیعی از نظر فیزیولوژیک دچار افول خواهد شد، اما می‌توانند با انجام تمرینات مناسب به بهبود حالت خود پشتیبانی کنند، او گفت: به‌خصوص در عرصه مسائل شناختی، همانند حافظه و دقت، نیاز به برنامه‌ریزی و تمرینات شناختی وجود دارد. این نوشته اهمیت بسیاری دارد و در هفته سالمندی که ما در فرهنگسرای خراسان برگزار کردیم، این فعالیت‌ها را اجرا کردیم و امیدواریم ادامه اشکار کند. 

رئیس دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی تهران تصریح کرد: گروه فرد دیگر که باید به آن‌ها دقت کنیم، سالمندانی می باشند که دچار مشکلات خاصی همانند سکته مغزی یا آلزایمر می باشند. این افراد به‌اختصاصی در خطر سقوط و افتادن می باشند، که می‌تواند عواقب جدی برای سلامت آن‌ها به‌همراه داشته باشد. اگر به این افراد رسیدگی نشود، امکان پذیر نیاز به بستری شدن اشکار کنند که این کار می‌تواند هزینه‌های سنگینی را به سیستم بهداشت و درمان تحمیل کند. 

او گفت: این چنین ورود سالمندان به حوزه بیمارستانی می‌تواند خطر ابتلا به عفونت‌های بیمارستانی و دیگر عوارض جدی را افزایش دهد. به همین علت، تحکیم و مدیریت سلامت این افراد از اهمیت بالایی برخوردار است و می‌تواند یکی از چالش‌های بزرگ در عرصه مراقبت از سالمندان باشد. از نظر دیگر، هزینه‌های بالای توان‌بخشی وعدم دسترسی به بیمه‌های مناسب برای این خدمات، یک مانع جدی برای خانواده‌ها و سالمندان است. به این علت، دقت دولت به او گفت و گو بیمه‌های توان‌بخشی و اراعه تسهیلات مالی برای پوشش این هزینه‌ها زیاد مهم است. 

خاتون آبادی این چنین در تحلیل خود از زنانه شدن سالمندی او گفت: این نوشته به وضوح نشان‌دهنده تغییرات اجتماعی و فرهنگی در نقش‌ها و مسئولیت‌های زنان و مردان است. در قبل، زنان به علت ساختار اجتماعی کمتر در فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی شرکت می‌کردند، اما اکنون با افزایش فعالیت‌های اجتماعی و شغلی، فشارهای جدیدی به آن‌ها داخل شده است. این فشارها می‌تواند به استرس و خستگی منجر شود، به اختصاصی وقتی که زنان همزمان مسئولیت‌های خانه و کار را مدیریت می‌کنند. از نظر دیگر، مردان با فشارهای اقتصادی و بار مسئولیت فراهم مالی خانواده روبه رو می باشند، که امکان پذیر علتافزایش ریسک ابتلا به بیماری‌های گوناگون در آن‌ها شود. 

مدیرگروه سالمندشناسی با اشاره به این که زندگی در خانه به‌طور قاطق می‌تواند مزایای خاصی داشته باشد، از جمله‌عدم روبه رو با مشکلات اجتماعی و فشارهای بیرونی، او گفت: اما در عین حال خطر انزوا و رکود اجتماعی را نیز به همراه دارد. انزوا می‌تواند به مشکلات روانی و اجتماعی منجر شود و کیفیت زندگی سالمندان را تحت تأثیر قرار دهد. با دقت به تغییرات اجتماعی، به‌اختصاصی در نقش‌های جنسیتی، انتظار می‌رود که در آینده ناظر تغییراتی در الگوهای زندگی سالمندان باشیم. این تغییرات امکان پذیر علتافزایش تعامل های اجتماعی و شراکت فعال‌تر سالمندان در جامعه شود. 

خاتون آبادی در جواب به این سوال که چرا آمار طلاق در سالمندان بالای ۶۰ سال افزایش یافته است، او گفت: سالمندان نیز همانند جوانان تحت فشارهای اقتصادی قرار دارند. افزایش هزینه‌های زندگی، افت درآمدهای بازنشستگی و نیاز به مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند به تنش‌های خانوادگی منجر شود. این فشارها امکان پذیر به اختلافات خانوادگی و در نهایت به طلاق منجر شود. این چنین تحول در نگرش نسبت به روابط و طلاق نیز می‌تواند نقش داشته باشد. نسل‌های جدیدتر طبق معمولً کمتر از نسل‌های قبلی به تابوهای اجتماعی پایبند می باشند و امکان پذیر سالمندان نیز کم کم این نگرش را به ارث ببرند. با وجود مشکلاتها، تعداد بسیاری از سالمندان به علت وابستگی عاطفی و اجتماعی که به یکدیگر دارند، از هم جدا نمی‌شوند. این وابستگی می‌تواند به گفتن یک عامل محافظتی در برابر طلاق عمل کند. 

وی در آخر اصرار کرد: اکنون آمار طلاق در سنین بالاتر چندان زیاد نیست اما وجود این چنین آمارهایی در هر صورت دلواپس‌کننده است و می‌تواند نشانه‌ای از مشکلات عمیق‌تر اجتماعی و اقتصادی باشد. با دقت به روندهای اجتماعی و فرهنگی، اگر به این مسائل دقت نشود، امکان پذیر در آینده ناظر افزایش زیاد تر این آمارها باشیم. نیاز به آگاهی‌رسانی، مشاوره و پشتیبانی‌های اجتماعی زیاد تر از همیشه حس می‌شود.