دست‌ها و بدن تیغ‌دار و شاخ همانند این مانتیس فقط ظاهری نیستند، بلکه ابزارهایی واقعی و موثر برای شکار به شمار می‌روال. این حشره به انسان آسیبی نمی‌رساند و بیماری منتقل نمی‌کند، اما نقش مهمی در کنترل جمعیت حشرات دیگر دارد.

بدن کشیده و ویژگی‌های اغراق‌شده این نوع مانتیس علتمی‌شود در نگاه اول تشخیصش سخت باشد؛ توانایی نشستن بی‌حرکت و استتارش نیر بسیار است. هر قسمت از بدن این جانور یا برای مخفی شدن است یا برای شکار؛ سرش نیز که تقریباً ۱۸۰ درجه می‌چرخد همراه با چشم‌های بزرگ، امکان رصد حرکات طعمه را با دقت بالا فراهم می‌کند. مانتیس صورتی زیاد تر در مناطق خشک و آفتابی با گیاهان پراکنده یا علف‌های بلند دیده می‌شود و طبق معمولً در تنهایی زندگی می‌کند، به این علت دیدنش در طبیعت شانس می‌خواهد.

این حشره صبور است و ساعت‌ها بی‌حرکت می‌نشیند تا طعمه نزدیک شود. هنگامی پروانه، مگس یا سوسکی به آن نزدیک می‌شود، با سرعتی شگفت‌آور دست‌های جلویی خود را برای گرفتن آن به کار می‌گیرد و تقریباً هیچ طعمه‌ای از دستش فرار نمی‌کند. طبق معمولً در سپیده‌دم و غروب فعال‌تر است؛ یعنی وقتی که نور کمتر است. با این که ظاهری ظریف و لطیف دارد، بدنش کاملاً برای شکار ساخته شده و هر حرکت و ویژگی آن در خدمت بقای حشره است.