دکتر علیرضا استقامتی به گفتن رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن دیابت گابریک و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران که بیشتر از ۳۵ سال سابقه تدریس دیابت در دانشگاه را دارد در ابتدای سخنان خود اظهارداشت: «حدودا ۱۴ درصد از افراد بالای ۲۰ سال در ایران مبتلا به دیابت نوع دو می باشند؛ یعنی حدودا ۷ میلیون نفر. در مطالعه گفتن شده است که ۲۴ درصد از جمعیت ایران در حالت پیش دیابت قرار دارند، یعنی بیشتر از ۱۰ میلیون نفر. برآورد آمارنامه‌ها در سطح سازمان غذا و دارو به ما مشخص می کند که تقریبا نزدیک یک میلیون نفر از مبتلایان به دیابت از انسولین منفعت گیری می‌کنند.»

رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن دیابت گابریک در ادامه او گفت: «یکی از انسولین‌هایی که اکنون در سرزمین در اختیار داریم انسولین رایزودگ است که فرمولاسیون خاصی دارد. ترکیبی از دو انسولین است. یک انسولین پایه‌ی نسل دوم که با انسولین‌های قدیمی متفاوت است و طول تاثییر بیشتری دارد و می‌تواند بیشتر از ۲۴ ساعت، تداوم داشته باشد. این انسولین با یک انسولین مختصر‌تاثییر که ماموریتش کنترل قند خون‌های بعد از غذا هست، ترکیب شده است. شرکت نوونوردیسک انحصارا این انسولین را به وجود اورده است.»

این استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران هشدار داد: «سخن بگویید‌هایی در رابطه با تحول نرخ ارز انسولین نقل شده که عمدتا انسولین‌های پایه را در نظر گرفته‌اند، همانند همین انسولین رایزودگ که این نوشته به صلاح بیماران نیست.»

استقامتی در ادامه افزود: «بیماری که تیپ دو است و به مرحله‌ای می‌رسد که نیاز به انسولین دارد، فردی است که سال‌ها است دیابت دارد و طبق معمول بدن فرد به قرص‌ها به تنهایی جواب نمی‌دهد و درصورتی که انسولین درمانی را ادامه ندهد به شکل حاد به سلامتی فرد صدمه خواهد رسید و امکان پذیر عوارض جدی تشکیل شود. به این علت در آینده با بیمارانی روبه رو خواهیم می بود که به علت عدم مصرف انسولین و یا مصرف انسولین‌های با کیفیت پایین و یا قرص‌هایی که اثرات کافی ندارند، با عوارض جدی روبه رو می باشند.»

وی این چنین اظهار داشت: «به این علت قضیه به این سادگی نیست که ما فکر کنیم با تحول نرخ ارز انسولین، بیماران برمی‌گردند سراغ قرص و انسولین‌های دیگر. این نوشته علتاز دست رفتن کنترل مناسب می‌شود و نتیجه‌ی آن تشکیل عارضه و هزینه‌هایی است که در نهایت باید نظام سلامت پرداخت کند. این هزینه، چندین برابر پولی خواهد می بود که بابت انسولین پرداخت می‌شود.»

رئیس هیئت‌مدیره‌ی انجمن دیابت گابریک در آخر خاطرنشان کرد: «اگر قرار است که ما مقدار هزینه‌ای که بیمار برای انسولین می‌پردازد را تا دو یا سه برابر افزایش دهیم حتما باید پوشش‌دهی بیمه‌ها را داشته باشیم و برای پوشش بیمه‌ها ملزوم است که تمهیداتی دیده شود؛ برای مثال در بودجه‌ی سال آینده برای بیمه‌ها مابه‌التفاوتی که ملزوم است دیده شود تا بتوانند پوشش کافی را برای بیماران تشکیل کنند. اکیدا پیشنهاد می‌کنم، این سیاست‌گذاری باید به نحوی انجام شود که پرداخت بیماران از جیب، تغییری نکند. و الا ما خواهیم می بود با بیمارانی که درمان‌هایشان را رها خواهند کرد با عوارضی که به‌صورت حاد و مزمن تشکیل خواهند شد. به این علت باید با درایت و در زمان مناسب تصمیم به‌جا و دقیقی برای این قضیه گرفته شود.»