وی با قبول مهاجرت در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران او گفت: آمار دقیقی از آمار اساتید مهاجرت‌کرده ندارم، اما تعداد اساتید به مراتب از دانشجویانی که مهاجرت می‌کنند کم‌تر است. من روزانه نامه‌های بسیاری برای دانش‌آموختگان دانشکده در این نوشته امضا می‌کنم. در این عرصه نیاز است که انگیزه‌های دانشجویان و اساتید را افزایش دهیم. 

این استاد دانشگاه با اشاره به اهمیت جدا گانه بودن دانشگاه‌ها او گفت: ما باید «دانشگاه» را به معنی واقعی کلمه دانشگاه ببینیم. دانشگاه‌ها را باید به سمت جدا گانه شدن سوق دهیم و دانشگاه باید بتواند بر پای خود بایستد. دانشگاه جدا گانه دانشگاهی است که استادان آن دارای هویت و شخصیت‌اند و دانشگاه را همانند خانه خود اداره می‌کنند. تا وقتی که دانشگاه با روال اداری و دولتی اداره شود و تنها به افراد حقوق می‌دهیم که همانند کارمند دولت کار کنند، دانشگاه نخواهد شد. 

او همین طور گفت: دانشگاه با شهرداری، اداره پست و وزارتخانه‌ها متفاوت است. دانشگاه ساز و کار خاص خودش را نیاز دارد. اگر می‌خواهیم دانشگاه‌ها منقلب شوند باید دانشگاه را جدا گانه کنیم تا بداند چطور خودش را اداره کند. در آن صورت، هیئت علمی هویت واقعی خود را اشکار خواهد کرد. در غیر این صورت همیشه با این معضل مواجهیم که حقوق اعضای هیئت‌علمی کم است و دولت نمی‌تواند حقوق کافی پرداخت کند، این‌گونه انگیزه‌ها از بین می‌رود. چطور است که در قسمت خصوصی افراد انگیزه فعالیت دارند ولی در دانشگاه دولتی انگیزه کار وجود ندارد؟ چون ما دانشگاه‌ها را با سیستم دستوری اداره می‌کنیم. 

وی اصرار کرد: ما ناچاریم به سمت استقلال دانشگاه‌ها برویم و دانشگاه‌هایی مأموریت‌محور و برنامه‌محور بسازیم که نقش واقعی خود را در گسترش سرزمین ایفا کنند؛ وگرنه یک ساختار دولتی است که عده‌ای تنها حقوق می‌گیرند.