«ایلان ماسک»، ثروتمندترین فرد جهان، در مصاحبه اخیرش درمورد موضوعات مختلفی سخن بگویید کرد. در بخشی از مصاحبه مجری از او سوال کرد: «معنی زندگی چیست؟» و ماسک جواب جالبی داد. او باور دارد که خود این سوال نوشته مهم است نه جواب آن.

ماسک با الهام از رمان علمی‌تخیلی مشهور «راهنمای مسافران کهکشان» تاثییر «داگلاس آدامز»، به این نتیجه رسیده است که یافتن جواب دشوار نیست، بلکه مطرح سوال درست قضیه مهم است. در این داستان، یک ابرکامپیوتر بعد از میلیون‌ها سال محاسبه اظهار می‌کند که جواب نهایی معنی زندگی، جهان و همه چیز، عدد ۴۲ است. اما مشکل اینجاست که هیچ‌کس نمی‌داند سوال مهم دقیقاً چه بوده که جوابش ۴۲ شده است.

ماسک در مصاحبه با «Nikhil Kamath» او گفت: «جواب ۴۲ است، اما مشکل واقعی اینجاست که ما حتی نمی‌دانیم سوال چیست. برای پیداکردن سوال به کامپیوتری زیاد بزرگ‌تر از زمین نیاز داریم.» به‌زعم او، جهان هستی خودش همان جواب است و ما برای فهمیدن آن، باید شعور و آگاهی خود را آنقدر گسترش دهیم تا بفهمیم که باید چه سؤالی بپرسیم.

فلسفه و معنی زندگی از نظر ایلان ماسک

برای ماسک کاشت تراشه در مغز یا سفر به مریخ ابزارهایی برای «گسترش دامنه و مقیاس آگاهی» می باشند. او معتقد است انسان محدود جاری نمی‌تواند سوال درست را مطرح کند. بعد باید ارتقا یابد؛ برای مثال با استارشیپ بقای فیزیکی انسان و گسترش آگاهی به سیارات دیگر فراهم می‌شود؛ نورالینک نیز پهنای باند ارتباطی مغز انسان را افزایش می‌دهد و هوش مصنوعی را برای فهمیدن بهتر مفاهیم پیچیده با ما ادغام می‌کند.

همه اینها قطعات پازلی می باشند تا بشریت را به یک «ابرهوش کیهانی» تبدیل کنند. ماسک برای توضیح این ایده، از آناتومی بدن انسان مثال می‌زند. او توضیح می‌دهد: «انسان‌ها از ۳۰ تا ۴۰ تریلیون سلول راه اندازی شده‌اند. یک سلول به تنهایی نمی‌تواند سفینه فضایی بسازد یا فکر کند، اما هنگامی تریلیون‌ها سلول با هم همکاری می‌کنند، موجودی به نام انسان پدید می‌آید که کارهای شگفت‌انگیزی انجام می‌دهد.»

به نظر او، جامعه انسانی نیز باید این چنین تکاملی را طی کند. اگر ما بتوانیم ارتباطات بین انسان‌ها و ماشین‌ها را تحکیم کنیم، کل بشریت به یک ارگانیسم واحد و هوشمند تبدیل می‌شود. این حاضر کل، همان ابزاری است که می‌تواند راز هستی را کشف کند. به همین علت است که ماسک دیگر دغدغه پول یا سیاست ندارد؛ او می‌خواهد ابزاری بسازد که به ما بگوید: «چرا اصلاً چیزی وجود دارد؟»