تعداد بسیاری از ما در روبه رو با او گفت و گو‌های داغ سیاسی یا اجتماعی ترجیح می‌دهیم سکوت کنیم یا بگوییم «من نظری ندارم» تا دچار قضاوت نشویم. اما تحقیقات تازه دانشگاه تورنتو مشخص می کند که این استراتژی محافظه‌کارانه نتیجه معکوس می‌دهد. برخلاف فکر رایج، اظهار بی‌طرفی در موضوعات جنجالی نه‌تنها شما را محبوب نمی‌کند، بلکه علتمی‌شود دیگران شما را به اندازه مخالفان (و بعضی اوقات حتی بدتر از آنها) قضاوت کنند و از نظر اخلاقی زیر سوال ببرند.

چرا اظهار بی‌طرفی در او گفت و گو‌های جنجالی خطرناک است؟ جواب ساده است: مردم به نیت شما شک می‌کنند. به گزارش Phys، محققان با انجام ۱۱ آزمایش روی هزاران شرکت‌کننده دریافتند که هنگامی فردی در یک او گفت و گو داغ (همانند مهاجرت یا قوانین خاص اجتماعی) اظهار بی‌طرفی می‌کند، ناظران او را فردی زمان‌طلب، حیله‌گر یا بی اعتنا می‌بینند.

محققان می‌گویند:

«بی‌طرفی هیچ مزیتی نسبت به مخالفت ندارد. شما با این کار هیچ‌کس را راضی نمی‌کنید. درواقع، مردم ترجیح خواهند داد با فردی که شجاعانه نظر ناموافق دارد او گفت و گو کنند تا با فردی که موضعش را نهان می‌کند.»

آخرین اخبار

• اظهار بی‌طرفی در او گفت و گو‌های جنجالی شما را نزد دیگران منفورتر می‌کند_آفتاب شرق
• عکس العمل وزارت بهداشت به جابه‌جایی بیمار با پتو در بیمارستان امام حسین(ع)_آفتاب شرق
• چرا ابرها در تهران نمی‌بارند؟_آفتاب شرق
• توانایی جسمانی انسان در نزدیک به ۳۵ سالگی به اوج خود می‌رسد_آفتاب شرق
• پیک آنفلوانزا تا چند هفته آینده ادامه دارد/ ویدئو_آفتاب شرق

اظهار بی‌طرفی در او گفت و گو‌های جنجالی

مسئله دلنشین و متناقض ماجرا اینجاست که ما برای خودمان استاندارد متغیری داریم. هنگامی خودمان نسبت به موضوعی بی‌طرف باشیم، خود را منطقی، دودل یا صلح‌طلب می‌دانیم. اما هنگامی همین حرکت را در دیگران می‌بینیم، ذهن ما بدترین سناریو را می‌سازد؛ برای مثالً فکر می‌کنیم طرف ریاکار است یا می‌خواهد همه را راضی نگه دارد. این اتفاق که به «شکاف بازیگر-ناظر» معروف است، علتمی‌شود نیات خیر خودمان را فهمیدن کنیم اما به نیات دیگران بدبین باشیم.

یقیناً این او گفت و گو به محیط و بافت نیز ربط دارد؛ اگرچه در جمع‌های دوستانه یا خانوادگی بی‌طرفی امکان پذیر به گفتن دورویی تعبیر شود، اما در محیط کار داستان مقداری متفاوت است. تحقیقات نشان داد که در محیط‌های حرفه‌ای، کناره‌گیری کامل از او گفت و گو‌های تنش‌زا می‌تواند قابل قبول باشد. اما اگر ناچار به اظهار نظر شدید، گفتن صادقانه نظر (حتی اگر ناموافق باشد) اخلاقی‌تر از تظاهر به خنثی‌بودن برداشت می‌شود.

این اصل برای برندها و مدیران هم صادق است. برای مثال مدیرعامل اسبق دیزنی وقتی که تلاش کرد در برابر قانون جنجالی فلوریدا سکوت کند، با انتقادات شدید هر دو طرف روبه رو شد. سکوت او نه تنها منتقدان را آرام نکرد، بلکه علتشد مطمعن عمومی به برند صدمه ببیند. این مثال مشخص می کند که در دنیای دوقطبی امروز، وسط بازی‌کردن دیگر یک پناهگاه امن نیست.

یافته‌های این پژوهش در Journal of Experimental Psychology: General انتشار شده است.