انسان ها ذاتاً کنجکاو می باشند و عطش ذاتی برای دانش دارند تا هم خود و هم بشریت را در کلیت آن بهتر کنند. با این حال مهار این دانش و منفعت گیری از آن برای اختراع اشیاء ملموسی که زندگی ما را بهبود می بخشند، به ذهن فوق الاده نیاز دارد. مهندسی علم و ریاضیات را برای تسلط بر مشکلات مشترک با منفعت گیری از منابعی که طبیعت و فناوری فراهم می کند، ترکیب می کند. برجسته ترین مهندسان تاریخ، نحوه تفکر، نحوه سفر، نحوه برقراری ربط و چگونگی زندگی راحت تر به گفتن یک جامعه را منقلب کرده اند.

در حالی که تکنولوژی از عصر حجر دائماً در حال تکامل بوده است، مهندسی ناظر پیشرفت های بزرگی بوده است، اول در عصر باستان، همانطور که پیشرفت هایی را در ریاضیات، علوم، و معماری دیدیم، سپس مجدد در دوره رنسانس، وقتی که مردم اغاز به تجدید نظر در حکمت مرسوم کرده و جایگاه ما را در جهان زیر سوال بردند.مهندسی در دوران ویکتوریا با ظهور روش های تازه تشکیل و غنایم استعمار به صنعت رونق بخشید و شرایط را برای عصر سفرهای فضایی و فناوری دیجیتال امروزی فراهم کرد.

در اینجا فهرستی از موفق ترین مهندسان تاریخ، از دوران باستان تا به امروز، آورده شده است که از نظر وقتی بر پایه تاریخ تولدشان رتبه بندی شده اند، و در رابطه دستاوردهای مهم و تاثییر آن ها بر نسل های بعدی او گفت و گو شده است.

ارشمیدس

برخی از بزرگ ترین اصول سیاسی، ریاضی و مهندسی در دوران باستان خلق شدند و تعداد مقداری از مهندسان میراثی بزرگ تر از ارشمیدس به جا گذاشتند. این ریاضیدان، ستاره شناس، فیزیکدان، مهندس و مخترع مشهور تعداد بسیاری از اصول پراستفاده ریاضیات را کشف کرد و چندین اختراع سودمند را نیز به نام خود به ثبت رساند.

ارشمیدس در نزدیک به ۲۹۰ سال پیش از میلاد در سیراکیوز، سیسیل که در آن زمان مستعمره یونان می بود به دنیا آمد. در حالی که تمدن یونان ریاضیدانان و فیلسوفان برجسته تعداد بسیاری را به وجود آورد، ارشمیدس در تبدیل ایده های خود به کاربرد عملی توانایی داشت. او بعد از تحصیل در مرکز فکری اسکندریه مصر در کنار ریاضیدان برجسته اراتوستن (که برای اولین بار محیط زمین را به دقت محاسبه کرد)، برای اولین بار برای طراحی ماشین های جنگی شناخته شد.

این سلاح های اولیه شامل منجنیق ها، یک پنجه غول پیکر که می توانست کشتی های رومی را از دل اقیانوس برداشته و آن ها را روی صخره ها بکوبد، و یک سیستم از آینه ها که می توانست پرتوهای خورشید را روی کشتی ها متمرکز کند، ملوانان آن ها را کور کرده و آن ها را به آتش بکشد، بودند. با این حال اختراعات ماندگار ارشمیدس ماهیت کاربردی تر و آموزشی تری داشتند.

اختراعات بعدی او شامل پیچ ارشمیدس می بود، یک دستگاه چرخشی که می توانست آب را از طریق یک لوله برای آبیاری و اهداف دیگر بالا بکشد. او این چنین یک مدل کارآمد را ابداع کرده است که حرکات سیارات در منظومه شمسی را بازسازی می کند. از این رو، فکر می بشود که ارشمیدس مکانیسم آنتیکیترا، اولین کامپیوتر آنالوگ شناخته شده را طراحی کرد که در اغاز قرن بیستم توسط غواصان کشف شد.

ارشمیدس بزرگ در طی غارت سیراکوز توسط ارتش روم در سال ۲۱۲ پیش از میلاد درگذشت. اگر چه اطلاعات بسیاری از او به گفتن یک انسان در دست نیست، اما میراث او به گفتن یکی از مهم ترین مهندسان و ریاضیدانانی که تا به امروز روی زمین قدم گذاشته اند، تا به امروز ادامه دارد.

لئوناردو داوینچی

لئوناردو داوینچی، دوره رنسانس را با توانایی های دیدنی خود به گفتن یک نقاش، معمار، مجسمه ساز و مهندس تعریف کرد. او که در ۱۵ آوریل ۱۴۵۲ در شمال ایتالیا به دنیا آمد، زیاد تر برای آثار هنری نمادینش همانند مونا لیزا و شام آخر شناخته می بشود که در زمره مشهورترین آثار خلق شده قرار می گیرند، اما این علاقه و توانایی هنری نتیجه علاقه بی آخر او به دنیای اطراف می بود. هنر و علم برای لئوناردو اهمیت یکسانی داشتند و قوت مشاهده او تبدیل ایده های دلنشین تعداد بسیاری در عرصه مهندسی شد.

دریافت حمایتمالی از چهره های برجسته آن دوران، از جمله دوک میلان، خانواده مدیچی و پاپ لئو دهم، به داوینچی اجازه داد تا عشق خود به مهندسی را جستوجو کند، و او انواع ماشین ها را اختراع کرد و کاربردهای بسیاری برای اهرم ها و موتورهای چرخ دار در طول زندگی خود کشف کرد. این دستگاه ها زیاد تر در زمان او منحصر به فرد بودند و موضوعات مختلفی را پوشش می دادند. این دستگاه ها شامل یک بادسنج برای اندازه گیری شدت باد، یک پیچ هوایی که پیش درآمد هلیکوپتر مدرن می بود، توپ های چند لوله ای، یک مکانیزم ساعت دقیق تر از ساعت های آن زمان، تجهیزات شنا در زیر آب و یک چترنجات بودند. دو مورد از مشهورترین اختراعات او، ایده های او برای یک ماشین پرنده ابتدایی و یک گاری خودران می بود که نمونه های اولیه هواپیما و ماشین را نزدیک به ۴۰۰ سال پیش نشان می داد.

متاسفانه، اختراعات لئوناردو در طول عمر او به ندرت به نسخه های عملی منتهی شدند و زیاد تر حجم عظیم کارهای او در طول قرن ها مفقود شدند. تعداد بسیاری از ایده های او به وضوح از زمان خود جلوتر بودند و تا اختراع مواد مدرن و موتور احتراق داخلی نمی شد از آن ها به طور عملی منفعت گیری کرد. با این حال، این ایده ها الهام قسمت مهندسان بی شماری شدند که از آن ها منفعت گیری می کردند، و دستاوردهای او به گفتن یک قدم تکاملی مهم به سمت شیوه های مهندسی مدرن عمل کرد.

ایسمبارد کینگدم برونل

دوران ویکتوریا دوره زیاد پرباری می بود که ناظر شاهکارهای بزرگ مهندسی بوده و هیچ کس بهتر از ایسمبارد کینگدم برونل این دوران را تعریف نکرد. برونل که برای ریسک های مالی و تکنولوژیکی زیاد برای رسیدن به اهدافش مشهور شده می بود، عقل سلیم را زیر سوال برد و با این کار، برخی از تاثیرگذارترین پروژه های مهندسی جهان را تکمیل کرد.

برونل در پورتسموث در جنوب انگلستان به دنیا آمد و در دانشگاه لیس دو پاریس فرانسه در رشته ریاضیات تحصیل کرد.بعد از برگشت به انگلستان، او مامور نظارت بر ساخت تونل تیمز لندن شد که سقوط کرد و نزدیک می بود مهندس جوان را بکشد. در ۲۴ سالگی، در حالی که در غرب انگلستان در حال بهبودی می بود، مطرح خود را برای پل معلق کلیفتن اراعه کرد که یک تنگه بزرگ در شهر بریستول را پوشش می داد. این پل با عرض بیشتر از ۴۱۲ متر با گذشت بیشتر از ۱۵۰ سال تا این مدت هم یکی از معابر پر تردد وسایل نقلیه است. برونل در ادامه راه آهن بزرگ غربی را ساخت که لندن را به غرب انگلستان متصل کرد، که شامل تونل باکس می بود، که طویل ترین تونل آن روز با بیشتر از ۳.۲ کیلومتر طول می بود.

در اغاز دهه ۱۸۰۰، هیچ کشتی بخاری نمی توانست زغال سنگ کافی برای تسهیل عبور از اقیانوس را حمل کند. برونل محاسبه کرد که وزن کشتی اثری بر مقاومت آن در برابر آب ندارد و بدین ترتیب بزرگ ترین کشتی را طراحی کرد که جهان تا آن زمان دیده می بود، یعنی کشتی SS Great Britain. او که به ساخت اولین کشتی فراآتلانتیک قانع نبوده است، به فکر ساخت کشتی بزرگ SS Great Eastern افتاد که دو برابر طول کشتی قبلی با نزدیک به ۲۱۳.۳ متر طول می بود.

متاسفانه، برونل یک ماه بعد از رونمایی از SS Great Eastern درگذشت و در سن ۵۳ سالگی قربانی دعوا قلبی مرگباری شد. او یکی از پرکارترین مهندسانی است که تا به حال زندگی کرده است و میراثی ماندگار از پل ها، تونل ها، راه آهن و کشتی های بخار دارد که تعداد بسیاری از آن ها تا این مدت در حال انجام عملیات می باشند.

ایدا لاولیس

علوم کامپیوتر موضوعی است که در اواسط قرن بیستم برای عموم مردم رایج شد. با این حال، بذرهای آن نزدیک به ۱۰۰ سال قبل در دستاوردهای ایدا لاولیس کاشته شدند. لاولیس همانند تعداد بسیاری از مهندسان بزرگ، عرف های روز را نادیده گرفت، از قیمت های سنتی ویکتوریایی دوری کرد و به سختی تلاش کرد تا تحصیلات کامل انجام دهد – امتیازی که در آن زمان برای تعداد بسیاری از زنان امکانپذیر نبوده است.

ایدا لاولیس هیچ زمان پدرش، لرد بایرون، شاعر بدنام، را ملاقات نکرد؛ با این حال، مادرش او را به سمت ریاضیات سوق داد تا ایدا را از رفتارهای بی ارامش پدر و فعالیت های هنری دور کند. این رویه برای این خانم جوان زیاد سودمند می بود، چون او فهمید شد که توانایی و علاقه خاصی در تجزیه و تحلیل دارد و با چارلز بابیج، ریاضیدان و مخترع برجسته ای که روی یک ماشین حساب ابتدایی به نام موتور تفاضل کار می کرد، دوستی برقرار کرد. این ایده با همه شدن بودجه کنار گذاشته شد و بابیج کار بر روی موتور تحلیلی پیچیده تری را اغاز کرد، اختراعی که با از دست دادن علاقه مخترع رفته رفته کنار گذاشته شد.

ایدا لاولیس پتانسیل بالایی در موتور تحلیلی دید و آن را پیش برد. او با فهمیدن این که ماشین می تواند نمادها را نیز همانند اعداد دستکاری کند، علتسمبلی را به کار برد تا دستگاه را قادر به انجام کارهای پیچیده تر کند. در نهایت ایدا موفق شد با منفعت گیری از الگوریتم هایی که روی یک سری از کارت های پانچ شده طراحی کرده می بود، محاسبات دقیقی را انجام دهد. او با همکاری نزدیک با طراح موتور تحلیلی، چارلز بابیج، به گفتن برنامه نویس اولین کامپیوتر جهان شهرت دارد. این تحولی عظیم در دنیای محاسبات می بود و پایه های آینده علوم کامپیوتر و به طور کلی جهان را در قرن های سپس بنا نهاد. او هر سال در ماه اکتبر در روز ایدا لاولیس مورد تشکر قرار می گیرد که سهم زنان در رشته های STEM را به رسمیت می شناسد.

نیکلا تسلا

نام تسلا به لطف خودروساز محبوب این روزها مجدد داخل فرهنگ لغات رایج شده است. با این حال، به همان اندازه که این خودروها تاثیرگذار می باشند، شخصی که نامشان را از او وام گرفته اند به گمان زیادً مهم ترین بازیگر در روزهای اولیه مهندسی برق بوده است. ما از کلمه “به گمان زیادً” منفعت گیری می کنیم چون داستان نیکولا تسلا شامل یک نفر نیست بلکه شامل دو مهندس بزرگ است: تسلا و توماس ادیسون.

تسلا در سال ۱۸۵۶ در صربستان متولد شده و به اعجوبه ریاضیات و مهندسی برق تبدیل شد. او که تقریباً بی پول به ایالات متحده رسیده می بود، توسط ادیسون استخدام شد تا جایگزینی برای جریان مستقیم (DC) او اشکار کند و در صورت پیروزی، مبلغ ۵۰ هزار دلار به او نظر شد. تسلا زیاد سریع با مدل خاص خود برای جریان متناوب (AC) جواب این نظر را داد که تشکیل آن آسان تر می بود، در مسافت های طویل بهتر منتقل می شد و نگهداری آن ارزان تر می بود. ادیسون شخصیتی خاص داشت و زیر قرارداد خود زد و “جنگ جریان ها” اغاز شد. در نهایت، تسلا بعد از نظر وستینگهاوس برای منفعت گیری از اختراع وی، در رقابت با شرکت جنرال الکتریک ادیسون پیروز شد.

نیکولا تسلا در ادامه “تسلا کویل” را اختراع کرد که یک سیم پیچ الکتریکی قوی می بود که روشنایی نئون و فلورسنت را ممکن می کرد و می توانست در دستگاه های اشعه ایکس و انتقال بی سیم مورد منفعت گیری قرار گیرد. مورد دوم به پروژه بزرگ بعدی تسلا تبدیل شد، اما او در رقابت با مخترع ایتالیایی مارکونی ناکامی خورد که در عوض به اختراع رادیو شهرت یافت و تبدیل ویرانی ذهنی تسلا شد.

به نظر می رسد که این ناامیدی آخرین ضربه برای تسلا باشد که از زندگی در انظار عمومی کناره گیری کرد، روی کبوترها متمرکز شد و ویژگی های وسواس گونه بسیاری از خود نشان داد. او در حالی که در هتی در نیویورک در عزلت می زیست در سن ۸۶ سالگی درگذشت اما از آن زمان به گفتن بنیانگذار الکترونیک مدرن شناخته می بشود.

برادران رایت

بعد از اغاز متواضعانه آن ها در دیتون، اوهایو، اورویل و ویلبر رایت به دو تن از مشهورترین مهندسان تاریخ به گفتن پدران پرواز کنترل شده تبدیل شدند. اختراعات آن ها نه تنها نحوه ربط و نحوه سفر ما را منقلب کرد، بلکه نحوه نگاه ما به دنیایی که در آن زندگی می کنیم را نیز تحول داد.

برادران رایت با پولی که از کسب و کار موفق خود در عرصه تشکیل دوچرخه پیدا کرده بودند، توانستند اندوخته ملزوم برای ساخت یک ماشین پرنده قوی را تامین کردند که با علاقه همگانی برای انواع مختلفی از ابزارهای پرنده همراه شد. اورویل و ویلبر فهمید شدند که این ماشین ها فاقد کنترل جهت دار می باشند و به فکر طراحی ماشینی افتادند که بتواند در سه سپس با کنترل قدم، معلق زدن و انحراف پرواز کند.

در سال ۱۹۰۳، بعد از یک دوره آزمایشی طویل در مزرعه ای در کیتی هاوک، نیویورک سیتی، هواپیمای Wright Flyer، تجهیزبه یک موتور سبک وزن ساخته شده توسط مکانیکی به نام چارلی تیلور در کارگاه برادران رایت، مجموعه ای از پروازهای موفق و کنترل شده را انجام داد. برادران رایت به آخرین شاهکار مهندسی آویونیک دست یافته بودند و جهان برای همیشه تحول کرده می بود.

اورویل و ویلبر رایت همه نقص های هواپیمای خود را در هافمن پرایری، اوهایو از بین بردن کردند و به گفتن قهرمانانی در این عرصه مورد تشکر قرار گرفتند. طولی نکشید که هواپیماها در سراسر جهان مورد منفعت گیری گسترده قرار گرفتند. متاسفانه ویلبر در سال ۱۹۱۲ درگذشت، اما اورویل زنده ماند تا عبور از اقیانوس ها و نبرد در آسمان ها را ببیند و تنها ۲۱ سال بعد از درگذشت او در سال ۱۹۴۸، انسان ها برای اولین بار پا به ماه گذاشتند.

گولیلمو مارکونی

گولیلمو مارکونی در سال ۱۸۷۴ در بولونیا، ایتالیا به دنیا آمد و جزو اولین افرادی می بود که فهمید شد ربط انسان از طریق امواج رادیویی امکان پذیر است. او دستگاهی را طراحی و ساخت که نظریاتش را اثبات می کرد و در سن ۲۲ سالگی برای ثبت اختراع و آزمایش ایده هایش به انگلستان سفر کرد.

آزمایش های مارکونی به شدت پیشرفت کرد، از ارسال سیگنالی از طریق کانال بریستول بریتانیا، که حوزه ای نسبتاً کوچک از آب است، تا عبور از کانال انگلیس به فرانسه، که فاصله ای چند کیلومتری است، تا عبور از اقیانوس اطلس به نیوفاندلند در فاصله بیشتر از ۳۲۰۰ کیلومتری. او در عرض تنها ۵ سال به همه این پیروزی ها دست یافت و با این کار نظریه رایج مبنی بر مختل شدن سیگنال های رادیویی بر تاثییر انحنای زمین را رد کرد.

مارکونی آنتن هایی هوایی برای ارسال و دریافت مغناطیسی اختراع کرد که به استاندارد صنعت در سراسر جهان تبدیل شد و برای برقراری ربط در صنعت حمل و نقل مورد منفعت گیری قرار گرفت. قابل ذکر است که تماس اضطراری کشتی تایتانیک در سال ۱۹۱۲ به یک واحد رادیویی ابتدایی ساخت مارکونی ارسال شد. در این زمان، مارکونی جایزه نوبل فیزیک را دریافت کرده می بود. او در ادامه روی بهبود انتقال های دوربرد کار کرد و بعدها به تحقیق در رابطه سیگنال های تلویزیونی پرداخت و شهرت خود را به گفتن استاد ارتباطات الکتریکی تثبیت کرد.

هنری فورد

هنری فورد، یکی از مشهورترین صنعتگران جهان، در سال ۱۸۶۳ در حالی که ایالات متحده در اغاز جنگ داخلی می بود، متولد شد. او که اهل دیترویت می بود، پیش از این که مهندس ارشد شرکت روشنایی ادیسون در دیترویت بشود، دوره کارآموزی را به گفتن ماشین ساز به آخر رساند. او و توماس ادیسون قبل از این که فورد در سال ۱۸۹۳ دقت خود را به مهندسی ماشین معطوف کند، دوستی دیرینه ای با هم داشتند.

کار بر روی اولین خودروی فورد یعنی Quadricycle در سال ۱۸۹۶ به آخر رسید. او مجموعه ای از خودروها را ساخت و با آن ها مسابقه داد و شرکت هنری فورد را تاسیس کرد که سپس از رفتن او نامش را به کادیلاک تحول داد.اندوخته گذاری بعدی او، شرکت فورد موتور، کسب و کاری می بود که نامش را بر سر زبان ها انداخت. این شرکت تازه خطوط مونتاژی را گسترش داد که زیاد کارآمد بوده و انقلابی در تشکیل زیاد تشکیل نموده و ماشین را به یک کالای خانگی تبدیل کردند.

خودروی Model T فورد در عرصه سادگی، قابلیت مطمعن و مقرون به صرفه بودن زیاد منحصربفرد و مدرن می بود و به خوبی دیدگاه فورد از یک ماشین را برای همه نشان داد. کار کردن با آن آسان می بود و به لطف این مدل تولیدی پیشرو شرکت که ارزان می بود، فورد با مشتری مداری اش همه را شیفته خود کرد. این مدل به مطرح اولیه خودروهای بعدی فورد و به طور کلی صنعت خودروسازی تبدیل شد. هنری فورد قبل از این که در سال ۱۹۴۷ در سن ۸۳ سالگی از دنیا برود، به موتوری سازی جهان پشتیبانی کرده می بود و نامش تا این مدت هم زینت قسمت یکی از موفق ترین شرکت های تاریخ خودروسازی است.

آلیس اچ پارکر

در طول ۲۰۰ سال قبل پیشرفت های بسیاری در مهندسی صورت گرفته است، اما تعداد مقداری از آن ها به اندازه گرمایش مرکزی بر کیفیت زندگی تاثییر گذاشته اند. تا اواسط قرن بیستم، بخاری های چوبی یا زغال سنگی منبع مهم گرما برای یک خانواده معمولی بودند. این سوخت نه تنها برای تعداد بسیاری گران می بود، بلکه این بخاری ها تا حد بسیاری بی فایده بودند، به خصوص در مناطق زیاد گسترش یافته؛ آن ها علتآلودگی و خطرات سلامتی مرتبط با آن شدند و خطر آتش سوزی قابل توجهی را تشکیل کردند.

آلیس اچ. پارکر طرحی را برای پیش درآمد گرمایش مرکزی مدرن ثبت کرد. در حالی که اطلاعات مقداری از این زن پیشگام آفریقایی – آمریکایی اغاز قرن بیستم در دست است، تاثیرگذاری او زیاد گسترده و عمیق شده است. این را می دانیم که او در سال ۱۸۹۵ در موریستاون، نیوجرسی به دنیا آمد و مدرک دانشگاهی خود را از دانشگاه هاوارد در واشینگتن دی سی دریافت کرد که در آن زمان یک موسسه فراگیر می بود.

پتنت پارکر برای یک کوره گرمایش مرکزی گاز طبیعی در نهم ژوئیه ۱۹۱۸ ثبت شد و برای سیستم کوره های کنترل شده منحصر به فردش قابل دقت می بود. این ایده برای جریان گرما به مطرح های بعدی منتقل شد و در فناوری ترموستات و ایده پشت مناطق گرمایشی مجزا در یک ساختمان تاثیرگذار می بود. متاسفانه، هیچ عکس تایید شده ای از آلیس اچ.پارکر وجود نداشته، و اطلاعات مقداری از فعالیت های او در زندگی در دوران سپس از این پیروزی ها وجود دارد. با این حال، او هم چنان یک چهره مهم در مهندسی است، به اختصاصی در ایالت نیوجرسی، جایی که اتاق بازرگانی هر ساله جایزه آلیس اچ پارکر را به زنان پیشگام در عرصه نوآوری اهدا می کند.

فضل الرحمان خان

فضل الرحمان خان مهندس سازه بنگلادشی – آمریکایی به گفتن پدر آسمانخراش مدرن شناخته می بشود. او در سال ۱۹۲۹ در داکا، بنگلادش به دنیا آمد و مدرک کارشناسی خود را در رشته مهندسی دریافت کرد. او سپس به ایالات متحده سفر کرد تا در کالجی در ایلینوی تحصیل کند، جایی که در آنجا دو مدرک کارشناسی ارشد در مهندسی سازه و مکانیک نظری و کاربردی و یک دکترا در مهندسی سازه دریافت کرد. دکتر خان جوان قطعاً یک اعجوبه می بود، و چندین دفعه و چندین دفعه در طول فعالیت چشمگیرش این نوشته را اثبات کرد.

خان تکنیک های لوله ای مدرن را برای ساخت ساختمان های بلند و بزرگ گسترش داد. او به گفتن یک شریک در شرکت معماری Skidmore, Owings, and Merrill، در گسترش سیستم پیشگامانه “لوله بسته ای” که ساخت ساختمان های بلندتر از همیشه را در عین نگه داری یکپارچگی ساختاری آن ها ممکن می ساخت، نقش داشت. این مفهوم مقرون به صرفه نیز بوده و آغازگر عصر جدیدی برای ساختمان های بلند و انقلابی در معماری مدرن می بود، به خصوص که شرکت ها اکنون می توانند با ساخت ساختمان های بلندتر روی املاک و مستغلات اندوخته گذاری کنند.

از جمله ابداعات فضل الرحمان خان می توان به برج سیرز (اکنون برج ویلیس) در شیکاگو که اولین برجی می بود که از سیستم لوله ای او منفعت گیری کرد (و در آن زمان بلندترین ساختمان جهان می بود)، مرکز جان هنکاک شیکاگو و وان شل پلازا در هیوستون اشاره کرد. دکتر خان در طول زندگی خود زیاد سخت کار کرد و در اوقات فراغت خود بیشتر از ۷۵ مقاله انتشار کرد و در موسسه فناوری شیکاگو سخنران می بود. وقتی که او در سن ۵۲ سالگی در یک مرگ نابهنگام درگذشت، تاثییر بسیاری بر معماری گذاشته می بود، میراثی که در سازه های دائماً در حال بلندتر و حیرت انگیزتر شدن که در سراسر جهان ظاهر می شوند، ادامه دارد.