انتظار می‌رود تا سال ۲۰۴۰ مصرف پلاستیک در جهان دو برابر شود. هر دقیقه، به‌اندازه یک کامیون زباله، پلاستیک داخل اقیانوس‌ها می‌شود. در نتیجه، فهمیدن این که این زباله‌ها کجا می‌روال الزامی است. اکنون نتایج مطالعه تازه پژوهشگران استرالیایی و کانادایی مشخص می کند که تا ۱۱ میلیون تن پلاستیک در کف اقیانوس‌ها وجود دارد.

هر سال میلیون‌ها تن پلاستیک داخل اقیانوس‌های زمین می‌شود. فهمیدن این که این پلاستیک‌ها چطور در اقیانوس جابجا خواهد شد و کجا می‌روال برای حفاظت از اکوسیستم‌های دریایی و حیات وحش الزامی است.

این اولین بار است که دانشمندان تخمین می‌زنند چه مقدار پلاستیک در کف اقیانوس‌ها وجود دارد. پلاستیک انباشته‌شده در کف اقیانوس‌ها به اندازه‌های کوچک‌تر خُرد و با رسوبات بستر ترکیب می‌شود.

نتایج مشخص می کند که کف اقیانوس یک مخزن بزرگ پلاستیک است. چیزی بین ۳ تا ۱۱ میلیون تن پلاستیک در بستر اقیانوس‌ها وجود دارد. دانشمندان می‌گویند این تخمین می‌تواند تا ۱۰۰ برابر مقدار پلاستیکی باشد که در سطح اقیانوس‌ها شناور است. علت این است که سطح اقیانوس تنها یک محل موقت برای پلاستیک‌ها است و آن‌ها درنهایت برای همیشه به کف اقیانوس می‌روال.

تخمین آلودگی پلاستیک بستر اقیانوس‌ها

دانشمندان از دو مدل برای تخمین مقدار و توزیع پلاستیک کف اقیانوس منفعت گیری کردند. داده‌های دانشمندان از دو منبع وسایل کنترل از راه دور (ROV) و تورهای بستر کسب شده می بود.

داده‌های ROV نشان می‌دادند که ۳ تا ۱۱ میلیون تن زباله در کف اقیانوس‌ها وجود دارد. این داده‌ها این چنین نشان دادند که توده‌های پلاستیک در اطراف قاره‌ها متمرکز می باشند. تقریباً نصف (۴۶ درصد) پلاستیک‌های تخمینی در بسترهایی با عمق کمتر از ۲۰۰ متر قرار دارند. باقی عمق‌ها، ۲۰۰ تا ۱۱٬۰۰۰ متر، مخزن بقیه پلاستیک‌های بستر دریا (۵۴ درصد) است.

این یعنی دریاهای داخل قاره‌ها و نواحی ساحلی، که تنها ۱۱ درصد سطح زمین را می‌پوشانند، به اندازه باقی بسترهای اقیانوسی (۵۶ درصد سطح زمین) پلاستیک دارند.

این پژوهش بخشی از مأموریت آخر زباله‌های پلاستیکی آژانس علم استرالیا (CSIRO) است. مقصد از این پژوهش‌ها تحول راه‌هایی است که از پلاستیک‌ها منفعت گیری و پسماند آن‌ها را مدیریت می‌کنیم.

فهمیدن نیروهایی که محرک جابجایی و تجمع پلاستیک‌ها در اعماق دریاها می باشند به ما پشتیبانی می‌کند تا تصمیماتی آگاهانه برای افت آلودگی‌های محیط‌زیست بگیریم. به این ترتیب، ریسک آلودگی پلاستیک برای گونه‌های حیات دریایی به حداقل خواهد رسید.