مورچه‌های نجار فلوریدا با قطع عضو و تمیز کردن زخم، جان هم‌لانه‌‌ای‌های خود را به روشی دلنشین و بی همتا در بین حیوانات نجات خواهند داد.

مطابق مطالعه‌ای که نشریه Current Biology انتشار شده است، مورچه‌های نجار فلوریدا (Camponotus floridanus) با منفعت گیری از راه حلهای تمیز کردن زخم و قطع عضو، به درمان و نجات هم‌لانه‌‌ای‌های زخمی خود می‌پردازند. این حرکت منحصر به فرد در قلمرو حیوانات مشاهده شده و نشان‌دهنده سطح بالایی از همکاری و تشخیص دقیق در این مورچه‌ها است.

مورچه‌های فلوریدا راه حلهای گسترش یافتهای برای نجات هم‌لانه‌ای‌های خود دارند

محققان دریافتند که مورچه‌ها بسته به نوع جراحت، از دو روش درمانی منفعت گیری می‌کنند: تمیز کردن زخم با دهان و یا تمیز کردن و سپس قطع کامل عضو.

در این مطالعه، دو نوع جراحت پا بازدید شد. : بریدگی‌های روی فمور و بریدگی‌های روی تیبیا. در موارد جراحت فمور، بعد از تمیز کردن اولیه، مورچه‌ها پای صدمه دیده را قطع می‌کردند. اما در موارد جراحت تیبیا، تنها به تمیز کردن زخم اکتفا می‌کردند. این عمل های به طور قابل توجهی شانس بقا مورچه‌های زخمی را افزایش می‌داد.

«اریک فرانک»، بوم‌شناس رفتاری از دانشگاه وورتسبورگ و نویسنده اول مقاله توضیح می‌دهد: «هنگامی در رابطه حرکت قطع عضو سخن بگویید می‌کنیم، این تنها موردی است که در آن یک قطع عضو پیچیده و سیستماتیک توسط عضو فرد دیگر از همان گونه در قلمرو حیوانات انجام می‌شود.»

مراقبت از زخم در بین مورچه‌ها اتفاق‌ای کاملاً تازه نیست. در مقاله‌ای که در سال ۲۰۲۳ انتشار شد، اشکار شد که گروه فرد دیگر از مورچه‌ها (Megaponera analis)، از یک غده خاص برای ضدعفونی کردن زخم‌ها با ترکیبات ضد میکروبی منفعت گیری می‌کنند که از عفونت جلوگیری کنند.

آنچه مورچه‌های نجار فلوریدا (Camponotus floridanus) را نزدیک می‌کند این است که چون این چنین غده‌ای ندارند، به نظر می‌رسد فقط از راه حلهای مکانیکی برای درمان هم‌لانه‌‌ای های خود منفعت گیری می‌کنند. مورچه‌ها یا زخم را تمیز می‌کردند یا بعد از تمیز کردن، پا را به‌طور کامل قطع می‌کردند. برای انتخاب این که کدام راه را انتخاب کنند، مورچه‌ها به نظر می‌رسد نوع جراحت را برسی کرده و بر پایه آن بهترین روش درمان را تعیین می‌کنند.

با دقت به طبیعت پیچیده این رفتارها، فکر منطقی بعدی این است که چطور این مورچه‌ها قادر به این چنین مراقبت دقیقی می باشند. کلر می‌گوید: «این رفتاری واقعاً ذاتی است. حرکت مورچه‌ها بر پایه سن تحول می‌کند.»

اکنون تیم آزمایشگاهی در حال انجام آزمایش‌های شبیه در گونه‌های دیگر Camponotus است تا ببینند این حرکت چه مقدار در بین بقیه گونه‌ها شایع است.