انویدیا نقش کلیدی در گسترش و محبوبیت فناوری‌های هوش مصنوعی دارد؛ به‌ همین علت توانست زمان کوتاهی باارزش‌ترین شرکت جهان لقب بگیرد اما این موقعیت دوام چندانی نداشت. انویدیا نزدیک به ۵۵۰ میلیارد دلار از قیمت خودش را در آن زمان از دست داد و جایگاه این شرکت به رتبه سوم لیست تنزل اشکار کرد؛ چون برخی اندوخته‌گذاران برای سود زیاد تر و برخی دیگر به‌علت هراس از افت قیمت انویدیا در آینده سهام خود را فروختند. در نتیجه شدت پیشرفت انویدیا کند شد. 

باوجود کندی، هوانگ افق دید ۴ تریلیون دلاری را برای انویدیا می‌بیند. او در مجمع‌عمومی سالانه این شرکت با اشاره به نقش انویدیا در بازآفرینی صنعت کامپیوتر، سری پردازشگرهای بلک‌ول را بهترین قطعات انویدیا و احتمالا تاریخ کامپیوتر توصیف کرد. او افزود با موج تازه فناوری‌های مبتنی‌بر AI، بخشی از بازار به قیمت حدوداً ۵۰ تریلیون دلار به حالت خودکار درخواهند آمد؛ یعنی چرخه‌ای که در آن ربات‌های کارخانه‌های رباتیک محصولات خودکار و هوشمند را تشکیل می‌کنند.

با نگاهی به این سخن بگویید‌ها و مسیر پیشرفت هوش مصنوعی، به این نتیجه می‌رسیم که باتوجه‌به رشد روزانه کمپانی‌های حاضر در این صنعت، آن‌ها هم چنان گزینه مناسبی برای اندوخته‌گذاری می باشند. اما سوال اینجاست که باوجود شک‌ و تردید برخی اندوخته‌گذاران، آیا انویدیا می‌تواند به قیمت ۴ تریلیون دلار برسد؟ مطابق سخن بگویید‌های «آلوین نگوین»، تحلیلگر ارشد شرکت Forrester، فقط توقف گسترش فناوری‌های AI است که مانع دستیابی انویدیا به قیمت ۴ تریلیون دلار می‌شود. مایکروسافت و اپل نیز که بالاتر از انویدیا قرار دارند، شانس بیشتری برای رسیدن به این مقصد دارند. 

GPT-5 و قیمت سهام انویدیا

آن‌طور که نگوین می‌گوید، درصورت اراعه پیروزی‌آمیز GPT-5 و دیگر مدل‌های زبانی بزرگ، قیمت سهام انویدیا نگه داری شده و گمان دارد تا آخر سال میلادی آتی به ۴ تریلیون دلار برسد. اما اگر این مدل‌ها نتوانند انتظارات را برآورده کنند، سهام شرکت به گمان زیادً کم شدن می‌کند؛ چون کاربران انویدیا را شرکتی پیشرو در این فناوری می‌شناسند. علاوه‌براین، ظهور فناوری‌های تازه (با افت نیاز به قوت محاسباتی) و استقبال‌نکردن کسب‌وکارها از ابزارهای مولد نیز می‌توانند در قیمت سهام انویدیا تأثیر بگذارند. 

اما از طرفی سهام شرکت‌های خصوصی همانند OpenAI و آنتروپیک در بازار عمومی اراعه نمی‌شود و اندوخته‌گذاران نمی توانند سهام آن‌ها را بخرند؛ در نتیجه آن‌ها برای خرید سهام سراغ شرکت‌هایی همچون مایکروسافت و انویدیا می‌روال. علاوه‌براین، انویدیا نوعی «فروشنده بیل‌ برای جستجوی طلا» است؛ چون ابزارهای ملزوم برای گسترش هوش مصنوعی را فراهم می‌کند و از این طریق سود می‌برد. در واقع قسمت بسیاری از هزینه‌های هوش مصنوعی مستقیم به جیب انویدیا می‌رود؛ جایی که تعداد بسیاری از شرکت‌ها همانند متا و OpenAI برای آموزش مدل‌های زبانی و پردازش داده‌ها، صدها هزار پردازشگر گرافیکی را از این شرکت خریداری می‌کنند. 

پردازنده‌های گرافیکی انویدیا که ابتدا نیاز گیمرها را رفع می‌کردند، اکنون با قوت پردازشی بالاتر در GPT-4 و Claude 3.5 به‌ کار گرفته خواهد شد. پردازش محاسبات پیچیده با حجم و شدت بالا کاری است که این قطعات به‌خوبی از مسئولیت آن برمی‌آیند. به‌ همین علت کمپانی‌هایی همانند گوگل، متا و OpenAI از پردازشگرهای انویدیا برای آموزش مدل‌های زبانی بزرگ خود منفعت گیری می‌کنند تا برای مثال با شناسایی الگوهای زبانی، بتوانند کلمات یا جملات بعدی را در جواب به کاربران پیش‌بینی کنند و جواب مناسبی اراعه دهند. 

رقابت انویدیا با دیگر شرکت‌ها 

اما این شرکت‌ها در کنار منفعت گیری از پردازشگرهای انویدیا، قطعات خود را نیز داخل بازی کرده‌اند. گوگل از TPUهای خود در فرایند آموزش مدل‌های زبانی منفعت می‌برد، متا پردازنده‌های MTIA خود را گسترش می‌دهد، آمازون چیپ Trainium2 را به مشتریان سرویس AWS (خدمات وب آمازون) نظر می‌دهد و اینتل نیز پردازشگر Gaudi 3 را تشکیل می‌کند. این عمل های تا بحال از برتری کامل انویدیا در بازار قطعات جلوگیری کرده، حتی امکان پذیر موقعیت جاری این شرکت، بهترین سازنده GPU، را هم به چالش بکشد. 

رقابت شرکت‌ها فقط محدود به تشکیل و منفعت گیری از چیپ‌ها نیست. مطابق گزارش منتشرشده از The Information، وجود فناوری پردازش هسته‌ای (Batch Processing) دسترسی کسب‌وکارها به مدل‌های زبانی ارزان‌تر را ممکن می‌کند و این زمان را به شرکت‌ها می‌دهد تا به‌جای خرید نیرومندترین سخت‌افزارهای بازار، چیپ‌های ارزان و کارآمدتری برای دیتاسنترهایشان تهیه کنند. 

استارت‌آپ‌های کوچک‌تر نیز فعال‌اند، حتی در برخی آیتم‌ها عملکردی بهتر از مثالهای انویدیا دارند؛ برای مثال شرکت Groq واحدهای پردازشی اختصاصی‌اش (LPU) را برای اجرای مدل‌های زبانی بزرگ بهینه کرده‌ است. این تراشه‌ها در کنار حافظه مناسب،‌ داده‌ها را بین واحدهای متصل به‌ هم انتقال خواهند داد. از طرفی نرم‌افزاری هوشمند برای کنترل واحدها در نظر گرفته شده که تأخیر وقتی را در انتقال داده‌ها افت می‌دهد و با هماهنگی کل سیستم کارآمدی دستگاه را تحکیم می‌کند. این چنین مطابق ادعای کارشناسان شرکت، LPUهای آن‌ها می‌توانند دستورات را در مدل‌های زبانی ده برابر سریع تر از دیگر مدل‌های حاضر اجرا کنند. 

شرکت MatX روش فرد دیگر برای رقابت در پیش گرفته‌ است. مطابق حرف های «رینر پوپ»، از بنیان‌گذاران این شرکت، پردازشگرهای گرافیکی مدارها و قابلیت‌هایی دارند که حضورشان برای گسترش مدل‌های زبانی بزرگ چندان الزامی نیست. باتوجه‌به این رویکرد، آشکار است که در پردازشگرهای MatX از وجود اجزای غیرضروری صرف‌نظر شده که با بهبود کیفیت قطعات مهم، کارکرد بهتری اراعه خواهند داد. استارت‌آپ Etched نیز اخیراً ۱۲۰ میلیون دلار بودجه برای گسترش تراشه‌هایش در نظر گرفته تا مدل زبانی خاصی به‌ نام «ترانسفورماتور» را اجرا کنند. 

هوانگ و مدیرانش باید بیشتر از این که کارکرد رقیب ها را بسنجد، گسترش و رشد خودشان را ادامه دهند تا در آینده به اهداف بزرگی دست بیابند. در واقع اگر انویدیا با رشد کم قیمت‌‌گذاری می‌شد، برای رسیدن به قیمت جاری در بازار باید سالیانه یک‌تریلیون دلار پردازنده گرافیکی را با حاشیه سود ۳۰ درصد می‌فروخت. همین قضیه مشخص می کند مقدار رشد شرکت‌ها چه تأثیری در قیمت‌گذاری آن‌ها دارند. 

از طرفی، نگه داری حاشیه سود جاری نیز می‌تواند چالش‌هایی برای انویدیا تشکیل کند. منفعت گیری از قطعات نیمه‌هادی پیشرفته شرکت‌های اینتل، TSMC و SMIC در این پردازشگرها، بخشی از سود انویدیا را به جیب این شرکت‌ها می‌ریزد. از طرف دیگر، اگر نیاز انویدیا به این قطعات زیاد تر شود، قطعاً درصد بیشتری از سود شرکت نصیب سازنده‌ها می‌شود. 

جمع‌بندی

ویلسون معتقد است قیمت انویدیا در بازار به مقدار سفارشات این شرکت بستگی دارد. او گمان می‌دهد که رشد انویدیا بعد از رسیدن به قیمت ۴ تریلیون دلار کندتر از حال‌حاضر باشد؛ چون اتفاقاتی همانند لغو یا افت خواست‌ها می‌توانند جلوی رشد سریع انویدیا را بگیرند؛ در نتیجه گسترش هوش مصنوعی و استقبال کسب‌وکارها نقش بسزایی در رشد انویدیا و افزایش قیمت این شرکت خواهند داشت و درصورت ادامه روال جاری، گمان دارد شرکت هوانگ را مجدد در جایگاه ۴ تریلیون دلاری ببینیم.